Reünie en glossy bij verdwijnen internaat De Driestar

Voor de slopershamer uit is er eerst een grote reünie, vertelt Kees Codee, facilitair manager van Driestar Educatief. ‘Op zaterdag 1 juni 2013 is iedereen van harte welkom in het oude internaat. Daarna wordt het afgebroken.’ Voor (internationale) studenten komt er nieuwe huisvesting. Het toekomstige gebouw telt elf bouwlagen met op elke verdieping een gemeenschappelijke ruimte. Codee: ‘Om samen te eten, koffie te drinken en de dag af te sluiten met Bijbellezing en het samen zingen van een psalm. Juist dat samenleven en met elkaar doorpraten van de dag werkt inspirerend en levert betere studieresultaten op.’ Ook werkte Codee samen met een redactie aan een glossy over zestig jaar internaat. Het blad kreeg de naam Zevenhoog, naar het aantal etages van het internaat. ‘In de herinneringsglossy staan verhalen over vroeger en nu. Ook de verschillende directeuren komen aan bod en er is een verslag van het bezoek dat vijf oud-bewoners brachten aan het internaat van nu. Uiteraard is het geheel voorzien van veel foto’s.’ De glossy Zevenhoog is tijdens de reünie te koop.

Verkering

In al die jaren hebben zo’n 1500 studenten gebruik gemaakt van het internaat. Begin jaren zestig van de vorige eeuw werd het internaat in gebruik genomen. De eerste, officiële directeur was mevrouw M. Visser-den Boer. Dat zij niet met zich liet sollen blijkt uit notulen van een bestuursvergadering uit de begintijd. ‘Mevrouw Visser houdt strikt de hand aan het voorschrift dat jongelui van het internaat niet op in het oog lopende wijze verkering met elkaar mogen hebben. Onlangs is een tweetal, dat zich niet voldoende wist te beperken, naar huis gezonden.’ De latere directeur Henk G. Aaftink heeft als beheerder nooit boeman willen spelen. ‘Als er iemand jarig was, werd er ’s avonds om twaalf uur voor de deur gezongen. Geen bezwaar, maar ik zei dan wel om vijf over twaalf: “Jongens, nu naar je eigen afdeling”. Mijn vrouw en ik hebben altijd geprobeerd een huiselijke sfeer te creëren, een plaatsvervangend gezin te zijn. Vader en moeder vond ik te sterk uitgedrukt, want je kreeg er natuurlijk ook geen kinderbijslag van.’ Kwam er van studeren wel wat terecht? Aaftink: ‘Met scripties en zo was het juist wel gemakkelijk om in het internaat te wonen. Ik handelde er niet in, maar ik verwees eerstejaars nog wel eens naar tweedejaars en tweedejaars naar derdejaars. Dat werkte toch wel. Het is overigens nooit gebleken dat internaatbewoners slechtere cijfers haalden dan anderen.’

Dames

De beheerder die het licht uit mag doen is Henri Slinger. Hij kwam in 2001 en gaat in 2013. In het internaat woonden de laatste jaren negentig dames (zes etages) en veertien heren (een etage). ‘Met dit aantal meiden zijn de verhoudingen wel een beetje scheef.’ De sociale contacten waren voor Slinger belangrijk. De studenten kwamen over allerlei onderwerpen met hem praten: verkering krijgen, de stages die ze achter de rug hebben, de gebeurtenissen op de hogeschool. Wanneer de studenten het te bont maakten tijdens de ontgroening of op andere momenten, greep de huisbaas in. ‘Hier heerst een permanente kampsfeer. Aan de ene kant is dat leuk, anderzijds maakt die massaliteit het wel eens lastig. Soms moet ik hard zijn. Ik ben heus wel eens kwaad. Maar vaak zijn de studenten dan wel sportief en stoppen ze ook.’

Jansen

De familie Jansen uit Rijssen is misschien wel de familie waarvan de meeste leden in het Goudse internaat zaten. Wilma is 53 jaar en leerkracht op een basisschool. Arie is 57 jaar en gymdocent aan de Jacobus Fruytier scholengemeenschap in Rijssen. Eind jaren zeventig van de vorige eeuw kwamen Wilma en Arie elkaar tegen op het Goudse internaat. De Rijssenaren wisten niet van elkaar dat ze daar zaten. Om elkaar in Gouda als stel te mogen zien, eiste de internaatdirectie een briefje van hun ouders. De Jansens trouwden en kregen drie kinderen. Twee daarvan gingen ook naar De Driestar en – vanzelfsprekend – ook naar het internaat. Henk (27) zat er van 2002 tot 2006, zijn zus Carin (25) van 2004 tot 2008. Beiden geven ze les aan de Jacobus Fruytier, hij doceert aardrijkskunde, zij Frans. Met recht vormen de Jansens een onderwijsfamilie. Ze hebben nog een dochter. Die is, hoe kan het ook anders, gymdocente aan de Fruytier. Positieve herinneringen overheersen, vindt Arie. ‘Er liggen een paar jaar van je leven. Eigenlijk heeft het iets heel vertrouwds.’ Dat later hun dochter ook voor het internaat koos lag in de lijn der verwachting. ‘Ik had er meer over in gezeten als ze op kamers zou zijn gegaan.’ Henk en Carin zagen elkaar in Gouda niet of nauwelijks. De een zat op etage drie, de ander op zeven. ‘In het weekend thuis in Rijssen spraken we elkaar.’ Arie zegt aan zijn tijd in het internaat een bredere blik te hebben overgehouden. ‘Je leerde over de kerkmuren heenkijken. We voerden hele discussies over bijvoorbeeld het aanbod van genade en het zingen van gezangen. Je zat niet meer in het beschermde wereldje van je eigen kerk.’ Zoon Henk zegt er vriendschappen ‘voor het leven’ aan te hebben overgehouden.

Riekelt Pasterkamp
freelance journalist en oud-internaatbewoner

‘Mijn favoriete plek was vooral de eetzaal, niet zozeer vanwege het avondeten dat via de lift omhoog kwam, maar vooral vanwege de avondsluitingen en de vele gesprekken die we daarbij hadden.’

(Jaap Joppe, predikant Hersteld Hervormde Kerk, in het internaat van 1984 tot 1988)

‘In mijn geval was het eerlijk gezegd zelfs zo dat ik naar De Driestar ging om het internaat. Ooit hadden daar twee tantes van me gewoond en met die verhalen ben ik groot gebracht. Ik had het idee dat daar het echte leven begon.’

(Anne Westerduin-de Jong, lid managementteam Jongbloed, in het internaat van 1989 tot 1991)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen