Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Correspondentie met mijn jonge vrienden

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Correspondentie met mijn jonge vrienden

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

45

Waarde Vriendin.

Over nog een paar vragen, het huiselijk gehed betreffende. zou ih je schrijven.

Welnu dan. De vorige maal schreef ik o.a. over gezinszonden. thans zou ik hel wat willen hebben over gezinsweldaden en over gezinsverdrukkingen, terwijl ik ook de vraag onder het oog zou willen zien, op wie de allereerste verplichting tot dit gezinsgebed rust.

Eerst dus over gezinsweldaden. Zou het niet betamen, wanneer een gezin rijk beweldadigd is, dat men daar God als de Weldoener gezamenlijk aanroept met dankzegging? Ik zeg, ' zou dit niet betamen? Of moet het zo. dat wanneer men in nood is. dat men dan roept of de Heere helpen wil, en wanneer de Heere eens bijzonder Zijn weldadigheid komt te belonen, dat men dan daar maar niet over spreken moet en ook in gebed en dankzegging het weer niet aan moet roeren ? Neen, dal zij er verre vandaan. Dat ik dan ook het betamelijke van deze plicht zodanig aan uw consciëntie leggen mocht, dat het u uitdrijven mocht naar Hem, Die niet alleen een biddenden, maar ook dankenden Hogepriester bevonden wordt, gezeten aan 's Vaders rechterband ten goede voor Zijn volk.

Laat ik weer een voorbeeld mogen noemen.

Verondersteld, een moeder van een gezin is na een plot selinge, zéér ernstige krankheid, genadiglijk door de Heere hersteld en als hel ware aan het gezin teruggegeven. Welk een rijke betoning dan van Gods lankmoedigheid. En zou het dan niet passen, daarvan getuigenis te geven in hel huiselijk gemeenschappelijk gebed ? Betaamt het dan niet, Gode nederig te voet te va Hen in de ootmoedige erkenning, dat zulk een weldaad verbeurd en verzondigd is ? Welk een kracht kan hiervan soms uilgaan in de binding aan elkander en in de verhoging van de blijdschap in hel gezin.

En — mag ik er tussen haakjes nog wat bijvoegen — men vergeet toch ook niet, daarvoor dankzegging te laten doen in het midden der gemeente, hetzij door predikant of ouderling ?

Voorts nog een enkel woord over gezinsverdrukkingen, al heb ik daar in mijn vorig schrijven terloops ook al even op gewezen, leder huis kent zijn eigen kruis. Wal zijn er al niet gezinnen, die bij de voortdurendheid leven onder de druk van een kruis. Hiervan een voorbeeld te noemen, valt niet zo gemakkelijk, omdat deze gezinsverdrukkingen juist zo ontzettend verschillend kunnen zijn.

Laai ieder in zijn eigen omgeving maar eens nagaan. En wat zijn er menigmaal niet vele huiselijke kruisen, waarvan men buiten de deur zo weinig merkt, maar wat binnenkamers wordt afgeleefd.

Doch, om dan toch een voorbeeld te noemen, laten we dan een gezin nemen, waarin een dochter met een ernstige krankheid bevangen is en buitenshuis moet worden verpleegd. Wat gaan de gedachten van de vader en de moeder, doch ook van de broers en de zusters da n menigmaal heen naar haar. die ze zo liefhebben, En wat kan het dan toch de familieband versterken, wanneer in het gemeenschappelijk gezinsgebed ook deze nood wordt voorgedragen en opgedragen aan de Heere. Men voelt dan gezamenlijk mee en gedeelde smart is in deze dan toch ook wel eens halve smart, omdat dan een ieder tracht door het geven van liefde de smart van de ander te verzachten.

En zo zou ik natuur lijk k unnen doorgaan, en lal van gevallen kunnen opnoemen. Doch dit is mijn bedoeling niet. Liever wil ik nog komen tot een andere vraag en w el deze. wie dient in het gezin voor te gaan in hel gebed?

Wel, dat is in de eerste plaats de man en vader van het gezin. Elke man is overheer in zijn huis, en als hoofd van het gezin heeft hij in deze drieërlei roeping, n.1, le, om te zijn profeet, 2e om le zijn priester en 3e om te zijn koning.

Profeet moet hij zijn om onderwijs te geven in de leer, priester o.a. bij het huiselijk gebed en koning inzake tucht en gezag.

In verband met het onderwerp, waarover ik schrijf is de man en vader dus priester in het gezin.

Welk een ontzaggelijk zware taak, doch ook welk een grote verantwoording ligt er in deze dan ook op zijn schouders. En dat naar de van God gewilde orde.

Maar, zul je misschien vragen, hoe zit het dan met die gezinnen, waarvan de vader is overleden en de moeder alzo als weduwe is overgebleven, of waar de vader door bijzondere omstandigheden lang van huis is ?

Daar hoop ik bij leven en welzijn de volgende maal een antwoord te geven.

Ontvangt voorts mijn hartelijke groeten en zijl Gode bevolen

Van je vriend,

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 december 1948

Daniel | 8 Pagina's

Correspondentie met mijn jonge vrienden

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 december 1948

Daniel | 8 Pagina's