Even langs bij een truien breiende opa Van Gurp

Een man die truien breit. Even wennen. Meestal zijn het vrouwen die breien. Maar opa Van Gurp heeft inmiddels al bijna vijftig truien gebreid. Er kwam geen machine aan te pas. Gewoon met breinaalden. „Breipennen", zeggen ze in Ooltgensplaat.

Polen
De 70-jarige W A. van Gurp is er best een beetje trots op. Een paar truien waren voor zijn kleinzoontje, maar de meeste gingen naar Polen, Inmiddels ligt er weer een stapeltje voor de oosterburen te wachten. „Een kleinkind van een inwoner van Ooltgensplaat gaat ieder jaar een paar keer naar Polen, ledere reis neemt ze dan een paar truien mee", zegt Van Gurp. „Ik weet dat ze goed terechtkomen, toch zou ik wel eens willen zien dat ze daar gedragen worden." Het klinkt een beetje als een sollicitatie om eens een reisje naar Polen mee te maken. Wie weet.

Landbouwer
Van Gurp is geboren en getogen in Ooltgensplaat, een dorpje op de oostpunt van Goeree Overflakkee. Zijn leven heeft hij voor het grootste deel gesleten als landbouwer. De laatste zeven jaar vóór zijn pensionering ging hij als gemeentewerkman met de bezemwagen door het dorp. Stil zitten is er bij Van Gurp niet bij. Af en toe helpt hij in de banketbakkerij van zijn dochter. Wanneer zij een weekje met vakantie gaat, zorgen vader en moeder Van Gurp dat de bakkerij en de winkel gewoon doorgaan. De winkel hoeft geen dag dicht. Van Gurp heeft maar één hobby: handwerken. Hij is erdoor aangestoken door zijn vrouw. „Een vrouwenhand en een paardentand staan nooit stil", heet het op Flakkee. Hij is begonnen met kussens knopen en schilderijen borduren. Later ging hij shawls breien. Op Flakkee noemen ze dat 'dassen. En van dassen werden het truien. Het is een avondhobby. „Overdag heb ik het veel te druk met de groententuin. En als het mooi weer is, stap ik regelmatig op de fiets."

Eigen patronen
Opa Van Gurp zit gewoon aan tafel, breinaalden in de vingers en onder de armen, kluwen wol op tafel. ledere trui is weer anders. Patronen verzint hij zelf Ze rollen in allerlei kleuren en maten van zijn breipennen. „Je moet natuurlijk wel even rekenen. Je hebt een bepaalde hoeveelheid wol. Daar kun je of een grote of een kleine trui van breien, of je maakt er een met twee kleuren. Dat rekenen noem ik altijd maar een beetje tobben', zegt Van Gurp. Hij moet er hartelijk om lachen.

Zorg
Toch heeft hij een zorg. „Ik wil graag wol hebben", bekend Van Gurp. „Wanneer je alle wol moet kopen, dan gaat daar een aardig bedragje in zitten", klinkt het bedenkelijk. Mevrouw Van Gurp kocht onlangs een partijtje voor een gulden per bol. „Kijk, dat gaat nog", zeggen ze in koor. „Misschien komt iemand bij de schoonmaak wat ongebruikte knotten wol tegen. Ik zou ze graag willen hebben", zegt Van Gurp. „Ze zijn welkom op Margrietstraat 23 in Ooltgensplaat. Kan ik weer een trui opzetten. En in Polen hebben ze er grote behoefte aan", klinkt het. Opa Van Gurp is nog lang niet uitgebreid!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen