Israël en de Golfcrisis

Het was aan het begin van onze vakantie dat ineens het schokkende bericht over de wereld uitging, dat Irak op brute wijze zich door middel van een "Blitzkrieg" meestergemaakt had van het schatrijke buurlandje Koeweit. Omdat ik vrij was, had ik de tijd om te luisteren naar de nieuwsuitzendingen en allerlei actualiteitenprogramma's. En dat niet zomaar als vakantievulling, maar veel meer vanuit de spanning wat hier nu uit voort zou komen. Allereerst trof mij het hoogen tegelijk laaghartige optreden van Saddam Hoessein en de wijze waarop hij omgaat met de geschiedenis en de werkelijkheid. Dat hij historici zijn eigen stamboom direct heeft laten terugvoeren tot Nebukadnezar geeft al aan met wat voor man wij te doen hebben. Op zichzelf zou dat nog ongevaarlijk kunnen zijn. Maar ook voor het heden heeft deze wijze van omgaan met de geschiedenis verschrikkelijke gevolgen. Denk alleen maar aan het feit hoe hij van meet af aan op het politieke schaakbord de zet deed dat hij bereid was te onderhandelen, op deze voorwaarde dat zijn bezetting van Koeweit gekoppeld zou worden aan die van verschillende gebieden door Israël. Alsof dat gelijkwaardig zou zijn. Israël heeft bepaalde gebieden veroverd nadat het van buitenaf door vijanden werd aangevallen. Dat Israël na de overwinning de terreinwinst niet teruggaf is verklaarbaar, niet alleen vanuit het strategische belang van bijv. de Golanhoogte, maar ook vanuit de directe bedreiging die teruggave met zich mee zou brengen. Zo zijn er meer punten te noemen. En dit gebeurt nu als de historische lijn van oorzaak en gevolg wordt losgelaten en vanuit oneerlijke motieven het een verbonden wordt met en gelijkgesteld aan het andere. Het mag een zegen genoemd worden dat president Bush niet in deze valkuil gestapt is. Tegelijk blijft het een gevaariijk punt, naarmate deze situatie langer aanhoudt. Het is ons mensen immers eigen, als het onze eigen belangen niet direct raakt, om de historische en logische lijn te vergeten om er maar vanaf te zijn.

Amerika
Wat mij ook trof was het feit dat de VS toch weer bereid waren om direct op deze situatie te reageren. De Vietnam-ervaringen zouden genoeg reden hebben kunnen zijn om het nu maar eens aan anderen over te laten. Ik ervaar dit als een wonder, en dat te meer waar Koeweit mijns inziens voor Saddam Hoessein alleen maar het begin was. Saoedi-Arabië zou wellicht de volgende stap geweest zijn. En iedere stap zou hem weer dichter bij de realisering van zijn droom gebracht hebben: het herstel van het oude rijk van Nebukadnezar, met als bekroning de vernietiging van Israël. Goddank vond Saddam Hoessein de VS en daarna de Verenigde Naties op zijn weg. Het heeft mij in dit licht bijzonder gestoord hoe, na de eerste schrik, vanuit Hilversum de lijnen getrokken werden naar mogelijke privé-belangen die president Bush zou hebben bij deze Golfcrisis. Er werden zowel verbanden gelegd met de huidige Amerikaanse problemen met de betalingsbalans, als ook met de eerstvolgende presidentsverkiezingen. Ik vond het laag bij de gronds. Zo ondankbaar en insinuerend interpreteren wij nu als mensen eikaars daden, terwijl wij allen een herhaling zien van de expansiedrift van Hitler.

Economie
Wat een andere vraag voor mij is, en dat is niet zozeer een Amerikaans als wel een algemeen probleem, is hoe wij allen gereageerd zouden hebben als Koeweit een onbeduidend landje zonder direct belang voor de wereldeconomie geweest zou zijn. Zou Nederland zich dan ook omwille van het recht hebben aangesloten bij de rij van beschermers? Die vraag speelt in ons eigen leven ook. Komen wij in het geweer vanwege hetgeen recht is voor God of handelen wij bij belangrijke mensen anders dan bij 'gewone' mensen? Wat een verschil met Gods Openbaring! De HEERE ontfermt
Zich over armen en ellendigen, mitsgaders degene die geen helper heeft. De HEERE vraagt wel te doen aan wezen en weduwen, die in de omstandigheden van die tijd geen enkele economische waarde hadden.

Israël
Wat ook heel sterk op mij afkwam was het feit dat héél de wereld Israël wel bijzonder dankbaar mag zijn, dat het destijds zonder te letten op de publieke opinie op het juiste moment op doeltreffende wijze kernreactors in Irak heeft gebombardeerd en zo de ontwikkeling van de atoombom in Irak grote achterstand heeft toegebracht. Als dat niet gebeurd was... Maar laten wij ervan leren, ook met het oog op ons becommentariëren van Israël. Het is zo gemakkelijk om op grote afstand te reageren zonder te weten wat er werkelijk speelt. Wat is het goed dat de Joden in politiek opzicht hun eigen weg gaan. Na enige jaren is niet alleen hun gelijk bewezen, maar is ook nog eens duidelijk geworden dat dit optreden wereldwijde strekking heeft. Dit moet ons tegelijk leren om ook in ons eigen leven veel onafhankelijker van hetgeen " men vindt" onze weg te gaan voor Gods aangezicht.

Jasser Arafat
Ten slotte nog een laatste gedachte. De PLO mocht zich de laatste jaren verblijden over toenemende sympathie en begrip vanuit parlementaire delegaties en ook vanuit nationale en mondiale Raden van Kerken. Al die terreuracties waren eigenlijk alleen maar gevolgen van grote ellende en daaruit voortvloeiende paniek. Niet goed te keuren, maar wel te begrijpen. De vos preekte de passie en zijn gehoor werd steeds groter. Er viel met Jasser toch goed te praten over een vredesregeling voor het Midden-Oosten. Israël gedroeg zich te midden van deze passieprediking toch wel als een onverzoenlijke en halstarrige spelbreker. Waarom wilde de regering niet opbouwend ingaan op deze positieve geluiden? De vos scheen in de rui. De haren vielen uit. In de Golfcrisis toonde Arafat weer zijn ware gezicht: op-ruiend. Ook op dit punt bleek Israëls gelijk. Maar voor hoe lang?! Zal dit optreden van Arafat straks weer worden uitgelegd als een incidentele misser? Ik ben er bang voor.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen