Allemaal onrust

onrust onder de priesters

Het vorig jaar zijn in ons land 189 r.k. priesters uit het ambt getreden. Dat is 3, 5 % meer dan in 1967, toen 145 priesters uittraden.

Er waren maar 139 priesterwijdingen. In 1959 waren dat er 373.

Onrust onder de Joden.

Er zijn nadere bijzonderheden bekend geworden over het onmenselijk schouwspel dat door het Iraakse regime in elkaar gezet werd. Het blijkt nu dat de veertien mensen onder wie negen Joden, die veroordeeld werden wegens „spionage voor Israël"' niet in het openbaar terecht gesteld werden, zoals aanvankelijk verondersteld werd.

„De executies waren al geschied toen, om 1 uur in de nacht, op het grootste plein van Bagdad galgen werden opgericht. Onmiddellijk daarna werden met legerambulances de lijken van de terechtgestelden aangevoerd en die lijken werden een voor een opgehangen met een opschrift, waarop vermeld: naam, godsdienst en het woord „spion". Om zes uur 's morgens werd de bevolking van Bagdad opgeroepen om op het stadsplein te komen kijken wat er met verraders en spionnen gebeurde. President Al Bakr en andere ministers reden later in de ochtend in open auto's naar de galgen, om zelf ook even te zien of alle regie-aanwijzingen correct waren opgevolgd. Tegen het middaguur verscheen een man op het marktplein die een voor een de touwen van de galgen doorsneed, waarna de lijken met een vrachtauto werden afgevoerd."

Het Iraakse bewind heeft de joodse minderheid de stuipen op het lijf willen jagen. De joden, die niet in een gettho maar verspreid wonen, leven nu inderdaad in de grootste doodsnood. Velen van hen zijn al gearresteerd en de anderen weten dat zij voor de geringste aanleiding opgepakt kunnen worden. Ook voor deze mensen dreigt: de ondergang.

Onrust in de Chr. Ger. Kerken.

Ds. Baan maakt in het blad „Bewaar het pand" de belans op van de onlangs geeindigde generale synode. „Veel is maar moeilijk te verwerken", schrijft hij.

„Daar komt een steeds grotere verontrusting, ook in onze kringen. Het invoeren van allerlei verontrustende dingen bleek ook nu weer „haalbaar" te zijn door het begrip vrijheid te hanteren. Zo heeft de Nieuwe Vertaling het gehaald. Zo heeft op de vorige synode de opstelling nieuwe belijdenisvragen het gehaald.

Zo heeft op de thans gehouden synode het kiesrecht voor de vrouw het gehaald, de nieuwe formulieren, de nieuwe psalmberijming en een nieuwe liturgische orde van dienst Ga zo maar door, allemaal onder dekking van het woord vrijheid, maar deze vrijheid blijkt hoe langer hoe meer de verdeeldheid en het uiteengaan

van kerken en kerken in de hand te werken.

De Christelijke Gereformeerde Kerken worden dan terecht steeds kleiner. Hce-vele progressieve kerken zijn er niet te noemen en dan de vele, die halfslachtig zijn, die hinken op twee gedachten, die het woord vrijheid met alle dankbaarheid noteren om zo met links en rechts bevriend te blijven. Met droefheid moet dat alles worden geconstateerd en zo voltrekt zich onmiskenbaar een scheiding in eigen kerk. Een scheiding, die door de kerken zeli in haar breedste vergadering indirect werd opgeroepen cn waar deze kerken dan cok haar grote verantwoording voor blijven dragen." Tot zover ds Baan.

„Wie zonder zende is......."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen