HULP AAN VLUCHTELINGEN

Vanaf 1974 is de Stichting Comité Hulpverlening Zuid-Oost-Azië (ZOA) intensief betrokken bij de hulpverleningsprogramma's aan vluchtelingen in Vietnam (tot aan de val van Saigon in april 1975), Thailand, Cambodja, rIong-Kong, Macao, Frankrijk en sinds kort ook Indonesië. Een enorme giftenstroom uit ons reformatorisch volksdeel maakt het ons mogelijk hulpprojekten op te zetten en zo het leed van vele vluchtelingen te verzachten. Hoofdlijn in ons beleid is steeds om de hulpverlening te laten aansluiten bij de verkondiging van het Evangelie. Ook de Heere Jezus heeft tijdens Zijn rondwandelen op aaride de hele mens op het oog. Hij predikte het Evangelie, maar ook genas Hij de zieken, gaf Hij de hongerigen te eten. ¥Icoi is ook wat we' in het formulier ter bevestiging van diakenen lezen: „Waartoe zeer goed is, dat zij niet alleen met de uiterlijke gift, maar ook met troostrijke redenen uit het Woord van God, aan de armen en ellendigen hulp bewijzen".

Vooral om die relatie tussen woordverkondiging en dienstverlening werkt de ZOA nauw samen met de Christian and Missionary Alliance (CAMA), een amerikaans zendingsgenootschap dat al tientallen jaren in de landen in Zuid-Oost-Azië werkzaam is door middel van vele zendelingen.

Ons kerkelijk deputaatschap tot hulpverlening in bijzondere noden is eveneens bij deze hulpverlening betrokken. Zij maakt daarbij gebruik van de mogelijkheden van ZOA om hulp te bieden aan de vluchtelingen in Cambodja en Vietnam. Een dezer dagen hoopt ondergetekende samen met een van de deputaten een visitatiereis te brengen aan Zuid-Oost-Azië.

Hulp in Nederland

Vanaf het moment dat de eerste groep vluchtelingen in Nederland aankwam, hebben wij op bescheiden schaal hulp verleend in ons land.

Het ministerie van CRM heeft de verantwoordelijkheid voor de totale opvang van vluchtelingen in ons land in handen gelegd van de Vereniging voor Vluchtelingenwerk Nederland (VVN). Derhalve bleef onze hulp hier beperkt tot incidentele, aanvullende akties, zoals b.v. het geven van kleding, het verzorgen van aanvragen tot familiehereniging e.d.

ZOA - VVN

In januari richte een groep Vietnamezen echter een noodkreet tot ons om hulp. Zij waren verontrust en gefrustreerd door intimidaties en een sfeer van ongrijpbare

bedreigingen. Bovendien bleek dat de WN steeds bewust voorbij ging aan het grootste probleem van veel vluchtelingen: hun angst voor alles wat ook maar enigszins herinnert aan het totalitaire en dirigistische systeem dat ze ontvlucht zijn. Doordat de hulpverlening veelal zeer bevoogdend is, waarbij zonder de vluchtelingen heel veel over de vluchtelingen wordt beslist, beleven veel vluchtelingen opnieuw hun psychische nood en spanningen waarvan ze meenden dat die in Vietnam waren achtergebleven.

Een eerste onderzoek van ZOA hiernaar resulteerde in het samenstellen van een zwartboek naar aanleiding waarvan het ministerie van C.R.M. op dit moment een onderzoek instelt. Daarnaast vonden we dat we zelf de hulpverlening in Nederland ter hand moesten nemen. In september 1979 werd hiervoor een afdeling maatschappelijke dienst opgericht. Op dit moment zijn twee maatschappelijk werkers en twee Vietnamese maatschappelijke begeleiders in dienst van ZOA om de vluchtelingen uit Vietnam en Cambodja hulp en begeleiding te geven. Kort samengevat bestaat hun taak uit de volgende werkza amheden:

— begeleiden van vluchtelingen bij verhuizing van het opvangcentrum naar een eigen woning. Het onderhouden van de daartoe nodige kontakten met instanties als: sociale dienst, arbeidsbureau, onderwijs e.d.

— bijstaan van vluchtelingen in vragen ten aanzien van gezins-en familiehereniging en de daaruit voortvloeiende problemen; het koördineren van kontakten met familie in het buitenland

— opvang en begeleiding in verband met woon-en leefproblemen in een andere kuituur met een andere taal

— helpen bij de verwerking van doorstane angsten en spanningen

— stimuleren van Vietnamezen om elkaar in werk-of gespreksgroepen te steunen

— optreden als tolk

— geven van voorlichting en informatie over b.v. kuituur en omgangsvormen van de vluchtelingen aan scholen, verenigingen e.d.

Hulpverlening en evangelisatie

Toen wij dit werk in september 1979 begonnen, hebben we ons goed gerealiseerd dat elke hulpverlening, hoe uitgebreid ook, ontoereikend is als deze niet hand in hand gaat met de verkondiging van het Evangelie. Geweldig blij zijn we dan ook dat de Gereformeerde Gemeenten hierin een taak zien en een evangelist aanstelde die binnenkort met dit werk een begin hoopt te maken. Groot zijn de problemen waarmee de evangelist en maatschappelijk werkers te kampen krijgen.

Wij vragen u dit werk in het gebed te gedenken.

Er is vreugde in de hemel over één zondaar die zich bekeert.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen