Een predikant over Sow jet-Rusland

V orige keer schreef ik over de reis van twee Nederlandse predikanten naar de Scwjet-Unie, waar een vredes-conferentie zou worden bijgewoond en een reis door Rusland zou worden gemaakt. Dezer dagen zijn deze heren teruggekomen en wat we voorspeld hebben is wel uitgekomen: niets dan goed over het gevreesde communistische Rusland!

Een vertegenwoordiger van de Prov. Zeeuwse Crt. heeft een onderhoud gehad met de teruggekeerde Ds v. Dalen, die drie weken in Sowjet-Rusland heeft vertoefd en rondgereisd. Hij verklaarde allerminst Sowjet-Rusland een krans te willen omhangen, doch wel te wensen, dat het godsdienstig leven in West-Europa even sterk was als daar! Wij geven hier enige indrukken van deze predikant, wiens communistische sympathieën overigens wel bekend zijn.

„Het Russische platteland is achter gebleven bij de groei der steden. Duidelijk zie je de noodzaak van opbouw. Maar er wordt dan ook opgebouwd.

Er wordt hard gewerkt. Ook de vrouwen werken hard. Zij zien er vaak moe uit. Het openbare leven ondergaat daarvan de invloed. Men ziet geen flanerende vrouwen, geen demonstraties van „sexe", zoals bij ons. Natuurlijk hebben ook deze mensen hun verlangens, maar zij leven die uit op een moreel hoger plan.

RONDKIJK

Van de politiestaat heb ik niets gemerkt. De gedachtenwisseling tussen Russen en nietRussen was volkomen vrij. Ik versta en spreek voldoende Russisch om het zonder tolk te kunnen stellen.

Concentratiekampen ? Ik heb een correctiekamp gezien. De mensen waren volkomen in het arbeidsproces betrokken. Zij genoten veel vrijheid en konden onder meer trouwen.

De felle arbeidsinspanning heeft het geestelijk leven niet gedood. God heeft het goed gemaakt met de Kerk. Het geestelijk leven groeit als gevolg van het arbeidsproces.

Waarom Rusland zijn grenzen dicht houdt? Waarom er geen persvrijheid is ? Amei'ika sluit zijn grenzen evenzeer voor Rusland als Rusland de zijne voor Amerika. Bovendien koestert men in Rusland een zekere, angst voor het kapitalistische systeem, dat immers vijandig staat tegenover het Sowjet-systeem. Die angst schept wantrouwen —• terwijl het volk toch tegelijkertijd graag zijn grenzen open zou stellen."

Tot zover deze Ds v. Dalen.

Men moet maar verblind zijn! Dat is nu het zoet gefluit van de vogelaar, dat het er in Rusland lang niet zo kwaad uitziet, als men in Nederland denkt. Integendeel: het lijkt er op, of er volkomen vrijheid van godsdienst zou bestaan! Ze hebben in Moskou wel geweten, welke „ambtsdragers" zij naar hun „heilstaat in opkomst" moesten afvaardigen!

Ik geloof niet dat velen zullen aannemen wat deze satelliet van Stalin de Nederlanders tracht wijs te maken. Het is al te doorzichtig. Maar het is toch zaak om op onze hoede te zijn. Het sinistere spel wordt op alle mogelijke wijzen gespeeld; dan eens met bruut geweld, dan weer met de palmtak van de vrede, alsof het communisme brengen zal alles wat liefelijk is en wel luidt. Maar onder dit fluwelen kleed bevindt zich de klauw van het roofdier, die onverwacht zal trachten zijn prooi, bloedend naar zich toe te slaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen