De regeling van ons Kerkelijk leven

Art. 29 der D.K.O. spreekt van „vierderlei kerkelijke samenkomsten" n.l. Kerkeraad, Classis, Particuliere en Generale Synode. In art. 30 wordt gesproken van „meerdere" vergaderingen; hiertoe behoren: Classis, Particuliere en Generale Synode.
De Classis wordt samengesteld uit afgevaardigden van een aantal genabuurde Kerken. De afgevaardigden worden benoemd door de Kerkeraden. De Classis vergadert ééns per drie maanden.
De Particuliere Synode wordt samengesteld uit afgevaardigden van een Classis. Deze afgevaardigden worden uit en door de Classis gekozen. De Particuliere Synode vergadert ééns per jaar.
De Generale Synode bestaat uit afgevaardigden, die uit en door de Particuliere Synode worden gekozen. Zij vergadert ééns per drie jaar.
Op gezette tijd komt dus een „meerdere" vergadering samen, om één bepaalde agenda af te werken. Is die agenda afgewerkt, dan wordt de vergadering gesloten en bestaat zij niet meer. Een volgende vergadering moet onnieuw worden samengeroepen door een plaatselijke Kerk (Roepende Kerk) en moet dus opnieuw afvaardiging plaats hebben.
Een Classis is dus een „meerdere" vergadering dan een Kerkeraad; een Part. Synode is een „meerdere" vergadering dan een Classis en een Generale Synode een „meerdere" vergadering dan een Particuliere Synode. Deze „meerdere" vergaderingen zijn geen blijvende bestuurscolleges; dat is alleen de Kerkeraad.
Telkens hebben we gesproken over „meerdere" vergaderingen, maar dit wil niet zeggen, dat deze vergaderingen „méér" macht hebben dan een „mindere" vergadering of een kerkeraad. Doch dit „meerder" wil zeggen, dat daar méér kerken samenkomen. Een „meerdere" vergadering vertegenwoordigt een groter aantal kerken dan een mindere. Hoewel de aard van het gezag van kerkeraad, classen en synoden dezelfde is, hebben de „meerdere" vergaderingen een meerdere graad van gezag. Voetius zegt: „evenals de macht van tien mensen in graad meerder is dan van één, van alle apostelen samen meerder dan van elk apostel op zichzelf, en van alle kerkeraadsleden samen meerder dan van elk lid afzonderlijk, zo is ook de macht van tien kerken in graad meerder dan van één kerk."
Op de meerdere vergaderingen mogen alleen die zaken behandeld worden, die men op de mindere niet heeft kunnen afdoen. Een kerkeraad mag alleen een zaak op de classes brengen, wanneer die kerkeraad voor die zaak zelf geen oplossing heeft kunnen vinden. Vervolgens worden op de meerdere vergaderingen die zaken behandeld, die alle kerken in 't gemeen aangaan (b.v. zending, opleiding enz.). Op alle kerkelijke samenkomsten (dus ook de kerkeraad) mogen alleen kerkelijke zaken behandeld worden.
Maatschappelijke, militaire, wetenschappelijke of politieke zaken horen op een kerkelijke vergadering niet thuis. Daar moeten alleen kerkelijke zaken behandeld worden. In gemengde zaken heeft de kerkeraad (classis enz.) alleen te handelen voor zo ver deze zaken de kerk aangaan. Tenslotte zegt dit artikel, dat kerkelijke zaken op kerkelijke wijze behandeld moeten worden.
De overheid eist gehoorzaamheid, ja, kan een onwillige zelfs dwingen tot gehoorzaamheid. Zij draagt het zwaard niet te vergeefs en kan daarom bevelen en gelasten. De kerkelijke wijze van behandelen daarentegen moet zijn overtuigend, terechtwijzend en leidend. Alle kerkelijke besluiten moeten gegrond zijn op Gods Woord.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen