De belevenissen van een dirigeerkruk

Al ruim twintig jaar sta ik op donderdagavond voor het kerkkoortje in mijn woonplaats. Het is inderdaad maar een koortje, want er zijn nog geen twintig leden. Maar dat maakt het juist zo gezellig daar en dat laatste is dan ook de reden waarom ik nog steeds op donderdagavond naar dat koortje ga.

Een andere reden is dat we op de repetitieavonden geen pauzes houden. Die worden toch alleen maar gebruikt voor geleuter en het doorvertellen van dorpsroddels. Men geve de kwade tong geen kans, enz. Ten slotte, als derde reden, het is voor mij liefhebberij, ik ontvang geen vergoeding voor mijn diensten en dat maakt het staan voor een koor heel wat gemakkelijker.

Kistje
De meeste leden maken er al vele jaren deel van uit en aanwas is er nauwelijks. Dat laatste ligt aan de dirigent. Die is wat eigenwijs met die pauzes en zo. Bovendien laat hij uitsluitend Psalmen zingen in oude zettingen. Van dat gospelgedoe moet hij niets hebben en daarom zie je ook geen jongelui zich bij de ouderen voegen.

Op kerkelijke hoogtijdagen zingt het koor in het openbaar enkele verzen. A capella, zonder orgel dus. Ook al zoiets dat men maar zozo vindt. Wel kunstig, maar met een orgel klinkt het toch wel wat voller... Aangezien de koorleider meer het formaat Zacheüs benadert dan het formaat Saul en onze kerk geen aparte verhoging voor dirigenten heeft, was een der koorleden zo aardig daar wat aan te doen. Haar man verkoopt wijn en een wijnkistje was de oplossing. Maar goed, over dat kistje wil ik het nu verder niet hebben.

Kruk
Men kan zich misschien voorstellen dat een dirigent die jaren achtereen donderdagavond aan donderdagavond voor zijn koortje staat, daar op den duur behoorlijk moe van wordt. Op zekere avond -ik had er per slot al een hele dag opzitten- liet ik mij ontvallen dat een kruk voor de dirigent een goede taakvervulling zeker zou bevorderen. De koorleden maakten wat gepaste grapjes naar aanleiding van het woord "kruk" en knoopten het verder in hun oren.

Nu ben ik lid van een gemeente die onder haar ledenbestand geen zeer kapitaalkrachtige lieden telt. Om de zaak toch draaiende te houden organiseert men elk jaar een bazar, zonder rad van avontuur natuurlijk. Bij zo'n bazar hoort in deze weeldetijd een rommelmarkt; vroeger had men ook wel rommel, maar die deed men niet zo gemakkelijk weg omdat men er niet direct nieuwe rommel voor in de plaats had.

Welnu, om een lang verhaal kort te houden: op de eerstvolgende bazar stonden tussen de rommel drie barkrukken. De goede gever was onbekend, maar moet waarschijnlijk niet in de eigen gelederen gezocht worden. Onmiddellijk werd één van het drietal terzijde gesteld: voor de dirigent. Deze ontdekte de volgende donderdagavond na een halfuur zitten al waarom de vorige eigenaar zo aardig was geweest belangeloos afstand te doen van zijn bezit.

De zitting wordt namelijk gevormd door twee kruiselings aan elkaar bevestigde gebogen stroken hout van ongeveer 15 cm breedte. Nu kan ik de lezer in vertrouwen meedelen dat het zitvlak van ondergetekende niet breed is, maar 15 cm... Dat houdt geen mens vol. Daarom gebruik ik nu al enkele jaren die kruk uitsluitend voor noodgevallen.

Verdwijntruc
Wat gebeurde echter? Een jaar na aanschaf was het weer bazar. Op de donderdagavond daaraan voorafgaande zocht de dirigent tevergeefs naar zijn kruk. En jawel hoor, twee dagen later vond hij hem terug op de rommelmarkt. Het vervelende echter is dat deze verdwijntruc nog enkele malen is herhaald. De "werkers" in hun ijver schuimen jaarlijks alle hoeken en gaten af naar spullen voor hun rommelmarkt. Neem ze het eens kwalijk. Wie beseft dat een dirigent ook wel eens wil zitten? De dominee staat toch ook?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen