Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

OM HET WOORD GODS EN HET GETUIGENIS VAN JEZUS CHRISTUS

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

OM HET WOORD GODS EN HET GETUIGENIS VAN JEZUS CHRISTUS

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

vervolging, gevangenis, huisarrest en smaadheid om Christus' wil, voetstappen drukken van de grote Meester die in Zijn Testament ons nagelaten heeft: „Indien zij Mij vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgen.

Johannes werd naar Patmos verbannen om het Woord van God, Paulus' mond moest zwijgen. De gevangenis in Ceasaréa werd zijn verblijfplaats. Lydia Vins die in Rusland getuigde van het werk van de Heere Jezus, en tot steun v/as voor veel vrouwen door de Verwantenraad in Rusland, werd buiten de grenzen van haar land gezet, vreemdeling geworden in een vreemd land, zodat ze op hoge leeftijd wel zeggen kan: „Gij weet o God hoe 'k zwerven moet op aard, Mijn tranen hebt G' in Uwe fles vergaard." Maar Gods werk gaat door, ongehinderd! Wat Hij eens besluit t' Zijner ere, zal zonder hinder voortgaan.

Alexandra Kosorezova

Zij volgde Lydia Vins op als presidente van de Verwantenraad. Als moeder van 10 kinderen heeft zij de taak die de Heere op haar schouders legde aanvaard en vervuld, totdat ook zij werd gearresteerd in de trein, toen ze bezig was met de haar opgedragen taak. Onder bewaking werd Alexandra naar huis gebracht, wachtend op het proces dat komen zou (zie Daniël 3 april 1981).

In die ure zal het u gegeven worden

In die ure zal liet ii gegeven worden 12 augustus 1981 was de dag waarop Alexandra verantwoording af moest leggen, maar tot ieders verwondering was haar advokaat niet beschikbaar, zodat het proces niet doorging. Dat is zeer ongebruikelijk, want de autoriteiten zetten hun plannen gewoonlijk door. Het uitgestelde proces werd daarna op 19-20 augustus 1981 gevoerd.Toen moest Alexandra getuigenis afleggen van haar leven en werk.

De uitspraak van de rechtbank was voorwaardelijk 3 jaar kampstraf, dat wil zeggen dat als zij zich weer inlaat met het werk van de Verwantenraad zij direkt naar het strafkamp wordt gebracht. Dan zullen haar kinderen van vader en moeder verlaten zijn, omdat haar man sindt Tweede Keraadag 1980 in een stafkamp vertoeft.

Wat wilt Gij dat ik doen zal?

Dat is een dringende vraag voor Alexandra Kosoresova nu ze evenals Paulus in Rome door een wacht bewaakt wordt in haar eigen huis. Alle huisgenoten mogen in en uitgaan, alleen zij is gevangene. De grote vraag is, wat de autoriteiten hiermee willen bereiken nu de presidente die velen tot steun was, vooral in vaderloze gezinnen, haar werk niet meer doen kan. Willen ze daarmee ook de andere vrouwen van de Verwantenraad het zwijgen opleggen?

Wat wilt Gij dat ik doen zal? De gemeente van Filadelfia mocht ervaren dat de Heere Jezus de sleutel Davids heeft. Hij opent en niemand sluit; Hij zegt: „Gij hebt kleine kracht, en gij hebt Mijn woord bewaard.”

Alleen de Heere kan wonderen doen op wonderen horen!

Alexandra's medezuster in de verdrukking Galina Rytikova, tegen wie, ook om de ouderrechten, een proces begonnen was, is als door een wonder niet voor het gerecht gedaagd. Voor de Heere is niets te wonderlijk! Zijn engel schaart een onverwin'brelegermacht, rondom hem (haar) die Gods wil betracht, dus is hij (zij) wel bewaard.

In de wereld zult gij verdrukking hebben

Uit voorgaande jaren van vervolging toen haar man veroordeeld was tot 3 jaar tuchthuis, vertelt Alexandra: „Ik bleef alleen achter met zeven kinderen, in verwachting van de achtste. Het werd mij duidelijk dat mijn weg, de weg van de strijd was. Ik bad de Heere, dat Hij mij tonen zou wat ik voor Hem doen kon, en Hij toonde mij een dienst. Mij werd door de Broederschap van Siberië voorgesteld naar de konferentie van de Verwantenraad van de gevangenen te gaan. Daar maakte ik kennis met veel vrouwen van wie de mannen in gevangenschap waren. Ik leerde ook Lydia Vins nader kennen. Ik ging deelnemen aan het werk van de Verwantenraad, dat was mogelijk omdat mijn moeder die bij ons inwoonde bij de kinderen bleef. Zo bezocht ik gezinnen van de gevangenen.

Wanneer ik mé die tijd herinner dan is mijn hart vol dankbaarheid jegens de Heere, voor Zijn bijstand, voor Zijn zegeningen die Hij schonk. Toen ik het achtste kind kreeg was ik gedwongen het mee te nemen. Op de rug de rugzak met luiers, op de arm de baby. Totdat een opsporing tot gerechtsvervolging tegen mij werd ingediend, ik zou gevangen genomen worden en mijn kinderen zouden in een internaat geplaatst worden. De kinderen waren nog zo jong, de oudste was 12 jaar en de jongste anderhalf jaar. Voor gevangeneming had ik geen angst, maar o, mijn kinderen, bij die gedachten overviel mij afgrijzen en angst.”

Welk een dieptepunt kwam er voor Alexandra toen zij om haar kinderen de dienst verliet die de Heere op haar schouders gelegd had. Na de vrijlating van haar man waren ze weer twee jaar samen in Omsk, tot hij weer veroordeeld werd tot 5 jaar strafkamp streng regime.

„De Heere heeft mijn ontrouw bezocht", 'schreef Alexandra, „ik heb diepe boete gedaan en veel geweend dat ik verkeerd had gehandeld, door het werk in de Verwantenraad op te geven. Ik kwam steeds weer in diepe rust tot Hem.”

Drie kinderen werden in die tijd ernstig ziek, waardoor zij een blijvende handicap kregen. Eén hield een hartkwaal over, weer een ander is ernstig invalide. „Ik bespeurde dat dit de vinger Gods was, maar ik dank de Heere dat, Hij mij door dit lijden tot boete heeft gebracht. De Heere maakte mij in mijn wonden vaster, bereidde mij voor op nieuwe dienstbaarheid. De Heere heeft mij vergeven, en ik mocht opnieuw zorgen voor de vrouwen van gevangen broeders in Omsk.”

Wie zal ons scheiden van de liefde van Christus?

Verdrukking, of benauwdheid, of vervolging, of gevangenis, of huisarrest, of 'strafkamp met streng regime, of sterven in een eenzame cel? „In dit alles zijn wij meer dan overwinnaars, door Hem die ons liefgehad heeft.”

In het Hogepriesterlijk gebed vraagt, de Heere Jezus Zijn Vader: „Ik bid niet dat Gij hen uit de wereld wegneemt, maar dat Gij hen bewaart van de boze." Gedenk (in uw gebed) de gevangene, alsof gij mede gevangen waart!

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 oktober 1981

Daniel | 28 Pagina's

OM HET WOORD GODS EN HET GETUIGENIS VAN JEZUS CHRISTUS

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 oktober 1981

Daniel | 28 Pagina's