Voor bevinding is de Heilige Geest onmisbaar

"Geloof dat geen bevinding kent, is een dood geloof"

Opmerkelijk is dat we het woord 'bevinding' weinig in de Bijbel tegenkomen. In Romeinen 5:3 en 4 lezen we dat lijdzaamheid bevinding en de bevinding hoop werkt. De kanttekenaren schrijven bij het woord bevinding: Of: rvaring of beproeving, namelijk van Christus' hulp en trouw in het volbrengen van Zijn belofte, waarmede Hij ons heeft beloofd in zulke zwarigheden bij te staan."

Paulus gebruikt het Griekse woord 'dokimè'. In Jacobus 1:3 staat: etende dat de beproeving (dokimion) uws geioofs lijdzaamheid werkt. 'Dokimè' is afgeleid van het werkwoord 'dokimadzo': at betekent 'beproeven' of 'toetsen', de deugdelijkheid van een zaak onderzoeken. Het gaat er dus om dat de Heere door de beproeving de echtheid van het geloof onderzoekt, toetst. We zien het bij Abraham. Calvijn zegt in een preek over de offerande van Izak: De Heere onderzoekt, beproeft de Zijnen om hen te peilen. Niet dat Hij nodig heeft onderzoek te doen om te weten wat er in ons is, want wij weten dat Hij de Oordeler des harten wordt genoemd." "Dokimè" geeft aan dat de Heere Zijn werk in de harten der Zijnen beproeft. Dit heeft bevinding tot gevolg. Door de beproeving leert de mens wie de Heere is en wie hij zelf is en blijft. Zo ontstaat Godskennis en zelfkennis.

Plaats «oor Christus

Samenvattend kunnen we zeggen dat onder bevinding wordt verstaan: het geheel der geestelijke ervaringen van Gods kinderen wanneer de Heilige Geest Christus' weldaden aan de ziel toepast en hen toebereidt voor de hemel.

Dat houdt heel wat in. We kunnen noemen: de beleving van het zondaar zijn en blijven, maar ook de vreugde en verwondering over en in Christus. De strijd tegen de boze lusten van het vlees, de verleidingen van zonde en wereld, maar ook de kracht van het alles overwinnend geloof. De beleving van een rijke Christus en een arme zondaar en hoe die beide tot elkaar worden gebracht, de persoonlijke doorleving van het werk der genade. Daarbij is de Heilige Geest onmisbaar nodig. Hij maakt levend en schenkt geloof. Daarom wordt Hij ook de Geest der levendmaking en des geloofs genoemd. Ware godsdienst wordt doorleefd!

Het is duidelijk dat ware bevinding nauw met waar geloof samenhangt. Geloof dat geen bevinding kent, is een dood geloof. Het leven des geloofs brengt bevinding met zich mee. Laten wij daarom niet tevreden zijn met een verstandelijke kennis van de Schrift en de bijbelse bevinding. Dan praten we na zonder zelf de diepe inhoud te beleven en te kennen. Worstel daarom veel om het werk van Gods Geest. Hij is de Werkmeester van het geloof. Hij overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel. Hij maakt voor Christus plaats in het hart.

Geloofskennis

Waar geloof geschonken wordt, komt kennis. De Heere Jezus zegt: En dit is het eeuwige leven dat zij U kennen, de enige waarachtige God en Jezus Christus. Dien Gij gezonden hebt.

Er is een wereld van verschil tussen iemand kennen en veel over iemand weten. Een eenvoudig voorbeeld maakt dit duidelijk. We herkennen onze koningin op een foto direct. Maar hoewel wij veel over haar weten en lezen, daarmee is nog niet gezegd dat wij haar echt kennen. Alleen die in haar onmiddellijke omgeving verkeren, die dagelijks met haar omgaan, haar kinderen kennen haar. Zo is het ook met geloofskennis. We kunnen veel weten over God en over Hem lezen, maar alleen hij of zij kent de Heere, die met Hem omgang heeft, omdat Hij Zich in het leven geopenbaard en bekendgemaakt heeft.

God is liefde, zegt iemand, want het staat in de Bijbel. Maar als de Heilige Geest kennis van Hem geeft, blijkt dat Hij niet alleen liefde is, maar ook rechtvaardig en heilig. Een ander ziet God als Iemand Die in willekeur verkiest en verwerpt. Maar de Heilige Geest leert dat de Heere juist het behoud van zondaren op het oog heeft. Hij is van eeuwigheid in Zichzelf bewogen. De Bijbel zegt dat er niemand uit zichzelf God zoekt. Als de Heilige Geest ons geloofskennis geeft, gaan we bevinden, geloven dat de Heere mij met 'niemand' bedoelt.

Bevinding is dus nauw verbonden met geloofskennis. We ontvangen ze door de ontmoeting met de levende God. Adam en Eva hadden een persoonlijke kennis van God. Abel ontving het getuigenis Gods in zijn hart dat Hij Zijn offer aannam. Abraham werd door de Heere krachtig uit Ur geroepen. Jacob kende de Heere door ontmoeting.

De Heere sprak met Samuël. De psalmen spreken ervan. De discipelen en de vrouwen hebben zich verheugd in de ontmoeting met de Levensvorst. De Schrift is vol van bevindingen van zondaren.

Eén lichaam

Een belangrijke vraag is of ieder gelovige dezelfde bevinding hebben moet? Als het gaat over het wezenlijke van de bekering zeggen we 'ja' op deze vraag. Al Gods kinderen kennen een werk van overtuiging en overbuiging in het hart. Allen kennen een droefheid die zich naar de Heere uitstrekt. Allemaal gaan zij inleven dat het aan hun kant kwijt en verloren is en dat de zaligheid enkel en alleen uit genade is. Allemaal gaan zij voelen en beleven dat het geloof in Christus onmisbaar is.

Maar dat wil niet zeggen dat elke gelovige in dezelfde mate en onder dezelfde omstandigheden deze zaken doorleeft. Denk eens aan bladeren aan een boom. Elk blad is anders. Ze kunnen verschillen in vorm, grootte, kleur, maar allen staan via de takken in verbinding met de stam. Zo is het ook in het geestelijk leven. Gods kinderen verstaan elkaar in hun nood, uitzien, verlangen, zondedroefheid, geloof, hoop en liefde. Ze gaan dezelfde taal spreken: de taal van de ootmoed, de schuldverslagenheid en het heimwee. Ze krijgen dezelfde begeerten, maar ook dezelfde vijanden. Ze worden allen gericht op hetzelfde Voorwerp des geloofs. Hoewel de Heere met een ieder van Zijn kinderen een eigen weg houdt, wordt het toch vervuld: Een lichaam is het en één Geest, gelijkerwijs gij ook geroepen zijt tot één hoop uwer roeping. Eén Heere, één geloof, één hoop, één God en Vader van allen. Die daar is boven allen en door allen en in u allen.

Antwoord in de preek

De omstandigheden zijn verschillend. Sommigen worden met kracht stilgezet, zoals Saulus en Manasse. Anderen mogen de Heere reeds vanaf hun vroege jeugd dienen, zoals Timotheüs. Er is dus, ondanks de verschillende omstandigheden, een eenheid in de geestelijke leidingen en ervaringen van Gods kinderen. Dat is heel belangrijk voor de prediking.

In de prediking moet niet alleen onbekeerden tot bekering worden opgeroepen, maar ze dient ook, tot nut en groei van het geloofsleven van Gods kind. Er moet gepreekt worden dat er heil is, maar ook hóe de zondaar deelgenoot van het heil wordt. Christus is Middelaar van verdienste én van toepassing. Nodig is 'explicatio' (uitleg), maar ook 'applicatio' (toepassing).

Wat kan het tot verwondering zijn als de vragen van je leven in de prediking beantwoord worden. Dan krijgt de Schriftuurlijk-bevindelijke prediking waarde. Dan geeft de bevinding die opkomt uit de Schrift soms een stille hoop, maar ook reden temeer om je hart voor de Heere open te leggen en te smeken om Zijn Werk in jou! Hoe zoet en zalig vanuit de ontmoeting met de Levensvorst met David in te stemmen:

"Ik roem in God, ik prijs 't onfeilbaar woord; Ik heb het zelf uit Zijne mond gehoord."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen