Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

In de box

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In de box

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Als mama 's morgens werken moet, ben ik heel braaf en speel ik zoet. Ik pak het eerst mijn sokjes beet en trek ze uit, 't is veel te heet.

Over de rand, hup, weg ermee! Zo werk ik verder, heel tevree. De boekjes over paard en haan heb ik al uit, erachteraan!

Ik maak een toren, reuze hoog; als ik rechtop sta, tot m'n oog. Ik geef een dreun... dan stort hij in. Nog maar een keer? Nee, 'k heb geen zin. I

k rijd het treintje heen en weer over het randje, honderd keen Boemerdeboem, hij valt ernaast. De box is leeg, denk ik verbaasd.

 Pieter praat steeds zijn moeder na. Pieter, zucht moeder, je lijkt wel een papegaai. Nietes, zegt Pieter, een Pietegaai en u bent een mamagaai!

Daniëlle stoot haar hoofd tegen het orgel. Wrijvend gaat ze naar mama om zich te laten troosten. Ik stootte m'n hoofd tegen 't opent uwen mond, zegt ze klagend.

Op Tweede Paasdag liepen we langs het strand. De kinderen zochten druk naar "krukels" en schelpen. Rick (met een zak vol): Die neem ik na de vakantie mee naar school voor de herfsttafel!

Waarom sigaret u nooit meer? vraagt Irene (3) aan haar vader, als ze opeens tot de ontdekking komt dat papa nooit meer rookt.

Marieke kijkt naar de koeien die achter in de wei lopen. „Die bruine is van mij hè mama?," vraagt ze. „Waarom die bruine?," wil mama weten. „Nou, dan heb ik lekker chocolademelk!"

Niet te houden in de box 

Janneke (30): Jolinda en de box! Dat was echt hopeloos. Ze brulde moorden brand. De box was compleet overbodig en ging dus al vlug retour naar de vliering. Met alle gevolgen van dien! Want zo los rondlopen in de kamer is verre van ideaal. Ze is zeker net zo vindingrijk als dat ze lief is. Nu is ze twee en een half en officieel de boxleeftijd te boven. Tenminste, dat dacht ik... Pas was ik op visite bij m 'n zus. Die heeft een meisje, Miranda, van 6 maanden. Het viel mij direct op; zij lag heerlijk rustig in de box te spelen. En toen vroegjolinda notabene steeds of zij in de box mocht. Nadat Miranda naar bed was gebracht heb ikfolinda erin gezet, en... geen zoeter kind dan zij. We hebben ze de hele middag niet meer gehoord. Tjonge jonge, verzuchtte ik vol zelfmedelijden, moetje dat nou toch zien!

Sabina(27):fim vond de box van begin af aan maar niks. Hij moest de ruimte hebben. Veel gemakhad ik daar niet van. Vooral toen hij groter werd kon ik geen stap meer doen of hij kwam me achterna. Lekker doorwerken is er dan niet meer bij. Net op het moment dat ik het niet meer zo zag zitten (er was ondertussen ook een babyzusje bij) kwam de oplossing. Mijn moeder bracht een oud hobbelpaard mee. Een pagina voor moeders met kleine kinderen, samengesteld door Ella Paauwe. Wilt u reageren? Schrijft u liaar dan: Noordweg 47, 4413 AB Krabbendijke. Hij was er meteen aan verslingerd en ik was uit de brand

Cobie(27): Patrick (l'A) vond de box maar zo-zo. Al had zijn eerste ontsnapping ook niet het verwachte resultaat. Toen zijn broertje geboren werd moest hij toch wat aan aandacht inleveren en werd hij meer dan hem lief was in de box gedeponeerd. Terwijl ik de kraamverzorgsteraan het uitzwaaien was, vond hij het de hoogste tijd worden om in te grijpen en klauterde uit de box. Het leven aan de andere kant van de box was minder plezierig dan hij had gedacht. Hij kwam op zijn snuitje terecht. In zijn val nam hij de grote cactus uit de vensterbank mee, die inclusief stekels bovenop hem viel en hier en daar een prikje gaf. De chaos was compleet. In en buiten de box eengrote bende, Patrick was het eerste kwartier niet tot bedaren te krijgen en de baby boven begon ook te huilen. Ik stond met twee linkerhanden en knikkende knieën tussen het drama. In één klap was ik van m 'n rosé kraamwolkje getuimeld.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 9 september 1992

Terdege | 80 Pagina's

In de box

Bekijk de hele uitgave van woensdag 9 september 1992

Terdege | 80 Pagina's