„Het belangrijkste in ons leven moet zijn de persoonlijke omgang met de Heere”

Broeder Peters, kunt u ons iets vertellen over de perioden van gevangenschap?

Ik heb in totaal vijfmaal gevangen gezeten. De laatste keer was dat vanaf 27 januari 1984. deze periode duurde drie jaar. De periode van „vrijheid" die hier aan vooraf ging was van 3 juli 1980 tol dus 27 januari 1984. Ik bezocht in deze „vrije" periode veel gemeenten, maar werd zelf door de KGB gezocht. In die laatste gevangenschap heb ik vr geen post ontvangen. Het werd bewust zoekgemaakt of onderschept. Wat ik wel in het bijzonder heb geleerd in de perioden van gevangenschap, staat geschreven in Johannes 17:3 „En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen....". De Heere kennen is alleen mogelijk als wc dicht bij Hem leven. En dat is meer dan bijbelstudie en Bijbel lezen, dat is de persoonlijke omgang met God. Juist in zulke omstandigheden. waarin wc Hem zo nodig hebben, cn in afhankelijkheid van Hem leven, leren wc de Heere beter kennen cn worden we bereid gemaakt om voor Hem te arbeiden.

Was u het altijd eens met de weg. waarin de Heere u leidde? De Heere gaf vaak onderwerping en een blijde

overgave, ook in moeilijke omstandigheden. Toch moet ik ook zeggen, dat er soms opstand in mijn hart was. Toen dc Heere dal liet zien, heb ik dat ook mogen belijden voor Hem. De Heere moei zoveel geduld met Zijn kinderen hebben....

U bent lid van de Broederraad van de n iet-geregistreerde Baptistengemeenten. Wat is de funktie van de Broederraad nu er zoveel veranderd is?

Het eerste is dat we nu de mogelijkheid hebben om de gemeenten te bezoeken. Bij moeilijke vragen, die er in iedere gemeente leven, proberen mee tc denken en handreiking te bieden. Helaas kunnen we niet zo lang in één gemeente blijven, er zijn namelijk veel gemeenten. Het tweede dal we als Broederraad nu doen. is hel uitbreiden van het evangelisatiewerk. Wij hebben in ons grote land zendingswerk binnen eigen grenzen. Wc stimuleren het versturen van uitnodigingen, pamfletten en het maken van aankondigingsborden voor bijeenkomsten. We helpen bij het opzetten van kleine christelijke bibliotheken, die ook dienen als evangelisatiewerk. Deze bibliotheken werken als volgt: bij ons heb je onder een drukke weg nogal eens een voetgangerstunnel. Hierin staan we met een tafel met Bijbels en andere christelijke lektuur. Zo beschermd tegen regen en sneeuw spreken we mensen aan cn vragen of ze boeken willen lenen. Wc noteren naam. adres en de i volgende week kunnen ze het geleende bock ruilen of verlengen. Wanneer ze werkelijk geïnteresseerd zijn. vragen we ze of ze onze samenkomsten willen bezoeken cn op deze manier krijgen ze dan ook zelf een Bijbel. En omdat wc naam en adres van hen hebben (vanwege het uitlenen van de boeken) kunnen wc ook persoonlijk kontakt met hen krijgen door ze le bezoeken. De mensen zijn erg dankbaar voor onze „bibliotheek". Vaak staan ze in de rij om boeken tc lenen.

Er is nu „Een geopende deur" in Rusland. Brengt dit ook gevaren met zich mee als we denken aan allerlei lektuur die uit het Westen komt?

Ja. er komt ook charismatische (pinkster) lektuur vanuit ! het Westen. Hier zijn we erg bang voor. Zo kwam er ook een charismatisch persoon vanuit Afrika naar Rusland. Wij zagen dat al met zorg tegemoet. Hij belegde een bijeenkomst in een sporthal. Er kwamen 5000 mensen en 's avonds zou deze man mensen genezen. Wij hebben toen gevast en gebeden en gevraagd of God het gevaar wilde keren. Op die bewuste avond werd er niet één persoon genezen en ging er geen werfkracht uit van deze persoon. Deze situatie geeft ook aan waarom het zo belangrijk is, dan onze jongeren bewaard blijven bij Gods Woord. Er worden regelmatig bijeenkomsten voor jongeren georganiseerd, waarin ze gelegenheid krijgen vragen te stellen, die proberen we dan te beantwoorden en verschillende zaken vanuit de Bijbel uit te leggen (te vergelijken met onze distriktsbijeenkomstcn, red.). We zijn in dc toekomst ook van plan om zelf materiaal tc maken en te drukken om zo onze jongeren tc wapenen tegen verkeerde invloeden.

In vervolging en verdrukking bleven vele christen-ouders

getrouw aan Gods Woord. Zo zagen Russische jongeren hoe de Heere hun ouders standvastig deed blijven. Nu hebben er veranderingen plaatsgevonden.

Zien of horen jongeren nu nog wel van het geloof in Christus bij hun ouders?

Ja. in onze gemeenten in Rusland wordt veel gesproken over het genade vinden bij God. Dit vindt ook zijn doorgang onder de jongeren. We moeten bidden om op de juiste weg te blijven en om waakzaam te blijven. Genade is immers nodig in vervolging. maar niet minder in vrijheid. We moeten biddend wegen blijven zoeken, zodat Gods genade zijn werk kan doen onder jongeren.

In de aktie ..Een geopende deur" hebben we geld bijeengezameld voor o.a. Bijbels en „De Christenreis" van Bunvan. Wal kunnen we nu (na de aktie) nog voor Rusland doen? Of zijn we nu ten opzichte van Rusland „klaar" met ons werk?

Allereerst héél hartelijk dank voor de Bijbels en de andere christelijke lektuur. Er was veel blijdschap na het ontvangen van dit materiaal. In gedachten zien we een landman, die bezig is het land bereid te maken om tc zaaien. Stenen worden weggeruimd, bomen worden opgeruimd cn er wordt geploegd. Wat zouden we ervan denken, als hij zijn land nu zo laat liggen en ergens anders gaat werken? ! Zo is het ook in Rusland. Mensen hebben honger cn dorst naar het Woord. Deze honger en dorst is door de Heere gewerkt. Het land is zogezegd ..bereid", dat kunnen we zien en daar kunnen we niet zomaar bij vandaan gaan. Denk maar aan die landman.

De vervolging heeft ons veel gekost en daar kun je niet aan voorbij gaan.... Maar het belangrijkste is het gebed voor ons of God ons wil helpen staande tc blijven in verzoekingen zoals dc charismatische bewegingen en andere verleidende geesten. En verder wil ik jullie vragen Bijbels en bijbels materiaal te blijven sturen; er is nog veel te weinig!

U hoopt een maand in het Westen te zijn. Wat is uw eerste indruk van de christenen en het geestelijk leven hier?

Dat is erg moeilijk te beantwoorden. Wel vind ik. dat de christenen hier meer ieder voor zichzelf leven. Ook is cr weinig gemeenschappelijk gebed en zc uiten zich moeilijk over hun geestelijk leven, 'k Weet niet hoe dit bij de jongeren is. want hen heb ik nog bijna niet gesproken. Gods kinderen behoren toch levende gemeenteleden te zijn?

U bent tijdens uw verblijf in ons land op een christelijke school geweest. Hoe hebt u dat ervaren?

Ik ben blij over dc positieve instelling van de ondcrwijzcrs(essen). Ik heb gemerkt dat ze niet alleen werken voor hun brood, maar in de eerste plaats om God te dienen in hun werk. Dit was mijn ervaring na met een aantal mensen gesproken te hebben. Wat betreft de kinderen: ik vroeg in een klas: ..Jullie hebben zoveel voor ons in Rusland gedaan, wat kan ik voor jullie doen? ". Toen zei een klein meisje: ..U kunt voor ons bidden, dat wij een nieuw hartje mogen krijgen.”

Dat vind ik toch wel erg bijzonder. Hieraan kon ik zien, dat dc leerkrachten ook hierover praten met de kinderen, zodat deze dingen bij de kinderen spontaan opkomen.

Hebt u nog iets te zeggen aan de Nederlandse jongeren'.' Ik hoop dat velen hun leven aan Christus toewijden, rein en heilig voor Hem leven, totdat Hij wederkomt. Eén ding wil ik nog in het bijzonder doorgeven, en wel het woord uit Romeinen 12:11: ijt vurig van geest....”

In de Russische vertaling staat het iets anders; er staat: „....brandende van geest...." Brandend van geest zijn we uit onszelf niet. Dan zijn we noch koud. noch heet. Dc Heilige Geest kan brandend maken.

En dit wens ik alle jongeren toe: bereid te zijn om God te ontmoeten en brandende van geest en hart te zijn.

J.H. Mauritz

Henriët Koetsier

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen