Het geheim van...

Vroeger was de samenleving christelijk. Dat gold ook voor wetenschap, kunst en literatuur. Die tijd is voorbij. De wereld van vandaag is totaal anders. Onze samenleving is van christelijk naar niet-christelijk gegaan. De moderne wetenschap is geseculariseerd. Christelijke wetenschap en kunst is zeldzaam geworden. Charles Darwin, de vader van de evolutietheorie, zei het geloof in God vaarwel en sprak: “ik kan niet zeggen dat het me pijn doet.” De wetenschap is god-loos.
Het Woord van God heeft geen stem meer in de samenleving. De kerk wordt letterlijk en figuurlijk naar de rand van de samenleving gedrukt.
Zo ook het geloof; het wordt een privézaak. Binnen de muren van je huis of de kerk mag je godsdienstig zijn. We leven in een wereld waar God niet meer te vinden is. In Almere staat slechts twee procent van de bevolking geregistreerd als kerkelijk meelevend. Het leven voltrekt zich voor veel mensen totaal los van God en Zijn geboden. De mens is zichzelf tot een wet: geen God en geen meester.
Daarboven heeft zich nog een geweldige ontwikkeling voltrokken.
Het boek is verdrongen door het beeld. We leven in een open wereld. Grenzen zijn door internet en moderne media doorbroken. Het levenstempo en de openheid is veranderd. Zien is heel belangrijk.
Het moet snel en flitsend. Luisteren duurt lang en is per definitie saai.
Dat is de wereld waarin wij staan en leven. maar hoe sta jij in deze wereld? Hoe ga jij met deze zaken om. Misschien nog wat preciezer geformuleerd: Hoe sta je met je gedoopte voorhoofd in deze samenleving?

Overeenkomsten
Deze vragen zijn niet nieuw. Ze leefden ook bij de eerste christenen. De Romeinse wereld waarin zij leefden vertoont overeenkomsten met onze tijd. De Vroege Kerk (hiermee doel ik op de christenen in de periode tot 312 na Chr. toen keizer Constantijn de kant van de christenen koos) leefde te midden van totale losbandigheid. Een voorbeeld hiervan is Pompeji. Uit opgravingen blijkt dat homoseksualiteit en prostitutie veel voorkwamen. In Efeze en Korinthe was het niet veel beter, zo lezen we in de brieven van Paulus. De Vroege Kerk moest haar geloof belijden in een niet-christelijke omgeving.
Wat was hun geheim, waardoor ze staande konden blijven?
Een tweede overeenkomst tussen toen en nu is de godsdienst.
Het Romeinse Rijk breidde zich uit en de volken brachten hun eigen godsdiensten mee. Dat mocht, maar ondanks de tolerantie moest iedereen offeren aan de keizer. Een plicht voor elke burger. Zie je de overeenkomst met nu? Je mag geloven wat je wil, maar zeg niet dat Gods Woord uniek is en onderwerping vraagt. De mening van het volk is bepalend. We moeten offeren aan de goden van deze eeuw. In de tijd van een wereldkampioenschap voetbal kleuren straten oranje. Wie niet meedoet heeft het zwaar. Er is moed nodig om tegen een opvatting in te gaan. Je bent al gauw a-sociaal. Je ziet het in veel discussie op het internet terug.
Een derde overeenkomst ligt op het terrein van ‘brood en spelen’.
De mens werd in het Romeinse Rijk beziggehouden met sport en plezier, stadions en theaters. Gladiatorengevechten trokken duizenden mensen. Ook vandaag gaat het om sport en vermaak. De moderne media zorgen voor meer brood en spelen dan de Romeinse keizer ooit kon betalen. De kijkcijfers zeggen genoeg. Voetballers worden als goden vereerd. Zelfs de economie moet wijken voor een kampioenschap.
In 250 typeert Cyprianus, bisschop van Carthago - een voorganger van Augustinus - die in 258 is onthoofd, zijn tijd als volgt: “Er is geen onschuld meer in de politiek, geen rechtvaardigheid meer in de rechtbanken, geen meesterschap meer in de kunsten en geen discipline meer in het moreel gedrag.” Met die typering wil hij aangeven dat de Romeinse cultuur decadent is, dat die samenleving zal neerstorten, zoals het woord decadent letterlijk betekent. Dat is ook gebeurd.
Opnieuw stellen we elkaar de vraag: Hoe hebben de christenen in die tijd staande kunnen blijven?
Ja meer, hoe is het mogelijk dat ze zelfs gegroeid is? Deputaatschappen en reformatorische organisaties en scholen bestonden niet. Er waren geen christelijke partijen om bij verkiezingen op te stemmen.

Werfkracht
Waar kwam de groei en werfkracht van de Vroege Kerk vandaan? Ook toen bestond de kerk uit koren en kaf. Het was niet alles goud wat er blonk. Er waren ook misstanden.
Maar het geheim kun je lezen in Handelingen 2: 42: En zij waren volhardende…
Dat is geen vrucht van onze akker, maar werk van de Heilige Geest.
Hij maakt zondaren levend. Hij is de bouwer van Gods Gemeente.
Hij zorgde ook voor de volharding in de leer van de apostelen. De inhoud van die leer is Christus, de Gekruisigde. De boodschap dat Jezus Christus was opgestaan uit de doden en nu aan de rechterhand van de Vader zit als de Hogepriester en Koning gaf hen levensmoed en kracht, zelfs toen de brandstapels rookten en het gebrul van de leeuwen in de stadions werd gehoord.
Zij waren volhardende. Leg jouw leven ernaast. Kun je de kerk missen? Heeft de prediking van een gekruiste en opgestane Zaligmaker al waarde in je leven? Waar Gods Geest werkt, komt volharding, honger en dorst en die blijft er. Moet de Heere klagen dat je je eerste liefde verlaten hebt? Bekeer je dan van je boze werken, van je oppervlakkigheid, aardsgerichtheid en smeek: ‘Gun leven aan mijn ziel, dan looft mijn mond…’
De eerste christenen waren ook volhardend in de gemeenschap der heiligen. Ze zochten niet zichzelf, maar de ander. Ze droegen de leer van Christus in hun levenswandel uit naar buiten. Gemeenschap der heiligen staat niet buiten het gewone leven. Liefde tot God komt openbaar in liefde tot de naaste. Ze droegen elkaars lasten, ze toonden zich gastvrij. Justinus Martyr schreef: “Vroeger hadden wij plezier in onreine dingen, nu alleen in kuisheid. Vroeger beoefenden wij toverkunsten, nu wijden we ons aan de eeuwige God. Vroeger stelden wij geld en goed op de hoogste prijs, nu delen we met elkaar wat we hebben en geven aan ieder die nood heeft.”
Er was een sterke begeerte om de dood des Heeren te verkondigen.
Het Heilig Avondmaal werd heel regelmatig bediend. Ze leefden bij het offer van Christus. en hadden de zichtbare tekenen en zegenen van Zijn liefde zo nodig. De vijandschap was groot, satan ging rond als een briesende leeuw. De Naam Jezus was besmet, de leer van Jezus werd gehaat, het lijden en sterven van Jezus werd geminacht.
Als laatste volhardden ze in de gebeden. De Vroege Kerk was een biddende kerk. Het gebed is de verbinding met de hemel. In de gebeden klopt het hart van het christelijke geloof. Satan is niet bang voor zwaarden, maar wel voor gevouwen handen.

Jouw plaats
Welke winst kun jij doen met kennis van het leven van de eerste christenen? Wat betekent dit voor onze plaats in de wereld van 2012? De belangrijkste vraag is hoe onze persoonlijke verhouding tot de Heere is. Heef hij een plaats in je leven?
Zonder Zijn openbaring komen we niet tot kennis van God. Bekering is nodig, maar ook mogelijk. God wandelt je na met de middelen der genade. Hij liet je dopen en gaf Zijn Woord. Je bent onder de nodiging van Gods genade. Wedergeboorte en geloof zijn persoonlijk.
Tegelijk worden christenen geroepen om in de samenleving een zoutend zout en een lichtend licht te zijn. De eerste christenen waren dat. Zij waren een kwetsbare minderheid, maar ook een zichtbare gemeenschap. Je verhouding tot God moet zichtbaar worden in een leven naar Gods geboden. Je bent dan in de wereld, maar je bent op weg. Christenen zijn burgers van een ander Koninkrijk. Een christen leeft niet volgens het schema van de wereld. Calvijn zegt: “Als de hemel ons vaderland is, wat is dan de aarde anders dan een oord van ballingschap.”

---
Jongeren aan het woord

Voordat ik naar de winterconferentie in Lage Vuursche ging, had ik nog niet echt een idee wat ik kon verwachten. Maar het werd een geweldig gezellig weekend en belangrijker eigenlijk nog, ook een heel bezinnend weekend.
Hoewel het een druk programma was, was er nog volop tijd over voor ontmoeting. Wat wel mooi was om te zien was dat er bezinning was op geplande en ongeplande momenten. Op zaterdagmorgen kwam ds. De Wit. Hij vertelde na de workshops naar aanleiding van een vraag van iemand iets van ‘de hoop die in hem leefde’. Dat was best indringend om te horen en zette je na al de gezelligheid zeker tot nadenken.

Gilian

De winterconferentie in Lage Vuursche was ontzettend gezellig. We hebben fijne gesprekken met elkaar gehad. Ik vond het waardevol dat we in dit weekend echt meer de tijd konden nemen voor het bespreken van de teksten uit de Bijbel en het toe te kunnen passen in ons persoonlijke leven.
Ik vond het mooi dat de eerste christenen zo eensgezind waren om God te dienen.
Mij sprak aan dat het diepste geheim alleen kunt vinden als je de rust en vrede in Hem mag leren kennen. Kunnen wij ons al spiegelen aan de eerste christenen?

Betine

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen