DE MILVA (4.)

In mijn laatste artikel heb ik beloofd een aanvang te nemen jullie mee te delen hoe ik over de Milva denk. Tot recht begrip van deze zaak is het niet overbodig dat ik eerst nog wat vertel van de Milva. Wat betekent het woord Milva? Het woord Milva betekent: Militaire vrouwenafdeling. Bij de Milva zijn nu nog 2 groepen te onderscheiden en wel meisjes die dienen bij de Landmacht en meisjes die dienen bij de Luchtmacht. Het is helemaal niet onwaarschijnlijk dat die laatste groep de naam krijgt van Luva. Die naam wordt in het leger al veel gebruikt maar is officieel nog niet ingevoerd.

De meisjes die dienen bij de Landmacht dragen de groene uniform en de meisjes die dienen bij de Luchtmacht dragen de blauwe uniform.

Voorts kennen we nog de Marva. Dat is de Marine Vrouwenafdeling. Deze meisjes hebben dus een verbintenis gesloten bij de Marine. Het dienst nemen bij de Milva of bij de Marva geschiedt nog geheel op basis van vrijwilligheid. Voor welke diensten worden deze meisjes nu aangenomen. Dat is geheel verschillend.

a. Voor verpleging

b. Voor telefoniste

c. Voor chauffeuse

d. Voor administratie.

Dit zijn zo'n beetje de hoofdfunctie's. Zij die bij de Milva dienen zijn dus in wezen vrijwilligers. Kan nu een meisje die dienst wil nemen bij de Milva zelf bepalen bij welke tak van dienst ze wil dienen. Neen. De legerleiding maakt uit

waar ze voor geschikt en in welke tak van dienst een te kort is.

Bij het bepalen van onze mening of een meisje vrijwillig dienst mag nemen bij de Milva moet men zeer zeker niet vergeten dat de meisjes van de Milva echte militairen zijn. Daar is tussen een mannelijke militair en een meisje van de Milva geen onderscheid. Beiden zijn militair in de echte zin van het woord. Beiden staan mitsdien onder de krijgstucht. Een meisje véAi de Milva kan dezelfde rang bekleden als een mannelijk militair. Heeft dan ook dezelfde rechten en verplichtingen. Is dan ook met hetzelfde gezag bekleed en heeft dezelfde bevoegdheden.

Onze jongens mogen daar wel goede nota van nemen. Een sergeant van de Milva is een echte, een ware sergeant. De enigste bepaling die gemaakt is, betreft het groeten. De mannelijke militair behoeft de vrouwelijke militair niet te groeten. Maar dat is dan ook de enige uitzondering. Wanneer een Luitenante van de Milva een sergeant majoor (mannelijk) een opdracht geeft dan heeft die sergeant majoor clie opdracht maar uit te voeren als ware hij gegeven cloor een mannelijke luitenant. Bovendien als een meerdere van cle Milva onze rechtstreekse commandant is clan moeten wij haar groeten. Ik heb dit rriaar eens een beetje uitvoerig uiteengezet want ik ben bang clat lang niet alle jongens dit voldoende beseffen. Zij hebben cle macht gekregen om over cle man te heersen.

Zij hebben krachtens hun rang het recht en cle bevoegdheid om tot cle ene te zeggen: Ga, en hij gaat en tot cle andere kom, en hij komt. Ik heb mijn lezers dit alles eerst willen meedelen omdat

dit voor hetgeen volgt wel nuttig kan zijn.

Bij het bepalen van ons standpunt is zeer zeker de roeping van de vrouw in 't geding. Wanneer ons de roeping van de vrouw duidelijk is dan geloof ik dat we ons standpunt inzake het vrijwillig dienst nemen bij de Milva gemakkelijker zullen kunnen bepalen. Laat ik dan een zwakke poging wagen om iets te schrijven over de vrouw en haar roeping. Niet zoals ik die zie maar zoals we die beschreven vinden in Gods Woord. Wanneer ik dan ga schrijven over de roeping van de vrouw dan is daar bijna moed voor nodig. Niet als we dit op moderne wijze willen doen, maar wel als wij de vrouw en haar roeping willen bezien aan de hand van Gods Woord, dan is hiervoor — heb ik gezegd — bijna moed voor nodig. We zijn dan zo gauw ouderwets. Zo vreselijk bekrompen. Ja, we behoren dan tot de groep die eigenlijk 300 jaar te laat geboren is. Nu lezers, wat dat laatste betreft, toen was het beter dan nu. Ik verwacht dan op mijn artikeltjes ook helemaal geen lof of bijval van diegenen die doordrenkt of besmet zijn met de moderne tijdgeest. Verre van dat. Want och mijn lezers en lezeressen laten we het maar eerlijk bekennen we zijn niet graag ouderwets en we zijn niet graag bekrompen. We kunnen voor ons vlees beter modern en wat vrij in onze opvattingen zijn, dan dat we onze gedachten en woorden gevangen weten door Gods geboden en inzettingen. Het vlees kruisigen kost onze eer. Dan zijn we niet getapt. We zijn dan zo zwartgallig. We lopen achter en kunnen niet mee komen. Daar is eens een staatsman geweest die zei dat we dan behoren tot het niet denkend deel der natie. Nu kunnen we onder elkaar nog wel eens belijden dat zo'n vonnis ons niet raakt, maar rekent er op mijne vrienden, als ons dit in 't openbaar wordt toegevoegd, dat dit voor ons vlees zeer krenkend is en dan is er genade voor nodig om dit vonnis blijmoedig te aanvaarden. Nu moeten jullie niet denken dat dergelijke uitspraken alleen maar gehoord worden uit de mond van moderne mensen. Was dat maar waar. Maar zo is het niet. Je staat soms verbaasd over de zeer moderne opvattingen in zogenaamde Christelijke kringen. Je moet maar nooit zo ver van huis gaan.

Wanneer ik dan ga schrijven over de vrouw en haar roeping dan wil ik clit doen aan de hand van 3 punten,

le De plaats van de vrouw in de schepping;

2e De plaats van de vrouw in het huwelijk;

3e De plaats van de vrouw in de maatschappij.

D.V. de volgende keef hoop ik verder te gaan.

Dora en die mevr. uit V. krijgen t.z.t. nog een beurt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen