HET VIERDE GEBOD,

kerkelijk ambt en zondagsarheid.

Dat wijst er immers ook al op, dat de eerste Christenen, wekelijks die dag onderhielden, en dat dan als vanzelf op grond van het vierde Wetswoord, . zoals het naar. het voorbeeld van de Heere Jezus en van de Apostelen onderhouden werd.

4. In 1 Cor. 16:2 al verder, zegt de Apostel Paulus, dat ieder op de eerste dag der week bij zichzelf wat wegleggen zal. Elke week op de eerste dag zal dat geschieden. Wat kan dat toch al anders beduiden, dan dat elk, dat op de wekelijkse rustdag doen zou, waaruit tevens genoegzaam blijkt, dat de Apostel de eerste dag der week, als de christelijke rustdag aanmerkt. En dat dan vanzelf naar de regel van het vierde gebod, want waarin zal die wekelijks terugkerende dag des Heeren anders direct in gegrond zijn dan in het vierde gebod, dat voorhoudt dat er wekelijks de dag van afzondering zal zijn voor de onderhouding van de dienst des Heeren.

5. Tenslotte spreekt ook Johannes de Apostel zo, als hij zegt in Openb. 1:10, dat hij in de geest was op de dag des Heeren, wat als vanzelf sprekend ook al ziet op de Dag des Heeren, de wekelijkse rustdag, die hij anders in zijn gemeente medemaakte en welke dag hij thans in de geest eenzaam en gemeenzaam met de Heere> mede maken mocht zonder zijn geliefd Efeze bij zich te hebben.

Dat onderscheid tussen het ceremoniële of schaduwachtige, dat met Christus' komst wegviel voor de dagen van het N.T. en het morele of het blijvend verbindend element in het vierde gebod wordt ook in de eerste christenkerk, ook na het verscheiden van de Apostelen vastgehouden. Het wordt hier te lande na de Hervormingstijd, met name ook door de Nat. Synode van Dordt in 1919 bevestigd, als daar in de Nahandelingen, de 164e sessie aanvaard wordt, althans geapprobeerd, ter wegneming van enige geschillen over de sabbat het volgende besluit:

1. In het vierde gebod der Goddelijke Wet is iets ceremonieels en iets moreels; waarmede dus een kenmerkend onderscheid gesteld wordt tussen het ceremoniële en het morele of religieus-ethische in het gebod.

2. Ceremonieel is geweest de rust van de zevende dag na de schepping en de strenge onderhouding van dezelve (zevende) dag, het Joodse volk in het bijzonder opgelegd. Ceremonieel is dus de rust van de wekelijks terugkerende zevende dag en de strenge Joodse onderhouding van de dag.

3. Moreel is, dat een zekere en gezette dag, de godsdienst toegeëigend moet zijn, en daartoe zoveel rust als tot de Godsdienst

en de heilige overdenking deszelfs node is. van

Het morele in het gebod is dus het toekennen en onderhouden van een wekelijks terugkerende vastgestelde dag vuor de uitoefening van de godsdienst en daartoe zoveel rust als voor de godsdienst en de heilige overdenking nodig blijkt.

4. De sabbat der Joden afgeschaft zijnde, moet de Dag des Heeren van de Christenen solemnelijk geheiligd worden. Dus is nu met het wegvallen van de Joodse sabbat als het ceremoniële element in 't gebod, het blijvend morele of religieusethische in het gebod de heiliging van des Heeren Dag, waarmee dus het vierde gebod de grond is voor de Zondagsviering ook van onze dagen.

5. Deze dag is sedert de tijden der Apostelen in de eerste Catholijke Kerk altijd onderhouden. Dit wijst er dus op, dat het vierde gebod al van der Apostelen tijd in de kerk altijd aangemerkt is als de grond voor heiliging van de rustdag.

6. Dezelve dag moet alzo den Godsdienst toegeëigend worden, dat men op denzelven ruste van alle slaafachtige werken, uitgenomen die de liefde en tegenwoordige noodzakelijkheid vereisen, mitsgaders van alle zodanige recreatien, die den Godsdienst verhinderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen