Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Leven-sterven-opstaan

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Leven-sterven-opstaan

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

„ Want dewijl de dood door een mens is alzo is ook de opstanding der doden door een Mens." 1 Korinthe 15:21

Te moeten sterven. Pasen brengt ons altijd weer naar... een kerkhof!
Het leven begon in de dood! Nu is de dood iets waar we allen heel erg tegen opzien, nietwaar? Erg dat dat moet, dat we moeten sterven. Zelfs een kind van God kan er zo ontzettend tegen opzien. Want ja, sterven, ...dat is niet alleen alles achter te laten, maar sterven... dat is ook God ontmoeten? Wie kan dat? Wie wil dat? Ja, wat dat laatste betreft, ik heb mensen gekend die God graag wilden ontmoeten. Ze verlangden naar Hem, naar Zijn volkomen gemeenschap! Maar waarom moeten we sterven? Paulus wijst er in de tekst op, dat de dood door een mens is. De dood is er dus niet altijd geweest. We mogen nog duidelijker lezen: „dewijl de dood door middel van een mens is." De mens is er dus zelfde oorzaak van. Paulus schrijft hier niet over de werkelijke oorzaak van de dood, hij verwijst er stilzwijgend wel naar. 

Te hebben gezondigd. Adam was de doodsoorzaak van ons mensen en wij zelf zijn het in hem. Velen zeggen: „Nu goed, Adam ging in de fout, kan ik dat helpen?" Bent u, ben jij zelf wel eens, om zo te zeggen, Adam voor God geworden? Kwam het door ontdekkende genade bij ons tot de belijdenis: „Heere, ik, ik alleen heb gezondigd tegen U en zoveel mensen en tegen mij zelf?" Er is een oorzakelijk verband tussen de dood van Adam en het sterven van al zijn nakomelingen. Dat verband is de overtreding tegen God en Zijn wil. Daarom belijdt Gods Kerk en kind nog banger voor de zonde te zijn dan voor de dood. 

Te mogen leven. Nu verkondigt de apostel het blijde Paasevangelie dat tegenover Adam en de dood een Ander en het leven staat. God liet het er niet bij zitten. De mens raakte door de zonde God kwijt en in Hem het leven. En God was Zijn schepsel kwijt, dat afviel van Hem. Hij zond Zijn Zoon, Die Mens werd. Kwam door een mens de dood in de wereld, ook door een Mens kwam het leven. Met deze Mens is toch niemand anders bedoeld dan de Heere Jezus. Hij deed het leven komen. Adam stortte al zijn nakomelingen in de dood. Maar Christus bracht het leven voor al Zijn volk, dat met Hem verbonden is. 

Te zijn opgestaan. Eigenlijk zet Paulus tegenover de dood (van Adam) niet het leven (van de Heere Jezus), maar de opstanding! Daar begint het leven mee. De Heere Jezus werd weer levend doordat Hij uit dood en graf is verrezen. Daarin bewees Hij het meest en het krachtigst, dat Hij echt de Zoon van God is. Nooit kwam iemand op eigen kracht vanuit de dood het leven weer in. Maar Hij heeft dat wel gedaan. Hij heeft de dood overwonnen, omdat Hij de oorzaak van de dood, de zonde, heeft weggenomen. En omdat Hij degene, die het geweld van de dood had, de duivel, te sterk was. Godlof! De dood was er. De dood was verdiend. Maar het leven is gekomen, onverdiend, doorgebroken, op de Paasmorgen! 

Te moeten opstaan. Hoe kwam de dood in de wereld? Door de zonde. Hoe komen we aan het leven? Door op te staan, zeg maar: door opgewekt te worden uit het graf van de zonde. Wij moeten geestelijk gesproken van dood levend gemaakt worden. En dat wonder wordt in ons hart gewerkt door de Heilige Geest, die Christus als de levendmakende Geest voor Zijn Kerk heeft verworven, in de weg van het geloof Christus' stem klinkt: „Ontwaakt gij die slaapt en staat op uit de doden en Christus zal over u lichten!"

Te mogen opstaan. Paulus schrijft over dood en opstanding in letterlijke, lichamelijke zin vooral. We mogen Pasen niet terugbrengen en versmallen tot een louter geestelijk gebeuren. Maar zoals Adam de totale dood bracht, het lichamelijk sterven inclusief de geestelijke dood, zo brengt de Heere Jezus de lichamelijke opstanding inclusief het geestelijk en eeuwig leven. Dat is dus ook het toekomstig volmaakte leven, als al de graven opengaan. Welk een ontwaken zal dat wezen! Welk een Opstandingsdag breekt dan aan! En dat alles door de opstanding van Een Mens! Geloofd zij Jezus Christus! In eeuwigheid! Amen!

Want Pasen werd het. Pasen blijft het. En Pasen wordt het!

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 17 april 1996

Terdege | 88 Pagina's

Leven-sterven-opstaan

Bekijk de hele uitgave van woensdag 17 april 1996

Terdege | 88 Pagina's