ELIA STAANDE IN DEN INGANG DER SPELONK.

En het geschiedde als Elia dat hoor* de, dat hij zijn aangezicht bewond met zijn mantel, en uitging en stond in iden ingang Ider spelonk._ En zie eene stem kwam tot hem, die zeide: Wat maakt gij hier, Elia? enz.

1 Koningen 19:13*14.

Wat een verschil in het leven van Eha- In Vers 9 lezen w|e: En hij kwam aldaar • in ©en spelonk len vernachtte aldaar. Nu in Vers 13: en het geschiedde alsi Eiia, \ldat hoorde, dat hij zijn aangezicht bew'ond met zijn majitel, ien uitging en stond in de ingair^g ider spelonk. Toen Elia in de spelonk vertoefde en vernachtte, w'as het voor hem een afgedane zaak. Wat een benauwlde toestanid is dat geweest. Hoe droevig was Elia gestemid. En niet alleen Elia, maar al Golds kinderen en knechten komen wiel eens in zulk een spelonk., Dat wil zeggen, dat in u zelf niets meer kan. Alles is tevergeefs geweest. Al de arbeid is op niets uitgelopen. Voor zo iemandi js het een afgedane zaak. Het uitgaan en het staan in jde ingang ider spelonk ge'e^ft ons duidelijk te ikennen dat ler wat met Elia gebeurd is. 'Dat er een grote verajn* dering gekomen is. Daar staat Elia, int de diepste verootmoediging, in de ingang der spelonk. Zijn aangezicht heeft hij 'bewon* den met zijn mantel. W.at is er gebeurd? Heeft Elia zelf die Verandering teweeg ge* bracht? Neen, Elia heeft er" zelf nietsi , aan gedaan. Maar het suizen van een zachte stilte heeft hem uitgedreven uit zijn droe* ve verblijfplaats. En wat een leeuwig won* der dat EUa dat niet in de stom\, of door de aardbeving en het vuur, is om; gekomen. Hier staat Elia als een uit zichzelf uitge* zette ziel. Dat is een werk van boven, een werk des Heiligein. Geestes. Uit ons* zelf zullen we nooit uit de spelonk komen, ' nooit uit onszelf uitgaan. Nu mag Elia van zichzelf afzien, van Achab en Izébel afzien, van Israël afzien. Nu mag Elia' op de Heere zien. En als dat gebeurt, dan'kan er weer alles. Wat toch een grote veran* dering. Niets meer te kunnen, of nu; alles weer te kunnen. Dat is een openbaring Gods laan Elia. Dat zegt het suizen van een zachte stilte, dat een ziel uit zichzellf uitdrijft, en doet staan in de ingang der spelonk. Daar staat Elia. Wat zad hij doen? Wachten ein uitzien wat de Heere tot hem heeft te zeggen. Elia heeft hoop gekregen en gelijkt op de dichter van Ps. 85:3: Toch wil ik hooren wat God zal spreken, W, ant den vrome zal Hij den vrede godd Verkonden en dien laten uitbreken; Daardoor worden Zijn kinderen wijs en vroet.

Maar die in Goids vreze zoeken bijstand, Denzelvezal God steeds bieden de hand; Opdat bij ons wederom wone, Heer!

Uwe heerlijkheid len Uwes Naams eer.

Als Elia daar istaat gebeurt er ietsi opmer* kelijks. En zie. Hebt U ogen. om, te ^zien? Zijn de nevels gescheurd en opgeklaard om te kunnen zien? Elia moet ge de mahtel niet van uw aangezicht afdoen om te zien? En zie, ©en stem kwam tot hem. Dat is het opmerkelijke, het wonderlijke hét laandacht vragende. Wat heeft hij al een stemmen gehoocd tie Horeb. Schrik* baremde stemmen beluisterde hij in de gro* te len sterke winid. Een vrees verwekkeini* de stem van de aardbeving, en niet minider heeft hij Ide verschrikkelijke stem van het vuur vernomen. Doch vergeet ook niet dat Elia Ide liefelijke stem Van het suizen der zachte stilte heeft vernomen. Wat zijn er toch , al een onderscheidene stemnnen die tot onis ikiomen, . Rieéds in het ParaldijiS kwam de Verleidelijke «tem van de Vorst der duis* temis om ide mens tot de val' té bre; ngen. Wij he'bben in ons verbondshoofd Adam gehoor gegeven laan. die stem en zijn de stem van de levejilde God ongehoorzaam geworden. En isinids die tijd blijft de) dui# vel wel doorgaan met zijn stem tot ons te Idoen komen. Nu teens vleiend, op ©en andere tijd schrikaanjagend, als ©en brie* sende leeuw, zoekenide wie hij zou kun* nen verslinden. Was het mogelijk ook de uitverkorenen. Voor die stem mochten on* ze ogen toch zeker wel geopend worden. Denk 'daarbij aan Ide stem Van de; wereld, hoe lokkend, hoe aantrekkelijk, doch hoie gevaarlijk. Niet minder gevaarlijk is de stem van ons eigen verdorven bestaan.

We dragen zulk een biddriegelijk hart om. O, verlaat u toch niet öp de stem van uw verdorven vlees len. van uw iyerradelijk hart. Hier is een , andere stem , uit een aindere iwee* reld, met een anldere bedoeling. O, ^eier toch de stemmen wel gpe'd onderscheiden. Hier te Horeb is een gieheim onderhould tussen Jehovah len zijn knecht Elia. Hier hebben we te doen met de stem van tElia's Verbondsgoid. Vraag u zelf ©ens |a, f: Naar welke stem luistert ge het liefst? Naaii'de stem van de vorst Ider iduisternis, naar* de stem van ide wereld, naap: Ide stem van , uw eigen vlees, of naar de stem van 'de ; leven< < de God?

T.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen