Verhaaltjes die zomaar aan zijn voorhoofd klopten

De sprookjes van Hans Christian Andersen zijn vaak verdrietig, maar toch razend populair. De kleine Kai met de ijssplinter in zijn hart die hem ongevoelig maakt, het meisje met de zwavelstokjes (dat buiten in de kou en de sneeuw sterft), het lelijke jonge eendje, de prinses op de erwt of de nieuwe kleren van de keizer, wie kent ze niet? 'Men' zegt dat deze ontroerende vertelsels naast de Bijbel en Das Kapital van Marx tot de meest gedrukte geschriften ter wereld behoren. „Mijn leven is een mooi sprookje, zo rijk en zo gelukkig", begint Andersen zijn —eveneens sprookjesachtige— autobiografie. Hoe was de werkelijkheid? Een bezoek aan Odense, de stad waar eens de wieg van de beroemde Deen stond.