De Hervorming in Italië

Ook in Italië is in de 16e eeuw het licht van Gods Woord doorgedrongen. Helaas, de Hervorming in dat land is als een nachtkaars uitgegaan. Het Italiaanse volk was rooms in hart en nieren, ja het had een grenzeloze verering voor de Priesters.

Toch werden tal van hervormingsgeschriften over de grenzen gevoerd. Onder pseudonieme titels bereikten zij vele woningen. Om u een voorbeeld te noemen, Melanchton heette, Messer Ippoflio Di Terra Negra. Het is zelfs zo, dat vele Italianen van die tijd, meenden, dat Luthers boek over de „Reehtvaardigmaking door het geloof" een boek was van kardinaal Fregoso.

De Reformatie verspreidde zich van het hof van Ferrara naar Milaan, Modena en Rome. In de onmiddellijke nabijheid van de pauselijke stoel en het pauselijk verblijf waren zelfs aanhangers van de Reformatie te vinden.

Ook onder de geestelijkheid waren er die naar hervorming streefden. Een van hen was Bernardin Ochoni te Siena in Toscane geboren. Hij was een begaafd man. Keizer Karei V die hem eens in Napels had horen spreken, zei zelfs van hem: „Hij zou stenen in tranen doen versmelten".

Deze man leefde zeer streng en deed al het mogelijke om goede werken te doen. Maar bij het onderzoek van de Heilige Schrift zag hij in, dat de zaligheid alleen uit genade verkregen wordt. Ochoni werd schuldenaar voor God. Geen enkel goed werk bleef er over. Het behaagde de Heere hem te brengen tot Zijn Licht. Het gevolg van zijn bekering was, dat hij de godsdienst van Rome met alle praal en luister verwierp. Hoe geheel anders werden nu zijn preken. Met liefde en zachtmoedigheid predikte hij de mensen wat gekend moet worden tot zaligheid.

Het is te begrijpen, dat de Italiaanse inquisitie hem al heel spoedig plaatste op de lijst van de verdachten. Ochoni moest zich in Rome komen verantwoorden en hij was bereid om er naar toe te gaan. Op een of andere wijze kwam hij echter te weten, dat, als hij naar Rome ging, hij gevangen genomen en ter dood veroordeeld zou worden, de trouwe prediker zonk cle moed in de schoenen. Er bleef niets anders over dan te vluchten. Hij vluchtte naar Ferrara, reisde via Genève en Straatsburg naar Engeland om later weer naar het vasteland van Europa terug te keren. In het jaar 1564 stierf hij in vrede in een dorpje van Moravië.

Een andere geestelijke, Petrus Martyr van Florence werd door Zwingli's geschrift over „De ware en valse godsdienst" tot de leer der Hervorming overgebracht. Tengevolge van zijn strengheid als Generaal-Visitator der Augustijder orde werd hij naar Lucca overgeplaatst. Daar stichtte hij een hervormde gemeente. De inquisitie greep in en riep hem in Rome ter verantwoording. Hij vluchtte naar Straatsburg. Later werd hij hoogleraar in Zürich.

De vervolging in Italië was losgebroken. Venetië, de stad van de eilandjes doodde de aanhangers van de nye leer, door ze in gondels naar de Adriatische zee te vervoeren en daar aan elkaar gebonden in cle zee te werpen. Anderen werden voor hun leven aan de roeibanken van de galeien geketend.

Het duurde niet lang, of de kleine maar bloeiende gemeenten van Lucca, Locarno en Napels waren verdwenen.

In Italië is zo goed als niets overgebleven van de leer der Reformatie. Toen in vrijwel geheel West Europa het Licht des Evangelies helder scheen, sloot het Italiaanse volk de ogen voor dat wondere licht en sloot het met bruut geweld buiten het land. Rome handhaafde zich. De Paus lachte in zijn vuistje. God liet het toe. Wij kunnen echter wel zeggen Arm land!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen