IN 1979 WEER NAAR CANADA 1

Het blijkt ons telkens, dat vele lezers van ons blad het op prijs stellen, wanneer we een en ander schrijven over onze ervaringen in Canada. Dat is hieruit te verklaren, dat velen familie of vrienden daar hebben wonen en/of er zelf wel eens of meermalen geweest zijn. Of dat men in Canada ons blad leest en zich verbonden gevoelt aan het oude vaderland en aan hen, die begeren vast te houden aan de oude gereformeerde beginselen. Zulke mensen wonen er ook in Canada. er bestaan vaak bloedbanden en soms ook geestelijke banden met hen die in het vaderland achterbleven. Daar wonen in dat grote land ook mensen die de Heere van harte vrezen. Het is ons altijd weer goed om een poos in Canada door te brengen en daarom willen we graag een en ander over onze belevenissen daar vertellen. We zouden er nooit aan gedacht hebben om naar Canada te gaan, wanneer onze kinderen Marja en Lies niet naar dat land waren geemigreerd. Ze waren in Meerkerk al in kennis gekomen met zonen van ouderling Sommer, die later met zijn gezin naar Canada vertrok. De kennismakinggroeideuit tot een blijvende verbintenis. Marja trouwde met Bill en Lies met Murray. Ds. Laman bevestigde hun huwelijken in Hamilton. Bill en Marja wonen nu in Norwich en hebben acht kinderen. Murray en Lies hebben zes kinderen. Ze wonen al vele jaren in hetzelfde huis, dat ze een paar jaar na hun huwelijk bouwden. Meestal wordt onze vakantietijd in Canada precies in tweeën gedeeld, zodat we de ene helft in Ancaster en de andere helft in Norwich doorbrengen. Dat regelen de kinderen onderling. Deze keer ging het anders, zoals we nog hopen te schrijven.

Al jaren aaneen maken we een reis van enkele weken naar het verre land, steeds in gezelschap van kinderen. Meestal gaat Corrie, onze oudste dochter, mee. Het was voor mij de dertiende en naar ik meen voor haar de twaalfde keer, dat we de reis ondernamen. Corrie zorgt voor de voorbereidingen wat betreft de cadeautjes, die gekocht en meegenomen moeten worden. Dat kost vaak veel hoofdbrekens, want het gaat om zo’n kleine twintig personen. We willen graag voor ieder wat meenemen. Tot heden is het haar steeds weer vrij goed gelukt. De kleren moeten in orde zijn. Enz. Ieder weet ervan die met vakantie gaat.

Zelf hadden we de zorg voor ons blad. Ook tijdens onze afwezigheid moet het blad kunnen verschijnen. We hadden daarbij de volle medewerking van de andere commissie-leden en van de drukkerij. Wat dat betreft konden we zonder zorg vertrekken. In de gemeente hebben we voor ons vertrek nog zoveel mogelijk de mensen die daarvoor in aanmerking kwamen bezocht. Er zijn bejaarden en er zijn zieken en ook gezonde mensen. Wat zal er gebeuren tijdens onze afwezigheid? Hoe zal het met onszelf gaan? Dat zijn vragen die als vanzelf opkomen. We kunnen nu al zeggen, dat de Heere het in dit opzicht bijzonder welgemaakt heeft. We mochten samen behouden terugkeren en al dadelijk horen, dat er in de gemeente geen bijzondere bedroevende omstandigheden waren geweest En ook de achterblijvende kinderen en kleinkinderen mochten we weer in welstand ontmoeten.

Zondag 15 juli j.l. zou voorlopig de laatste zondag zijn, die we in eigen gemeente doorbrachten. Aan het einde van de avonddienst spraken we de zegen uit.

Toen zong de gemeente de zegenbede uit Psalm 121. Daar hadden we helemaal niet op gerekend. De ouderling die daar vroeger voor zorgde was overleden. Nu werd dat echter op andere wijze geregeld. Het toezingen deed mij goed en trof mij zeer. Er ligt zo heel veel in deze woorden:

De HEER zal u steeds gadeslaan,
Opdat Hij in gevaar
Uw ziel voor ramp bewaar’.
De HEER, ’t zij g’in of uit moogt gaan,
En waar g’u heen moogt spoeden,
Zal eeuwig u behoeden.

Een der broeders wees na de dienst nog op de rijke betekenis en legde de nadruk op deze woorden: zal eeuwig u behoeden. Ja, onder de hoede des Heeren is men eeuwig veilig. De volgende woensdag mocht ik mijn verjaardag vieren. Meestal ben ik op die dag bij de kinderen in Canada. Dat komt zo uit door de data van de charter-vluchten en het feit dat ik rekening moet houden met de schoolvakanties, omdat mijn dochter voor de klas staat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen