Het relaas van een IFOR-militair in Bosnië (2)

De bevolking is best wel biij met onze aanweziglieid: als wij weg zouden gaan, zou de oorlog waarschijnlijk weer opnieuw beginnen, omdat er nog veel haat is. Maar we krijgen soms ook de Hitlergroet of de bekende vingergebaren naar ons hoofd. We slapen in opgeknapte vakantiehuisjes die rond een hotel staan. De staf slaapt in het hotel. Omdat dit gebied ongeveer vier keer van partij is gewisseld, is bijna alles verwoest in de omgeving. Het doet dus goed om te zien dat mensen weer teruggaan naar hun huizen en helemaal opnieuw beginnen met hun bestaan. Dan heb je gewoon eer van je werk. We slapen in twee-, drie- en vierpersoonskamers, die door eerdere groepen Nederlanders zijn gefabriceerd. Ze worden steeds beter gemaakt, want rond Oud en Nieuw was het hier rond de -30 graden en toen merkten we goed dat onze voorgangers nog geen winter hadden meegemaakt. Al het loszittende hout en plastic was verdwenen op de base, want iedereen was driftig aan het isoleren om een beetje warmte te krijgen. Dat lukte uiteindelijk ook wel. Het weer is verraderlijk. Het kan de ene dag 20 graden zijn, terwijl het de volgende dag sneeuwruimen geblazen is. Dit is ook goed te merken aan de weggesteldheid. Die heeft al geleid tot diverse ongelukken, kleine en grote, met als triest hoogtepunt de dood van twee collega's van het A-team. Ik kende ze gelukkig niet persoonlijk. Iedereen kreeg dezelfde boodschap mee: Herdenk ze, maar laat het geen invloed op je werk heben, want we hebben een missie af te maken. En het leven gaat door."

Brand
Toch is het een klap, voor ieder een, en we zijn nog voorzichtiger geworden. We hebben Kerst en Oud en Nieuw hier doorgebracht, en vooral tijdens die dagen wordt er veel aan thuis gedacht. Daarom is post heel belangrijk, en wordt er door menigeen gescholden als er een dag geen post voor hem is.

We hebben ook brand gehad door een oververhitte kachel in een huisje. Met man en macht werd geprobeerd het vuur uit te krijgen, en toen dat niet lukte moesten we proberen het bos te behoeden. Dat lukte omdat de wind ging liggen, anders hadden we het erg moeilijk gekregen. Maar 15 militairen waren alles kwijt en enkele blussers moesten naar het ziekenhuis vanwege ademhalingsproblemen. Dat bleek gelukkig niet ernstig.

Lente
Omdat we veel op eikaars lip zitten, beginnen sommige dingen te irriteren en ontstaan de gebruikelijke ruzietjes. Het kader lost het meestal goed op, zo niet, dan blijf je een paar dagen chagrijnig en dan is het weer opgelost. Er kan volop gestudeerd worden om je vrije tijd te vullen, 's Avonds zit je gezellig in de bar, waar je een biertje kan nuttigen (max. 2). Toen we de eerste tekenen van de lente zagen, waren we als een kind zo blij. In Nederland loop je zo voorbij een weiland vol met schapen en lammetjes, maar hier moet iedereen er een foto van hebben. We gaan vaak van de base af, de bevolking houdt zich aardig rustig. Als er wat gebeurt, zijn het vaak afrekeningen in het criminele milieu. Het wordt nu wel wat onrustig: velen willen naar huis, en het is voor de bevolking bijna niet te aanvaarden dat de vroegere vijand nu de buurman wordt. Iedereen kijkt uit naar de terugkeer in juni. We moeten waken voor laksheid, maar ik geloof dat het wel recht komt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen