Rondvraag op zgn. gemeentevergaderingen?

Van een van onze kerkeraden kreeg ik een vraag over het houden van een rondvraag op een zgn. gemeentevergadering of ledenvergadering. Ik wil die vraag graag in ons blad beantwoorden.

Allereerst moet ik dan iets zeggen over de naam gemeente- of ledenvergadering. Deze naam is in feite onjuist, want hij suggereert min of meer dat zulk een vergadering eigenlijk net zo iets is als een algemene ledenvergadering van de een of andere vereniging, in welke ledenvergadering dan meestal krachtens een bepaling in de statuten of in het huishoudelijk reglement, het bestuur verslag geeft van zijn werkzaamheden en rekening en verantwoording doet en dan meestal de goedkeuring van zijn beleid en werkzaamheden vraagt. In bijzonder moeilijke situaties kan het dan gebeuren dat een ledenvergadering het gehele bestuur, als ik het zo eens mag zeggen, dwingt om af te treden door een motie van wantrouwen aan te nemen.

In de kerk des Heren gaat het zo niet toe. Ik kan dat thans niet in den brede uiteen zetten. Het gereformeerde kerkrecht kent zo iets niet. Wel heeft men een dergelijk iets bij het independentistische stelsel van kerk-regering, want bij dit stelsel is de kerke-raad in feite niet meer dan uitvoerder van de wil der gemeente, of wil men van de meerderheid der gemeente, welke wil dan blijkt uit een beslissende stemming. Dit stelsel voert de volkssouvereiniteit in de kerk in. Hier zou natuurlijk nog veel meer van te zeggen zijn, maar dat is thans m.i. niet nodig. Genoeg zij te weten, dat de kerken der Reformatie in ons land dit indepen-dentisme altijd als on-schriftuurlijk hebben verworpen.

Volgens het gereformeerde kerkrecht is een zgn. gemeente- of ledenvergadering niet anders dan een vergadering van de kerke-raad met de leden der gemeente. Men heeft

wel eens van een publieke kerkeraadsverga dering gesproken. Zulk een vergadering wordt bijv. gehouden ter verkiezing van ambtsdragers. En zulk een vergadering kan ook met het oog op andere zaken worden belegd, bijv. om de leden op de hoogte te stellen van de financiële toestand, of om het gevoelen der gemeente ten aanzien van een of ander punt te peilen. Maar nogmaals, het is altijd een vergadering van de kerkeraad met de leden der gemeente. De kerkeraad heeft altoos de leiding en de kerkeraad stelt van te voren vast welke zaken aan de orde zullen worden gesteld.

Ik kan volkomen instemmen met wat ds. Joh. Jansen zegt in zijn Korte verklaring van de Kerkorde, 3e dr., Kampen 1952, blz. 139 v.: „De kerkeraad kan met de gemeenteleden samenkomen, waarbij dan de leidende en beslissende macht bij de kerke raad en de medewerkende en controlerende macht bij de gemeente berust. Ook bij de vaststelling van de punten op het agendum heeft de kerkeraad de leiding en beslissing. Niemand mag op zulke vergaderingen buiten de leiding om, alles wat hij op het hart heeft, ter sprake brengen. Alle dingen moeten eerlijk en met orde geschieden.”.

Wat Jansen hier zegt is steeds het alge meen gevoelen geweest. Daarom handelt een kerkeraad onjuist door als punt op het agendum te zetten: algemene rondvraag. Door dit te doen kunnen de grootste moeilijkheden ontstaan, zoals reeds meermalen gebleken is.

Maar hier moet, vervolgens, nog iets aan toegevoegd worden. Elk lid der gemeente heeft ten alle tijde het recht om met vragen tot de kerkeraad te komen of om bepaalde dingen onder de aandacht van de kerke raad te brengen. Dit recht moet ten volle worden erkend. Daarom worden de kerkeraadsvergaderingen ook altijd aangekondigd. Wenst een lid der gemeente nu, dat de kerkeraad een bepaalde zaak op zgn. gemeente- of ledenvergadering ter sprake brengt, dan kan zulk een lid dat vóór het houden van de vergadering van de kerke raad met de gemeenteleden aan de kerke raad vragen. De kerkeraad kan dan rustig de betreffende zaak overwegen en zich een oordeel vormen over de vraag of dit punt op het agendum voor de zgn. gemeentevergadering zal worden geplaatst. Hierbij zal het belang der gemeente en de ere Gods de doorslag moeten geven. Maar een algemene rondvraag waarbij ieder van alles en nog wat ter sprake kan brengen is onjuist, geeft meermalen aanleiding tot debatten met verhitte gemoederen en bevordert dus geenszins de vrede der gemeente.

Hierbij wil ik het nu maar laten. Misschien dat de vragende kerkeraad nu een bevredigend antwoord op z’n vraag heeft ontvangen.

A.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen