VRIJMETSELARIJ

II.

We zeiden in ons vorig artikel, dat er een hele omkeer in het innerlijke van die bond heeft plaats gehad.

De naaste aanleiding daartoe was deze:

• In 1666 verwoestte een geweldige brand grote delen van Londen. Niet minder dan 100 kerken en 13000 huizen werden in as gelegd.

Het herstellen en vernieuwen van al die verwoeste gebouwen kostte natuurlijk zeer veel tijd. Het duurde tot ongeveer 1700 eer men de ramp te boven was. Deze werkzaamheden hadden een grote opleving van de bouwloges tengevolge. Duizenden en nog eens duizenden bouwlieden trokken naar Londen, om daar werk te vinden.

Doch toen de vernieuwing haar voltooiing naderde volgde verval en inzinking. De bouwlieden verspreidden zich weer naar alle zijden. Om nu die bestaande glorie der bouwloges niet geheel verloren te laten gaan besloten de voorstanders in te grijpen.

Den 24 Juni 1717, op St. Jansdag, kwamen de vier voornaamste Londense loges in een gemeenschappelijke vergadering bijeen. Daar werd besloten tot de oprichting van de eerste grootloge van Londen.

Of er toen nog meer loges in Londen waren, die niet dadelijk toetraden, is niet bekend, daar alle bescheiden en registers uit de jaren vóór 1722 verbrand zijn.

Al heel spoedig openbaarde zich de noodzaak van een wettelijke regeling. Aan de geleerde theoloog J, Anderson werd opgedragen een reglement samen te stellen. Deze Anderson behoorde tot de oprichters van de grootloge. Hij was doctor in de theologie en philosophie. Bovendien was hij voorganger en godsdienstleraar van een werk-metselaarsloge.

Zijn ontwerp kreeg de naam van: „Constitutie der^ Vrijmetselarij". In 1723 werd het door de grootloge aanvaard en goedgekeurd.

Het gehele innerlijke wezen van de bond veranderde nu. Volgens de voorstanders werd het nu een beoefenen van de „KONINKLIJKE KUNST". Men bouwde voortaan niet langer kerken, maar „de geestelijke tempel der humaniteit" d.w.z. het streven om MENS te zijn. Men wilde de mens brengen tot het volmaakte.

Wel hield men de gereedschappen in waarde, doch die kregen nu een symbolische betekenis.

De passer diende niet langer om cirkels q$> papier te tekenen, doch om de „cirkel van goedwilligheid" te trekken rond de gehele mensheid. De winkelhaak werd niet langer gebruikt om rechte hoeken te meten aan een stuk steen, maar om de ongelijkheid van het menselijk karakter effen te maken enz.

Andere symbolen zijn: moker, troffel, schietlood, reisbord enz. In iedere loge bevindt zich een ruwe steen, beeld van ieder mens, die behouwen moet worden, opdat de zedelijk vrije persoonlijkheid zich ontplooien kan.

Zoals u ziet bleef er dus van het oorspronkelijke doel, waarom de bouwloges gesticht waren, niet veel meer over. Het praktische werk verdween geheel en alle handelingen werden gesymboliseerd.

Doch het wordt tijd, dat wij van het geschiedkundig gedeelte afstappen en eens gaan zien naar de grondslagen waarop deze verderfelijke geestesrichting rust,

Daarover in een volgend artikel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen