Wasbeer: niet alleen grappig

Van wasberen wordt vaak gezegd dat het zulke „grappige" dicrenzijn. Misschien komt dat door hun leuke vlektekening om de ogen waardoor het lijkt alsof ze een bril op hebben. Of het komt door het verhaal dat ze steeds netjes hun voedsel wassen voor ze het eten. Dat is echter niet normaal: alleen in dierentuinen zien we dat. Oorspronkelijk eten wasberen kikkers, schelpdieren en zoetwaterkrabben. Voedsel dat ze dus steeds uit het water halen. Als ze in gevangenschap worden gevoerd dopen ze hun voedsel in water als een soort vervangende handeling. Ze doen het echt niet om het vooraf netjes schoon te maken. Integendeel. In Amerika zijn het vuilnisbakzoekers geworden en echte alleseters. Ze leven daar aan de rand van steden en gaan in de nacht op zoek naar eetbare waar. En ze zijn niet kieskeurig. Vuilnisbakken gooien ze om en plastic zakken scheuren ze open. En maar smikkelen van wat de mensen niet meer lusten.

In ons land
Amerika is ver weg, maar wasbeertjes zijn er nu ook in ons land. In 1910 zag men de eerste in het wild. Nu neemt hun aantal snel toe. Leuk, zal men misschien denken; weer een diersoort erbij. Zo is het niet. Denk eens aan de muskusratten die Europa veroverden. Wat een lastige en schadelijke dieren die wij niet meer kwijtraken. Dieren moeten blijven waar ze horen en passen in de biotoop. Dat doen ze niet als ze elders worden ingevoerd of op andere wijze daar zich vestigen. Dat is faunavervalsing met soms heel nare gevolgen. Wasberen kunnen onze inheemse dieren gaan bedreigen, zoals dassen en marters, die toch al moeite hebben zich te handhaven. Want wasberen zijn superieur aan deze dieren. Ze hebben een kracht en sluwheid van een vos en de behendigheid en het klimvermogen van de marter. Laat die wasberen maar wegblijven. Het zijn overigens nachtdieren dus veel valt er niet van te genieten, al zijn ze nog zo interessant.

Slim
Wasberen hebben een heel mooie vacht die vooral in de 19e eeuw graag voor bont werd gebruikt. Ook hun vlees werd toen gegeten. Dus werd er ijverig op de dieren gejaagd. Maar ze zijn slim, laten zich niet zomaar vangen, lopen in eigen spoor terug, klimmen in bomen en springen dan over naar een andere boom zodatze geen spoor achterlaten. Een oude ervaren wasbeer probeert in het water te komen. Als een jachthond hem daar nagaat heeft die geen schijn van kans. De wasbeer drukt zijn kop zolang onder water tot de hond verdronken is. Grappige dieren? Ja, dat zijn het wel en boeiend zijn ze ook. Maar ze horen niet in onze natuur thuis. Men noemt ze slimme rakkers en opportunisten, dieren dus die alle omstandigheden in eigen voordeel uitbuiten. Daarom vreest de overheid dat ze zich bij ons snel zullen vermeerderen en handhaven, en daardoor ernstige verstoring in onze fauna aanbrengen. In Duitsland leven nu al ongeveer 200.000wasbereninhet wild die veel last veroorzaken en schade aan fruit en hoenders. Dat kan beter worden voorkomen. Onze vossen geven al last genoeg.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen