ASSISTENTIE PASTORAAT

Wie kent, in vele ouder wordende gemeenten van onze kerken, niet de zorg voor de bezetting van vervanging bij terugtreding van kerkenraadsleden? Dit probleem deed zich in 1999 indringend voor aan de kerkenraad van de Nebo-kerk in’s-Gravenhage-Zuid, toen 2 broeders verzochten om uit het ambt van ouderling te mogen terugtreden, Het optimaal functioneren van de kerkenraad kwam hierdoor onder druk te staan en diepgaand werd nagedacht over de wijze waarop o.a. voldoende pastorale zorg aan de gemeente kon worden geboden zonder dat de enkele zittende ouderlingen overbelast zouden raken. Die bezinning leidde tot het besluit om de gemeente in de zomer van dat jaar van deze zorg in kennis te stellen en tevens een schriftelijke oproep uit te laten gaan met de volgende tekst:

Uitgaand van het ambt van alle gelovigen en van het primaire pastoraat, waarbij de leden van de gemeente onderling op elkaar acht geven en aan elkaar zorg bieden, heeft de kerkenraad besloten om een commissie assistentie pastoraat (CAP) in te stellen met de bedoeling om medewerking te verlenen in de pastorale bearbeiding van de gemeente. Die commissie wordt gevormd door broeders en zusters van de gemeente die bereid zijn om aan door de kerkenraad aan te wijzen leden van de gemeente bezoeken te brengen, die het karakter hebben van onderling pastoraat en gericht zijn op de opbouw en beoefening van het geloof.

Voor deelname aan deze commissie werden de volgende uitgangspunten geformuleerd:

- Een benoeming van een periode van twee jaar met de mogelijkheid tot verlenging;

- de verplichting om éénmaal per kwartaal mondeling of schriftelijk verslag te doen aan de kerkenraad en in urgente gevallen zo snel mogelijk contact op te nemen met de kerkenraad c.q. de predikant;

- de bereidheid om een belofte van geheimhouding af te leggen;

- tevens de bereidheid om met het oog op de te verrichten werkzaamheden instructie en toerusting te ontvangen van de kerkenraad c.q. predikant.

Op deze oproep reageerden aanvankelijk elf broeders en zusters (waaronder schrijfster van dit artikel), die op 16 februari 2000 in een vergadering van de kerkenraad werden toegesproken, de belofte van geheimhouding aflegden en waar de toewijzing van adressen zijn beslag kreeg (gemiddeld 4 per persoon en rekeninghoudende met de mogelijkheden van de bezoeker(st)er);

Er werden afspraken gemaakt inzake taakomschrijving zoals: frequentie, karakter en verslaglegging en er was een eerste instructie/toerusting voor het brengen van de bezoeken.

Intussen functioneert deze vorm van assistent-pastoraat een jaar. Kort geleden hebben we dit nieuwe en bijzondere werk geëvalueerd en we kunnen terugzien op een goede ontwikkeling binnen onze gemeente van dit hulppastoraat. Eén keer in de drie maanden brengen de medewerk(st)ers verslag uit van hun bezoeken aan de kerkenraad. Uit de bevindingen blijkt steeds dat de bezoeken in trouw en toewijding worden gebracht en dat deze door de bezochte gemeenteleden alom worden gewaardeerd. Door de bevindingen en indrukken gezamenlijk te bespreken, wordt duidelijk dat voor de bezoeker(ster)s en de bezochten de gemeenteopbouw wordt bevorderd. Indrukken die tijdens de ontmoetingen en de gesprekken worden opgedaan, worden gepeild en er wordt bezien of wellicht op enigerlei wijze, (bijvoorbeeld in de diakonale sfeer), hiervoor bijzondere aandacht nodig is.

Naast verslaggeving wordt er ook tijd uitgetrokken voor bezinning over de wezenlijke zaken van het huisbezoek. Tijdens de bezoeken komen geloofsvragen aan de orde, maar ook daarmee gepaard gaande vragen van persoonlijke aard zoals:

- zondebesef en genade;

- toeëigening van het “kindschap” Gods;

- gezondheidsproblemen, het verlies van een kind, het wegvallen van een partner;

- eindigheid en vragen over het leven na dit leven;

- moderne wetenschap en manipulatie van het leven.

Rond deze vragen worden we door de kerkenraad toegerust met artikelen uit “Ambtelijk Contact” en het ter beschikking stellen van boeken als “Uit liefde tot Christus en zijn gemeente” en “Verricht uw dienst ten volle”. Deze boeken zijn toegeschreven op het werk van ambtsdragers in de gemeente en er zijn aanwijzingen in te vinden voor het opzetten van een huisbezoek, voor het zoeken naar ingangen voor een goed gesprek, hoe dit gaande te houden en hoe te verdiepen zodat het ook tot troost en richting geven kan komen.

Uiteraard heft het werk van dit assistentie-pastoraat het reguliere huisbezoek niet op.

In de evaluatie van de bezoeken is tot uitdrukking gekomen hoe mooi en goed dit werk in onze gemeente functioneert. Het is fijn om bij het afsluiten van het bezoek gezamenlijk te mogen uitspreken dat we iedere keer uitkomen bij het vertrouwen dat we mogen stellen in onze God en het werk dat Jezus Christus voor ons heeft gedaan. Het samen eindigen met bijbellezing en gebed heeft daarbij een eigen beleving.

Kerkenraad en bezoek(st)ers hebben aangegeven, in afhankelijkheid van Hem die ons daartoe de kracht geeft, dit tweede jaar op de ingeslagen weg voort te gaan.

Mevrouw K. Zwijgers, lid van de gemeente van ’s-Gravenhage-Zuid, was tot het moment van uittreding directeur van zorgcentrum Het Anker te Voorburg.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen