Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Antiochië

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Antiochië

Gemeenten in het Nieuwe Testament

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wij, mensen, hebben soms een extra duwtje of een stevig por in onze rug nodig om iets te gaan doen. Soms is er zelfs nog meer nodig om ons in beweging te krijgen. Zoiets gebeurde er ook in Jeruzalem. De Heere Jezus had gezegd tegen Zijn discipelen dat ze Zijn getuigen zouden zijn in Judea, Samaria tot aan het einde van de aarde (Hand. 1:8). Toch gaat dit niet vanzelf. Pas als er vervolging komt, komen de mensen in beweging. Zo werkt de Heere nog steeds. Moeilijke dingen worden gebruikt door de Heere om Zijn plan te vervullen.

Door de vervolging verspreidt het Evangelie zich als een olievlek. In Handelingen 11:19-30 lezen we hoe het Woord van de Heere zich steeds verder verspreidt en ook Antiochië bereikt. In die tijd waren er meer plaatsen met de naam Antiochië. Eén daarvan wordt ook genoemd in de Bijbel. Het is Antiochië in Pisidië. Barnabas en Paulus bezoeken deze gemeente tijdens de eerste zendingsreis (Handelingen 13:14). In Handelingen 11 gaat het over Antiochië, de hoofdstad van de Romeinse provincie Syrië. Deze stad was één van de belangrijkste en grootste steden in het Romeinse Rijk. De stad was een knooppunt in het netwerk van handelsroutes. Verschillende keizers hebben de stad tempels en andere openbare gebouwen geschonken. In andere bronnen wordt verteld dat Lukas de schrijver geboren is in Antiochië. Nu ligt de stad in Turkije en heet de stad Antakya.

In Antiochië gebeurt er iets bijzonders. Tot op dat moment delen de eerste christenen (die zelf ook voornamelijk Joden waren) het Woord alleen met Joden. Maar hier gebeurt er iets nieuws. Een aantal mannen uit Cyprus en Cyrene verkondigen de Heere Jezus aan niet-Joden. Letterlijk staat er in het Grieks: ze brengen de goede boodschap van de Heere Jezus (vers 20). Deze goede tijding staat niet op zichzelf. De hand van de Heere is met hen. De Heere Jezus zegent zelf de boodschap die deze mannen brengen. Een groot aantal mensen gelooft en bekeert zich tot de Heere.

De moedergemeente in Jeruzalem voelt zich verantwoordelijk voor de gemeentes die ontstaan. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom vervolgens Barnabas naar de gemeente wordt gestuurd. Hij wordt blij als hij de genade van God ziet. Ook vermaant hij hen om bij de Heere te blijven. Daar laat hij het niet bij. Barnabas gaat op zoek naar Saulus en brengt hem ook naar de gemeente. Daar blijven ze samen een jaar lang om de gemeente te onderwijzen. Hier krijgen de volgelingen van Christus ook een naam om hen te onderscheiden van de Joden, voortaan heten ze christenen.

De Heere heeft deze gemeente vastgehouden en gezegend. We lezen dat vijf mannen in het bijzonder betrokken zijn bij het zoeken naar de wil van de Heere. Dit blijkt ook uit het feit dat zij vasten. Opvallend is de grote betrokkenheid van de leiders van de gemeente op de verspreiding van het Evangelie. Wat een zegen voor een gemeente als de kerkenraad met alles wat in hen is, zoekt naar mensen in de gemeente om het Evangelie van de Heere Jezus in de wereld te verkondigen! (Er zijn nog vacatures bij de zending…). Dan spreekt de Heilige Geest. Barnabas en Saulus worden afgezonderd om te dienen in het Koninkrijk van God. Dit is het begin van de eerste zendingsreis. Aan het begin zien we dat Barnabas de leiders is en als eerste genoemd wordt. Gedurende de reis komt Saulus steeds meer in beeld als leider. Wat een zegen als je zo wordt uitgezonden uit de gemeente waar je toe mag behoren. Barnabas en Paulus komen na verloop van tijd weer terug in de gemeente om daar te vertellen wat de Heere heeft gedaan. De Heere heeft de deur van het geloof geopend voor de heidenen (Hand. 14:26-28).

Toch blijft het hier niet bij. Er ontstaat op een gegeven moment grote onrust binnen de gemeente van Antiochië (Hand. 15). Er komen mannen die leren dat je niet zalig kunt worden zonder besneden te zijn. Voor de niet-Joden een grote schok, want hun zaligheid staat hiermee op het spel, tenminste zo lijkt het. Gelukkig wordt er op een geestelijke manier gereageerd. Men vaardigt Paulus en Barnabas vanuit Antiochië af om deze vraag aan de broeders in Jeruzalem voor te leggen. Daar doet Jakobus, de Bijbel open en laat zien dat het werk onder de heidenen het werk van God zelf is (Hand. 15:13-21). Daarmee hoeft aan de heidenen niet de zware last van de besnijdenis opgelegd te worden. De genade van de Heere Jezus Christus maakt de heidenen op dezelfde manier zalig als de Joden (Hand. 15:11). Met deze boodschap keren Paulus en Barnabas terug naar Antiochië. Daar leren en verkondigen ze, samen met anderen, het Woord van de Heere. Gezegend is de gemeente waar zo het Woord centraal staat.

Hoe is de gemeente ontstaan?
De gemeente in Antiochië is ontstaan doordat er vervolging kwam in Jeruzalem. De gemeenteleden verspreiden zich en kwamen onder andere in Antiochië. Een aantal van hen verkondigt het Evangelie ook aan niet-Joden.

Welke belangrijke mensen leidden de gemeente?
Barnabas, Saulus, Simeon (die Niger werd genoemd, hij had waarschijnlijk een donkere huidskleur), Lucius van Cyrene, Manahen. Manahen is opgegroeid met Herodus Antipas. Hij hoorde bij de hogere kringen. Deze vijf mensen worden profeten en leraars genoemd (Hand. 13:1).

Wat is kenmerkend voor deze gemeente?
Een gemeente waar het Woord van de Heere veel vrucht heeft gedragen. De gemeente had een grote betrokkenheid bij de uitbreiding van Gods Koninkrijk. De geschiedenis van deze gemeente loopt door tot vandaag de dag.

Wat is er met deze gemeente gebeurd na het boek Handelingen?
De geschiedenis van deze gemeente loopt door tot op de dag van vandaag. Ignatius van Antiochië is de derde bisschop in deze gemeente geweest. Hij stierf de marteldood in Rome. Van hem zijn nog enkele geschriften bekend. De kerk in Antiochië is lange tijd een centrum geweest binnen de christelijke kerk. Vandaag de dag is deze kerk vooral belangrijk voor kerken die op de Oosters-Orthodoxe traditie georiënteerd zijn.


Verder lezen:
• Handelingen 11:19-30 Ontstaan van de gemeente
• Handelingen 13:1-3 Betrokken leiders en de eerste zendingsreis
• Handelingen 14:26-28 Thuiskomst
• Handelingen 15 Onrust in de gemeente

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 juli 2015

Daniel | 32 Pagina's

Antiochië

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 juli 2015

Daniel | 32 Pagina's