Snoei- en stektips voor de Buxus sempervirens

Dat ook het tuingebeuren aan mode onderhevig is bewijst de Buxus, in het Nederlands palmboompje genoemd. Een groenblijver met helder glimmende blaadjes en een specifieke geur tijdens de bloei. Op mooie dagen worden de bloemetjes druk bezocht door bijen.

De Buxus wordt vooral gebruikt als laag, strak geknipt haagje rond een kruidentuintje of, in een bepaalde vorm geknipt, in een fraaie pot naast de voordeur of op het terras. Die belangstelling heeft de prijs natuurlijk beïnvloed: een Buxusbolletje in pot kost toch al gauw ƒ 150,-!

De Buxus kan uitstekend tegen snoeien, ook al gebeurt dat kort na elkaar Gebruik voor de modelsnoei geen grote heggeschaar, maar een gemakkelijk hanteerbaar snoeischaartje. Neem er de tijd voor, want niets is lelijker dan een hap uit een Buxusbol.

Soms zijn snoeihulpjes bruikbaar: een uit karton geknipte "mal" of een paar stokjes die de vorm aangeven. Bij rechte haagjes kan een touwtje gebruikt worden.

Bonte Buxus
Naast de gewone, groene Buxus sempervirens (dat "altijd groen" betekent) zijn er ook bontbladige cultivars te koop, zoals de Buxus sempervirens "Aureovariegata" en "Elegans". Aureovariegata betekent goud (aureo) gevarieerd (variegata). De Buxus groeit onder vrijwel alle omstandigheden, zelfs op matige grond en een schaduwrijk plekje.

Zelf kweken kan ook, al duurt het natuurlijk wel even voor men een flinke heg bij elkaar gekweekt heeft. Stek de stekken (met een hieltje) in september Meng wat organische stof zoals half verteerde compost en zand door de grond. Wanneer een struikje aangeaard wordt, vormt ieder takje afzonderlijk worteltjes.

Wanneer dat het geval is kan de grond voorzichtig weggehaald worden. Daarna planten. De moederplanten lopen over het algemeen weer uit, waarna de plant opnieuw aangeaard kan worden. Vaak hebben kwekers ook bewortelde stek te koop. Lang zo duur niet als een grotere plant terwijl het "lastige" stekwerk achterwege gelaten kan worden.

                              ------------------------------

Badende vogels in de vijver

De diepte van de vijver is belangrijk. Niet alleen stellen de verschillende water- en moerasplanten meestal specifieke eisen ten aanzien van de waterdiepte, ook dieren hebben een bepaalde diepte nodig om te kunnen overwinteren. Zo'n overwinteringsplek moet in ieder geval 80 cm diep zijn. Ondiepe plekken vriezen in de winter helemaal dicht.

Op de bodem komt een laag vijveraarde of grond te liggen. Dat betekent dat de vijver 120 cm diep uitgegraven moet worden; na het aanbrengen van de folie wordt de grond weer aangebracht.

De bovenkant van de vijver moet horizontaal liggen. Wanneer dat niet het geval is, loopt de vijver een stukje leeg op de laagst gelegen plek. Van hoger liggende plekjes wordt dan een stuk folie zichtbaar: een lelijk gezicht.

De bovenrand kan bestaan uit een wat afgeronde balk, die bevestigd wordt op in de grond geslagen paaltjes. Zo'n harde bovenrand is gemakkelijk horizontaal te maken en kan ook gebruikt worden bij de afwerking van de vijverrand. Het is wel duidelijk dat hierdoor de vorm van de vijver voor een belangrijk deel bepaald wordt, een ronde of ovale vorm is op deze manier niet te maken.

De wanden worden terrasvormig gemaakt. De eerste dertig centimeters gaan recht naar beneden om de folie zo min mogelijk te laten opvallen. Op de terrassen kunnen planten in plantkorven geplaatst worden. De horizontale gedeelten kunnen bedekt worden met een dun laagje grond en/of grind, gecombineerd met grotere stenen. De folie valt daardoor niet op.

De ruimten tussen de stenen bieden bescherming aan jonge dieren in de vijver. Wanneer wat stenen net boven het water uitsteken, zullen ze gebruikt worden door badende vogels zoals merels, lijsters en mussen. Een bijzonder aardig gezicht!

Teken de vijver uit vóór de folie besteld wordt en meet het liever drie keer op dan dat er een fout gemaakt wordt. Houd aan weerskanten rekening met een extra rand van 25-50 cm die los over de bovenrand gevouwen kan worden. Daardoor kan de vijver (en daarmee de folie) nog wat nazakken zonder dat de folie scheurt.

Nadat de folie is aangebracht wordt de grond of vijveraarde aangebracht. Grond is goedkoop, vijveraarde duur, maar goed te verwerken. 

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen