ONZE 16e ONTMOETINGSDAG 2

De pauze was aangebroken. Zover waren we in ons vorige artikel gekomen.

Deze pauze maakt een eigen deel uit van de ontmoetingsdagen. De naam ontmoetingsdag is vanzelf ontstaan. Niemand heeft gezegd: laten we een naam bedenken voor onze toogdagen. De opzet was elkaar te ontmoeten als vrienden en vriendinnen van Bewaar het Pand. Het Woord des Heeren moet dus in het middelpunt staan. Dat is het wat de lezers van ons blad en de bezoekers van onze samenkomsten aan elkander bindt. En dat is in onze dagen van grote betekenis.

Er is overal een dreigend gevaar, dat de oude beginselen hoe langer hoe meer worden losgelaten. Afgezien van onze ontmoetingsdagen horen we daarvan. Het is een verschijnsel, dat niet tot een bepaalde kerkelijke gemeenschap beperkt blijft. Er zijn streken in ons vaderland, waar men vroeger kon opgaan onder de zuivere bediening van het Woord des Heeren, waar dit nu niet of haast niet meer mogelijk is. Zo komt het voor, dat het nageslacht van hen, die in hun dagen de Heere gevreesd hebben, er een beschouwing op na houdt, die geen stand houdt voor de eeuwigheid. Daarbij spreekt men wel van een geloofsbeleving. Die is echter anders dan van het voorgeslacht en van hen die in onze dagen de beleving van de waarheid kennen. De Heidelberger Catechismus spreekt van drie stukken nodig te kennen tot zaligheid. Het wederbarende werk van Gods Geest is nodig. De Heere leidt Zijn volk naar de Schrift. Daarin vinden zij die door Gods Geest bearbeid worden elkander. Er is één Heere, één geloof enz. In alle mogelijke kringen en godsdiensten heeft men zijn geloofsbeleving, maar het gaat er om, of die beleving de toets van Gods Woord kan doorstaan. Er zijn nog mensen, die door genade op de weg des levens gebracht zijn. De Heere brengt nog zondaren toe. Er zijn nog velen, die willen blijven bij de oude beginselen, die naar Gods Woord zijn en zoals onze vaderen diehebben voorgestaan. Dat bewaart er voor om met een gewaand bezit bedrogen uit te komen. In de dagen van de omwandeling van de Heere Jezus op aarde waren de Farizeeën onbereikbaar voor het evangelie, maar hoeren, tollenaren en zon daren luisterden naar Hem. Hij was ook gekomen om te zoeken en zalig te maken dat verloren was. Het gevolg van deze vervlakking is, dat er op vele plaatsen mensen gevonden worden, die zich in eigen kerkelijk leven vreemd zijn gaan gevoelen. Ze worden daar eenlingen, maar ze hebben hunverwantschap met anderen, die elders wonen en van dezelfde gevoelens zijn. Zij worden vaak zwervers, die het hier en daar zoeken of tot een ander kerkverband overgaan.

De nood van de kerk is groot. Daarbij denken we uiteraard aan de kerk in het algemeen. Er wordt veel geklaagd over het verval en dat is er zeker, maar we mogen ons wel afvragen of we daarmee op de knieën komen voor de Heere. Er is nooit reden voor zelfverheffing, nergens, maar wel stof te over tot diepe verootmoediging voor het aangezicht des Heeren. Daarvan vinden we geschreven in Gods Woord. Daaraan heeft de Heere Zijn beloften verbonden. Dat kan nooit genoeg in ons midden leven. De Heere moge ook door middel van ons blad en onze samenkomsten deze verootmoediging en wederkeer tot de Heere geven bij onszelf, in onze gezinnen, in heel ons kerkelijk leven, in alle kerken.

Op onze ontmoetingsdagen komen niet alleen bezoekers uit eigen kerken. Ook in Kampen waren er weer, die behoren tot andere kerkelijke gemeenschappen, van Hervormd tot Oud-gereformeerd. We hebben met verschillenden hunner korte gesprekken gevoerd, in de pauze en ook na afloop van de middagsamenkomst en zelfs later nog per telefoon. Dan bleek verwondering en blijdschap over het gehoorde. Zulke geluiden als op deze dag van de kansel gehoord werden had men niet verwacht. Sommigen hadden een heel andere gedachte van onze kerken en dat is begrijpelijk. Maar het moet duidelijk zijn en steeds duidelijker worden, dat onze kerken van huis uit een Schriftuurlijk-bevindelijke prediking voorstaan en dat die nog wordt gevonden. Dat geeft ook een verbinding met anderen, die behoren tot een ander kerkverband, maar van harte de oude gereformeerde beginselen belijden.

Maar omop de pauze zelf te komen. Er was gelegenheid om de maaltijd te gebruiken bij het genot van koffie of frisdrank in onderlinge gesprekken. De boekenstand trok veel belangstelling. We kregen de medewerking van verschillende jonge mensen om de boekjes Jeugdleven in bijbels licht aan de man te brengen. Ze hebben er samen heel wat verkocht. Hartelijk dank voor die medewerking.

We ontmoetten oude bekenden, maakten kennis met andere bezoekers. Het blijkt telkens weer, dat je niet iedereen opmerkt die op zo’n dag aanwezig is. Dan hoor je later: die en die waren er ook. Dat is te begrijpen. Er waren vele bezoekers en sommige gingen de stad in of maakten een wandeling, zodat ze tijdens de pauze niet in het kerkgebouw aanwezig waren.

Er heerste een goede sfeer. We zijn daar meermalen in bevestigd door verschillende bezoekers, die ons vertelden welke indruk deze dag op hen gemaakt had. En algemeen heerste het gevoelen, dat het een heel goede ontmoetingsdag was.

Ds. Baars van Urk opende de middagsamenkomst. Hij liet zingen Ps. 25:4 en 7, ging voor in gebed en las Mattheus 6:5-15 en sprak over vs 6a: Maar gij, wanneer gij bidt, gaat in uw binnenkamer, uw deur gesloten hebbende. Daarna zongen we Ps. 84:6. Een samenvatting van het openingswoord vindt men in dit nummer. Het was een zeer ernstig woord.

Ds. Tanis kreeg gelegenheid voor het uitspreken van zijn rede. Hij nam zijn uitgangspunt in Ezechiël 4:9 en sprak over: De getekende des Heeren. We hopen een verslag van het gesprokene in een van de volgende nummers op te nemen. Ook dit was een woord, dat nodig overdacht en betracht moet worden.

We zongen Ps 32:5,3 en 4. Er werdgecollecteerd.

Ds. Van der Ent sprak een slotwoord over Prediker 12:13. Onze lezers hebben daar al kennis van kunnen nemen, omdat in het vorige nummer een samenvatting werd opgenomen. Ds. Van der Ent ging voor in dankgebed, liet zingen Ps 19:6 en eindigde met de laatste bede uit de Avondzang.

Hiermee was deze ontmoetingsdag ten einde. De Heere had het in alle opzichten wel gemaakt. Het is betamelijk dat te erkennen. Het duurde nog een hele poos voor de laatste bezoekers op de terugweg naar huis waren. Sommigen wilden graag nog wat gebruiken of een boek kopen of nog wat samenspreken met anderen. Maar tenslotte keerde ieder weer zijns weegs. Velen zijn naar we vermoeden naar huis gegaan met de gedachte we hopen elkaar D.V. volgend jaar weer te ontmoeten.

Hiermee willen we ons verslag besluiten. Het is onze hartelijke wens, dat de Heere de arbeid van onze stichting door blad en ontmoetingsdagen tot rijke zegen moge stellen voor vele mensen, voor eigen kerkelijk leven in het hele land en ook voor de kerk des Heeren in het algemeen.

N.B. De in dit artikel vermelde samen’ vattingen van de toespraken van Ds. Slagboom en van Ds. Baars konden, zoals later bleek, in dit nummer nog geen plaats vinden. We houden die dus tegoed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen