GERUCHTEN

Daarvan is de wereld vol en bijkans het gehele mensdom vervuld. Aan de éne zijde geruchten, die voortkomen uit een somber pessimisme. Aan de andere zijde geruchten, die komen uit de bronnen van het optimisme.

Geruchten wil eigenlijk zeggen, de waarheid, van iets wat gebeurd is, of een vermoeden van iets wat gebeuren zal. Deze gebeurtenissen, of vermoedens, uit de bron van zekere waarheden voortkomende, gaan echter over zovele landen, maar meer nog door zovele mensenhanden, dat zij zich uiteindelijk gaan vervormen tot geruchten. Geen wonder, de mens buiten God, is de aanbidder geworden van de Vader der leugenen die een leugenaar is geweest van den beginne.

De pessimist die zulk een geschiedenis hoort vertellen, vertelt haar verder, maar hij maakt het nog wat erger, en de optimist die zoiets hoort, gaat er een lichter tintje aan geven.

Bij al de ontelbare geruchten die er over de wereld zwermen, behoren zeker wel de geruchten, over wat zich afspeelt achter het ijzeren gordijn „Rusland".

Wat in dat geweldig grote rijk gebeurt, dat weet niemand dan God alleen!

Wij hebben een half jaar lang een blik mogen slaan achter dat hechtgesloten ijzeren gordijn, en zijn aanschouwers geweest van de gerichten des Allerhoogsten.

En als wij dan zien op het leven van ons volk, en wat er te vinden is achter dat gordijn, dan zijn wij bij ogenblikken vervuld met een welgegrond pessimisme.

De grote vraag die velen van ons dikwerf bezig houdt, is wel deze: „Zou er bij een Russische overheersing, als die komen zou, wat de Heere genadiglijk verhoede, een geloofsvervolging komen? "

Wij durven geen ja of neen te zeggen! Dat weet God alleen! Wïj durven in Gods voorzienigheid niet ingrijpen.

Maar als wij zien op de praktijk en de feiten in andere landen, dan zeggen wij: „Ja". Dan weten wij zeker dat de deuren van onze gemeenten geen veertien dagen zouden openstaan.

Dat het de Heere behagen mocht om dit onze jonge mensen in de ernstige tijden waarin wij verkeren te doen beseffen en verstaan.

Om de Heere in deze tijd van verkoeling te mogen zoeken voor onszelf en onze bede dagelijks moge zijn voor Zijn Kerk en Leraars:

„Geef 't wild gediert' dat niets in 't woên ontziet De ziele van Uw tortelduif niet over."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen