In de lijdensweken Een dichter uit de 1 7e eeuw spreekt

Al meer is er hier op gewezen, dat het bitter lijden en sterven van de Zone Gods op verschillende wijzen is uitgebreid, afgemaald en bezongen, althans: er is een poging gedaan om het lijden van Christus tot uitdrukking te brengen; een poging, want hoe zal een mensenkind in staat zijn, de diepte van dat lijden te peilen en wéér te geven ? Wij kennen slechts ten dele en profeteren ten dele. Ook hier geldt: wij zien het, maar doorgronden 't niet.

Laten we een ogenblik luisteren naar een pogingvan de bekende dichter Jodocus van Lodensteyn, die getracht heeft het zware van het lijden ons iets nader te brengen.

Over het sonnet , , 'k Zag in Uw hoogste nood " is gehandeld in de 4de Jaargang van , , Daniël". Nu gaat het over , , Jezus dorst". Enkele coupletten volgen hier:

., Ach! lieflijk Kedron-stroompje, Dat onder menig boompje, Ten dalewaarts u spoeit, Kom met een drupje nats mijn droge tonge sproeit.

Want ziet nu hier, die trotsen, Dien 'k water uit de rotsen Gaf, hebben als ik lij Noch Rafidims geschenk, noch Meriba's voor mij.

De vlammen van de Helle Zijn 't die mijn ziele kwellen, Dies staat mijn dorre borst En brandt, ach, ach! en brandt; mij dorst, helaas! [mij dorst!

Tot hier laat de dichter de Heere Jezus aan woord, maar nu gaat de dichter zelf verder: het

Wat derelijker klagen Is dat! ik heb mijn dagen (Wat ergens ooit geviel) Niet dergelijks gehoord, ei.' merkt er op mijn ziel!

En leert meteen doorgronden De angel van de zonden, Die Godes eigen Zoon Leert op zijn zwanenzang, zo klagelijke toon.

Mijn dorre ziel gaat henen Nu naar uw Heiland wenen, En smeekt dat Hij u geeft 't Beloofde dat Hij door Zijn dorst verworven heeft.

„In Jezus' lijdende liefde", geschreven 20 Maart 1659, legt Van Lodensteyn de klemtoon op het grote onderscheid tussen Chi'istus en Zijn volk: Christus in zwaar lijden en Zijn volk ontvangt de nuttigheid.

Daar legt men 't heilig lijf, door vaak en pijn en moeit Amechtig op het harde hout, vervloekt, verfoeid: Mijn Jezus op het kruis! en ik op 't zachte dons! O Jezus! Jezuslief! wat deedt Gij al voor ons!

•Daar trekt men 't lichaam uit, en gaan de nagels dwars Door hand en voeten heen. met ijselijk geknars, Teiwijl mijn lichaam rust, gezond en zonder pijn. Wat deedt U, Jezus! Uw rust missen voor de mijn?

Daar hangt Hij nu bekleed met stijf-geronnen bloed. Dat vloeit uit hoofd en striem, en wond in hand en voet, Terwijl mijn lichaam warm en eerlijk is gedekt. Wat heeft U, Jezuslief! tot zo een min verwekt?

Daar lest men Hem met gal en edik, als zijn borst Door zweet en bloed gedroogd, vast zwoegt en smacht [van doi'st,

Terwijl mijn tafel staat vol spijs en drank naar wens. O Jezus! Jezuslief! wat deedt Gij voor de mens?

Als mij dier lusten eens bezoeken komt, O Heer! Legt dan Uw dierbaar kruis slechts voor mijn ogen [neer:

Uw nag'len wonden 't hart. Uw doornenkroon mijn [hoofd: Zo vind ik, door Uw pijn, mijn lusten al verdoofd.

Er zijn mensen, die niet zo erg veel aan de gedichten van Van Lodensteyn vinden. Het kan gebeuren, dat het komt, omdat zijn gedichten zijn gedrukt in oude spelling uit de 17de eeuw en dan met een duitse letter. Men snapt het dan niet zo best wat er bedoeld wordt. Als deze mensen de hierboven aangehaalde coupletten lezen, dan weet ik haast zeker, dat ze nu wel zullen aanspreken. Zou men zeggen, dat er 300 jaren overheen zijn gegaan, toen de dichter ze opschreef? Ze spreken zo duidelijk aan, dat het best zou kunnen zijn, dat ze deze week voor het eerst op het papier zijn gezet!

INDEX.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen