Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het huisbezoek 9

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het huisbezoek 9

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wij besloten de vorige keer met de opmerking, dat de ambtsdragers op huisbezoek moeten kunnen luisteren. Maar na geluisterd te hebben moeten zij ook spreken. En in dat spreken moeten de mensen eerlijk behandeld worden. Er zijn ouderlingen, die scherp zijn in het onderscheiden der 'geesten, maar zwak in het vermanen en bestraffen van die geesten.

De Heere eist echter getrouwheid van Zijn ambtsdragers. De ambtsdragers moeten dan ook de moed hebben de vinger op de wondplek te leggen, hoe pijnlijk dat ook menigmaal voor de betrokkene zijn kan. Aanzien des persoons mag daarbij niet in aanmerking komen. Inderdaad is daar soms veel moed voor nodig. De beroemde prediker Bossuet zei: „het vraagt meer geloofsmoed om onder vier ogen tegen één zondaar te zeggen wat zijn persoonlijke zonden zijn, dan van de preekstoel een paar duizend tegelijk te kapittelen". We zouden ook kunnen zeggen: daar is een diep ambtsbesef voor nodig, dat ambtsbesef, dat de profeet Nathan bezat toen hij naar koning David moest om hem zijn zonden aan te zeggen. En dan kunnen wij ook van Nathan leren, dat dat aanzeggen van de waarheid met veel wijsheid moet gebeuren. Altijd moet met wijsheid en takt gesproken worden, want door ontaktisch optreden kan veel stuk gemaakt worden. Een ouderling kan b.v. in een gezin komen, waar een paar jonge getrouwde mensen jaren lang kinderloos bleef, of bij een reeds langer gehuwd echtpaar, waar het maar bij één of twee kinderen bleef. Dan kan het gebeuren, dat een ouderling vreest, dat hier een verkeerde levenshouding achter ligt. Een ervaren zielszorger voelt dat soms aan. Dan moet hij echter zeer voorzichtig zijn en er maar niet zonder meer over beginnen te spreken.

Hij moet echter wel met die eerstgenoemde mensen het punt van hun kinderloosheid aanroeren en dan wordt gauw genoeg gemerkt of het hun leed is. En ook bij' die andere mensen kan het gesprek er voorzichtig op gebracht worden, en zo nodig gewaarschuwd om ons lot niet in eigen hand te willen gaan nemen, maar om toch ons leven aan 's Heeren leiding over te geven. Het is noodzakelijk dat bij het huisbezoek alle leden van het gezin tegenwoordig zijn, ook de kinderen. Is het nu ook noodzakelijk, dat alle gezinsleden één voor één aangesproken worden? Naar mijn mening is dit niet strikt nodig. Als wij al sprekende er maar nooit één vergeten, ook niet in het gebed aan het eind van het huisbezoek.

Merkt een ouderling echter, dat er bij één of ander kind weinig openhartigheid is in het gesprek en denkt hij, dat dit wel zal komen, omdat de andere gezinsleden er bij zitten, laat hij dan bij het weggaan vragen om die jongen of dat meisje even apart te mogen spreken. Het is heel nuttig ais de ouderlingen met de opgroeiende meisjes en jongens uit hun wijk eens persoonlijk kontakt hebben.

Zo moet dus bij het huisbezoek heel het gezin tegenwoordig zijn, maar dat wil niet zeggen, dat altijd alles in het bijzijn van allen besproken kan worden. Als er speciale moeilijkheden tussen man en vrouw zijn, of als vader of (en) moeder over één of ander vermaand moeten worden, moet dat niet in bijzijn van de kinderen geschieden. Immers, dit zou de eerbied van de kinderen voor hun vader en moeder kunnen ondermijnen. Daarom na het officiële bezoek met gebed gesloten te hebben, kunnen de ambtsdragers vragen of zij de ouders nog even alleen mogen spreken.

Soms kan het ook nodig zijn, dat er iets apart besproken moet worden met één der andere gezinsleden. Dat kan soms ook gebeuren na het officiële bezoek, soms zal er een afzonderlijk bezoek voor nodig zijn. Het is bij zulke afzonderlijke bezoeken niet altijd nodig, dat men met z'n tweeën gaat. In vele gemeenten zal de dominee er op z'n eentje de aangewezen man voor zijn. Doch ook een ouderling mag gerust eens alleen op bezoek gaan. Velen van hen doen dit veel te weinig. Natuurlijk, als een ouderling er zo eens alleen op uitgaat, moet hij dit wel vooraf met zijn mede-ouderling, met wie hij samen de wijk onder zijn zorg heeft, besproken hebben.

Gouda

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 24 augustus 1961

De Saambinder | 4 Pagina's

Het huisbezoek 9

Bekijk de hele uitgave van donderdag 24 augustus 1961

De Saambinder | 4 Pagina's