Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Volle snavels

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Volle snavels

Papegaaiduikers kunnen in één keer tientallen visjes vangen

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Vooral door zijn vrolijk gekleurde snavel valt de papegaaiduiker op. Voor de gehoornde en de gekuifde soort moet je naar Alaska, de gewone papegaaiduiker kun je op de Schotse eilanden tegenkomen. Op en langs het zeewater.

Papegaaiduikers behoren tot de alkenfamilie. Alken hebben iets weg van pinguïns, al kunnen ze wel vliegen. Ze komen uitsluitend voor op het noordelijk halfrond.
Papegaaiduikers zijn vrij kleine vogels, ze worden ongeveer dertig centimeter groot. Er zijn drie soorten. De meest algemene is de gewone of Atlantische papegaaiduiker. Deze vind je veel op IJsland, langs de kust van Noorwegen, op de Schotse eilanden en op bijvoorbeeld Spitsbergen. De twee andere soorten leven voornamelijk langs de kusten van Alaska. Dat zijn de gehoornde en de gekuifde papegaaiduiker.

Wendbaar
Alle alkensoorten zijn zeevogels. In de winter verblijven ze in grote groepen op de oceanen, waar hun voedsel binnen handbereik is. Broeden doen ze in zelfgegraven holen op steile kliffen en hoge rotsen. IJsland heeft kliffen van 400 meter hoog, waar ze in kolonies broeden. Willen ze wegvliegen, dan laten ze zich van de rots vallen. Dan hoeven ze geen energie kostende aanloop te nemen.
Het vliegen van papegaaiduikers komt wat onbeholpen over. Ze hebben relatief kleine vleugels, die ze snel bewegen.
Hun verenkleed is waterdicht. Dat is nodig omdat ze van vis leven. Deze vangen ze door in zee te duiken. Door de korte vleugels zijn ze erg wendbaar en in staat om tijdens een duik verschillende visjes te vangen. Deze worden in de snavel achter elkaar bewaard. Het maximumaantal gevangen visjes tijdens één duik ligt rond de zestig.
Visjes die ze vangen, zijn de talrijk voorkomende soorten als smelt, haring, sprot, dwergbolk, makreel, wijting, koolvis, pollak, kabeljauw en schelvis. Ze vangen de kleinere prooien, die niet groter zijn dan een paar centimeter.

Gemakkelijke prooi
Eeuwenlang werden papegaaiduikers intensief bejaagd door lokale bewoners. Ze waren een welkome aanvulling op het eenzijdige menu, dat voornamelijk uit vis bestond. Het is niet zo moeilijk ze te vangen. Met een groot vangnet aan een lange stok kun je ze vrij eenvoudig uit de lucht plukken. Op sommige plekken op IJsland en de Schotse eilanden wordt nog steeds gejaagd op papegaaiduikers. Uit traditie, niet uit noodzaak.


In kort bestek
Atlantische papegaaiduiker:Fratercula arctica,
Gehoornde papegaaiduiker: Fratercula corniculata
Gekuifde papegaaiduiker:Lunda cirrhata
Familie:Alcidae (alken)
Grootte:28 tot 34 cm lang
Vleugelspanwijdte:47 tot 62 cm
Gewicht:300 tot 700 gram
Leefgebied:Noord-Atlantische kust en Alaska
Voedsel:Voornamelijk vis


Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 7 januari 2009

Terdege | 84 Pagina's

Volle snavels

Bekijk de hele uitgave van woensdag 7 januari 2009

Terdege | 84 Pagina's