Historiegetrouwe film over Jezus' leven

We hebben een prachtige zomer achter de rug. Gezinnen hebben kunnen genieten van de vrije tijd, terwijl op zijn tijd de regen ook viel, zodat niemand een reden tot klagen had. Wat kunnen we daar Gods grote lankmoedigheid in opmerken! Het mocht ons maar eens echt onbegrijpelijk worden, dat de Heere dat ons volk, maar ook ons persoonlijk nog heeft willen geven. Anderzijds ook de vraag: Wat hebben wij ermee gedaan? Ook in de manier van vakantie houden treedt de ontkerstening aangrijpend aan de dag. Plat commercieel amusement krijgt greep op steeds meer vakantieoorden. Gelukkig dat anderen proberen vakantiegangers een betere ontspanning te bieden. Eenvoudig is dat niet, vooral niet als men te maken krijgt met mensen van een geheel andere achtergrond.

Historisch
Op het hoogtepunt van het seizoen waren we een ochtend in een druk bezochte vakantieplaats op de Veluwe en zagen daar een affiche met de grote letters: Openlucht filmavond JESUS Na de braderie Marktplein Het biljet beloofde een ,, waarheidsgetrouw verslag van de meest bijzondere figuur uit de geschiedenis''. We hadden hier te maken met,, historisch de meest betrouwbare film die ooit over Jezus gemaakt werd''. De taal van de film was de taal van het Evangelie volgens Lukas. Er werden voorts wat bijzonderheden verschaft over de spelers in de film en de talloze figuranten. Het was kennelijk een Amerikaanse produktie, maar die was althans voor een deel in Israël of omliggende landen opgenomen. ,, Deze film slaagt erin een beeld te geven van het bijzondere leven van Jezus alsof het gisteren gebeurde." Dan volgde nog de naam van de stichting wwarvan deze filmavond uitging, een plaatselijke evangelisatiegroep.

Andere film
Een jaar geleden is er veel te doen geweest over een andere film over het leven van de Heere Jezus. Dat was een vuile film, waarin de makers hun bezoedelde fantasie de vrije loop hadden gelaten. Pure geschiedvervalsing van de allerergste soort. Ik heb geen reden om aan te nemen, dat dat met deze film ook het geval zal zijn geweest. Integendeel, afgaande op de affiche vermoed ik dat de makers van deze film in hun doen oprecht bezig geweest zijn om zo,,historisch getrouw" mogelijk de bijbelse geschiedenis te verfilmen. En toch moet zo'n onderneming onvermijdelijk mislukken. Van het medium "film" weet ik buitengewoon weinig af. Eerlijk gezegd heb ik er ook geen begeren naar er meer van te leren kennen. Maar ik kan mij voorstellen dat het mogelijk is, een film te maken over het leven van bij voorbeeld een groot mens in de geschiedenis, een aanschouwelijk levensverhaal dat een goede indruk zou geven van wat die man of vrouw geweest is. Maar de historische gegevens over Christus' leven op aarde, zoals de Evangelisten die beschreven hebben, maken het niet mogelijk een "levensgeschiedenis" te maken; daarvoor zijn zij ook niet gegeven. Zij zijn gegeven voor de prediking van het Woord,,,opdat gij gelooft" (Joh. 20:30). En bovendien, Christus is maar niet,, de meest bijzondere figuur uit de geschiedenis", maar in volstrekte zin uniek: God en tegelijk mens, mens en tegelijk God, God en mens in één persoon. Elke poging om dat in een "levensverhaal" te verfilmen, moet wel mislukken.

Toneelstuk
Daar komt nog een zedelijk bezwaar van gewicht bij: men gaat van het leven van Christus een toneelstuk maken. Spelers krijgen elk een rol toebedeeld, men moet iemand uitbeelden, iets nabootsen, en dat uiteraard, gezien het doel van de film, met overtuigingskracht. Maar het is spel, geen werkelijkheid. Men denke zich de positie in van de acteur die Christus moet voorstellen! In de film zal zonder twijfel Gods Naam zijn aangeroepen, er zal in zijn gebeden tot God, er zullen geestelijke liederen zijn gezongen, mensen komen met hun noden tot Christus en smeken om veriossing uit hun ellende. Maar... het is allemaal gespeeld. De Roomse kerk moge daar een hele traditie in hebben, met passiespelen en dergelijke, maar eerbied voor de werkelijkheid van het heilige, de ontmoeting tussen God en mens, kan niet anders dan leiden tot volstrekte afwijzing van dit "evangelisatiemiddel".

Emoties
Film kan grote emoties oproepen. De moderne mens is sterk visueel aangelegd. Zou film toch geen geschikt evangelisatiemiddel kunnen zijn? Wanneer wij van mening zijn, dat wij die middelen te baat mogen nemen die ons geschikt voorkomen en waarvan wij menen dat zij een gunstige invloed kunnen uitoefenen op verstand en gemoed, zijn wij al op een verkeerd spoor. Want niet wij hebben uit te maken door welke middelen het geloof uitgedragen kan worden. Dat heeft de Heere gedaan. Hoe actueel is de Catechismus ook in dit opzicht! , ,Maar zou men de beelden in de kerken als boeken der leken niet mogen dulden? Neen; want wij moeten niet wijzer zijn dan God, Dewelke Zijn Christenen niet door stomme beelden, maar door de levende verkondiging Zijns Woords wil onderwezen hebben." De levende verkondiging Zijns Woords. Want het Woord Gods is levend en krachtig en scherpsnijdender dan enig tweesnijdend zwaard. Laat de kudde maar weiden in het Woord. Laat de rivier van Gods waarachtig en eeuwig blijvend getuigenis maar eenvoudig daarhenen vloeien, klaar als kristal. Zo is dan het geloof uit het gehoor, en het gehoor door het Woord Gods. Laten wij ons daarom wachten voor alle pogingen deze door God gestelde orde te verlaten en thans primair voor de oogpoort te kiezen als middel bij uitstek om invloed uit te oefenen op de harten der mensen. Hoe goed psychologisch onderbouwd allicht, wij moeten niet wijzer zijn dan God. En het is verstandig om met die "oogpoortemoties' ' maar erg voorzichtig te zijn. Zelfs Aaron is eens voor die verleiding bezweken. Exodus 32.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen