Er is verwachting

De bekende Gijsbertus Voetius wist in zijn dagen ook wel, dat men bij de zendingsarbeid niet beginnen moet om de heidenen een geloof op te dringen. Hij schrijft in zijn uiteenzetting over de zending: „Wij menen, dat het zeer nuttig is, wanneer niet begonnen wordt met een uiteenzetting van ons geloof, maar met een weerlegging van het heidendom en dat met behulp van de rede en het natuurlijk licht." Ja, clat natuurlijk licht! Het is gelukkig voor elke zendingsarbeid te weten, dat elk mens, hoe diep ook gezonken, onder het bereik staat van Gods algemene openbaring. Paulus wist dat ook wel, toen hij aan de Romeinen schreef: „Overmits hetgeen van God kennelijk is, in hen openbaar is, want God heeft het hun geopenbaard." Voordat de zendeling enig werk onder de heidenen heeft gedaan, heeft God al met hen te doen gehad.

Een zendeling, clie in Pretoria onder cle Bantoenegers arbeidde, schrijft ergens: „Wanneer men dagelijks verkeert op een terrein waar slechts de fundamentele dingen overblijven, ontdekt hij, die tracht te dienen als een instrument in Gods hand, met bewogen verbazing, dat God reeds in deze ziel voorbijgegaan is. Hoe vreemd het ook schijnen moge, ik heb dikwijls God gevonden in cle ziel van de Zuid-Afrikaanse Bantoe. Zeker is clat niet cle volheid van de openbaring van de Vader, maar toch is Hij het zelf, het is Hij, als verscholen achter een sluier, als een gestalte die men in de schaduw onderscheidt, maar waarvan cle trekken toch zichtbaar zijn. Een verbijsterende en heerlijke ervaring! Komende op het ogenblik waarop een ziel zich overgaf, heb ik begrepen dat cle Meester daar al eerder langs gegaan was."

Als de zendeling voor een schier onmogelijke taak staat, kan dit bovenstaande tot grote troost en sterkte zijn. Daarbij komt nog, clat hij weet, clat de Heilige Geest alles kan neerwerpen wat zich tegen God verheft; dat die Geest doeltreffend overtuigt van zonde en de mens wakker schudt. De Heilige Geest opent de ogen van de blinde heidenen, zodat ze zien in welk een gruwelijk leven zij staan, totaal overgegeven aan de macht van de Boze, die ze kwelt en met vele vrezen omringt.

Was clie grote Trooster er niet, dan was het werk van de zendeling hopeloos. Maar nu moet er niet gedacht worden, clat het er nu niet op aankomt hóe er gewerkt wordt en in welke mate: cle Heere eist een volledige overgave aan de taak, die de hunne niet is, maar die van Godswege is opgelegd. De Heere werkt middellijk en cle middelen dienen met zorg en nauwgezetheid ter hand genomen te worden. De Heere wil zich niet bedienen van luie christenen. En al lijkt clan de arbeid zeer gering in de ogen van de arbeiders, clan wil cle Heere zich door geringe middelen verheerlijken. Al voelen cle zendingsarbeiders zich zeer zwak, dan zullen zij zich machtigen weten om Christus' wil.

En nu zal het ten allen tijde van groot nut zijn, wanneer cle zendingsarbeiders weten mogen, dat ook zij heidenen zijn van nature; dat zij even diep gezonken zijn als cle heidenen; dat zij het verbond hebben verbroken als Adam. Dan kunnen zij naast het diepgezonken volk gaan staan en niet zich er bóven verheffen. Dan kan het kontakt beter gelegd en is er des te gauwer toenadering te vinden. Paulus gevoelde zich de grootste der zondaren en hij jubelt het uit, clat hem barmhartigheid is geschied, alsof hij wou zeggen: „Nu kan het voor iedereen." Hij was immers cle grootste!

Zo zullen de zendingsarbeiders hun inzet niet een onbegonnen werk vinden, maar er zit perspektief in hun arbeid: God kan uit stenen Abrahams kinderen verwekken! Dan zullen het geen diepzinnige betogen worden, maar kinderlijk-eenvoudig zal het heidendom worden benaderd. Zo deed Paulus ook onder de Corinthiërs: „En ik was bij ulieden in zwakheid en in vreze en in vele beving, en mijn rede en mijn prediking was niet in beweeglijke woorden van menselijke wijsheid, maar in betoning des geestes en cler kracht, opdat uw geloof niet zoude zijn in wijsheid der mensen, maar in de kracht Gods."

Als wij deze dingen overwegen, dan moeten we wel tot de slotsom komen, dat het werk der zending niet uitzichtloos is. Met geopende vensters naar Jeruzalem, werkend en biddend, is er verwachting voor degenen die zitten in de schaduw des doods. Dan kan het gaan door een leeuwenkuil en door vuur, maar des te heerlijker zal de uitredding zijn, omdat de Zoon der goden in het midden is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen