7. Gemeente en jeugdwerk

longereren behoren voluit tot de gemeente. Ze behoren daarin dan ook ruime aandacht te krijgen. Niet alleen bij de catechisaties en eventueel zondagschoolwerk dat in de gemeente gedaan wordt. Maar zeker ook in kerkelijk gebonden jeugdwerk. In een wat grotere gemeente kunnen verschillende, op leeftijd afgestemde groepen jongeren actief zijn. In dit actief zijn in de gemeente komt ook een vorm van gemeente-zijn tot uiting. In de contacten die je legt met leeftijdsgenoten.

Wat betekenen jeugdverenigingen (JeV's) concreet voor het gemeente-zijn? Allereerst wordt op de JeV's - evenals op de catechisatie en het zondagschoolwerk - kennis overgedragen. Kennis van de Bijbel en van de geloofsleer. Maar ook de geschiedenis van de kerk. Daarnaast kan op de JeV ook de nodige informatie opgedaan worden over actuele, vaak ook ethisch getinte onderwerpen.

Vergeleken bij de catechisatie en de zondagschool wordt kennis op de JeV meer interactief verwerkt. Als jongere krijg je de gelegenheid zelf een bepaald onderwerp voor te bereiden. Daarvoor moetje je vooraf verdiepen in de stof. De luisteraars worden ook actiever betrokken bij het onderwerp. Ze kunnen vragen stellen en het onderwerp kan in gespreksgroepen verder worden uitgediept, bijvoorbeeld aan de hand van stellingen of open vragen. Al die gesprekken leiden tot meningsvorming. Je gaat op een bepaalde manier tegen zaken aankijken. Vaak ook over onderwerpen waarmee je op school of op het werk geconfronteerd wordt. Op de JeV ontmoet je vrienden en vriendinnen, die toch globaal hetzelfde denken en die ook waarde hechten aan meningen die volgens de Bijbel zijn. Ook hierin komt een stukje gemeente-zijn openbaar.

Maken alle jongeren die discussies en die meningvorming zo diep mee? Nee, de een is immers meereen doener, de ander een denker. Er wordt op de JeV toch meer gedaan dan alleen luisteren en discussiëren. Er kunnen ook verschillende activiteiten worden ontplooid, zoals verenigingsuitjes, sponsoracties voor de kerk, hulp bij het folderen voorde evangelisatie. Daarin komen de doeners vaak meer tot hun recht. Zeker als die 'denkers' als het op organiseren en praktische uitvoering aankomt opeens twee linkerhanden blijken te hebben. Juist bij dergelijke gezamenlijke activiteiten kan samenhorigheid ontstaan tussen jongeren van verschillende komaf, vaardigheden en interesses. Een stukje gemeente-zijn.

Waardevol zijn ook gemeenteavonden, die door de JeV in samenwerking met de kerkenraad georganiseerd worden. Soms aan het begin of bij de afsluiting van een vergaderseizoen, met een spreker 'van buiten'. De gemeente ontmoet elkaar op zo'n avond eens in een andere situatie en sfeer dan de zondagse preek of de wekelijkse bijbellezing. Er is gelegenheid om in een (lange) pauze rustig met wat mensen te praten, die je al zolang had willen aanspreken, maar waar tot dusver niets van kwam. Vaak blijkt ook van zo'n gemeenteavond een stukje eenheid in de gemeente uit te gaan. Jongeren en ouderen voelen zich verbonden met de gemeente. Ze ervaren gemeente-zijn.

Fijn is het ook als jongeren de gemeente ingaan voor bepaalde activiteiten. Met name als ze hierbij ook aan de ouderen van de gemeente denken. Ouderen die soms ook eenzaam blijken te zijn. Het is bekend dat dergelijke bezoekjes wel eens een vervolg krijgen. Ook wanneer er niets verkocht behoeft te worden. Zomaar, om een vorig gesprek te vervolgen. Ouderen voelen zich hierdoor minder eenzaam. Jongeren voelen zich welkom. Ook dit is een vorm van gemeente-zijn.

Bloeiende jeugdverenigingen kunnen een zegen voor een gemeente en voor het gemeente-zijn betekenen. Dit klinkt zo mooi. Maar hoe is de werkelijkheid? Het is waar, vaak is de realiteit anders. De leiding blijkt moeite te hebben om de jongeren te motiveren voor de inleidingen. Luisteren gaat al niet, laat staan zelf een inleiding maken. Jongeren blijken hele andere interessen te hebben en mijden de JeV. Wellicht bestaat er aversie in je gemeente tegen het verschijnsel van jeugdwerk. Toch is keer op keer gebleken dat het de moeite waard is om door te gaan, ook wanneer het jeugdwerk door een dal gaat. Vele ouderen hebben de zegen van het jeugdwerk aan den lijve ondervonden. In onverwachte gesprekken met hun leiders van toen. Ook al waren die leidinggevenden soms moedeloos. Vaak zagen zij pas achteraf hoe hun werk ook vruchten droeg.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen