Hoofdstuk 1 Sterk in je schoenen

Inleiding

De Nederlandse samenleving en cultuur was heel lang christelijk. Nu is Nederland geen christelijk land meer. Veel van jouw leeftijdsgenoten weten niet wat er in de Bijbel staat. Zij zullen jouw levensstijl en opvattingen niet zo goed begrijpen. Je moet dingen uitleggen.

Je mag aan je vrienden, medestudenten en collega’s uitleggen wat jij gelooft en wat dat voor jou betekent. Je bent als christen niet beter dan je niet-christelijke medemens. We zijn allemaal zondaren. Petrus schrijft in zijn eerste brief: Maar heiligt God den Heere in uw harten; en zijt altijd bereid tot verantwoording aan een iegelijk die u rekenschap afeist van de hoop die in u is, met zachtmoedigheid en vreze. En hebt een goede consciëntie, opdat in hetgeen zij kwalijk van u spreken, als van kwaaddoeners, zij beschaamd mogen worden, die uw goeden wandel in Christus lasteren (1 Petrus 3: 15-16). Als het goed is zijn christenen niet teruggetrokken, maar zijn vriendelijk en open. Ze laten vooral in hun levensstijl zien dat ze Christus navolgen. Er is eens iemand geweest die heeft gezegd: “Moeten wij evangeliseren? Ja, soms met woorden.”

Leven in twee werelden

Ook de eerste christenen leefden in een tijd waarin zij opvielen. Er zijn heel veel mensen die er op wijzen dat onze situatie weer steeds meer gaat lijken op die van de eerste christengemeente. Er zijn veel voorbeelden te noemen waaruit duidelijk wordt dat veel dingen voor christenen moeilijker worden. Denk maar aan felle discussies over de zondag, het homohuwelijk en de gewetensbezwaarde trouwambtenaar. Dat blijft misschien nog wat ver bij je vandaan. Toch zijn er nu al kerken in de grote steden die de gevolgen merken van de wekelijkse koopzondag. Ook kun je de vraag stellen hoe lang reformatorisch onderwijs nog kan blijven bestaan.

We moeten ook nuchter zijn. Als christen heb je het in Nederland niet zo moeilijk. Zeker niet als je denkt aan de broeders en zusters in landen als Noord-Korea en China. Het gevaar hier is niet zozeer de dreiging van vervolging, maar de aantrekkingskracht van de zonde. Een Iraanse christen zei eens: “Het is makkelijker om christen te zijn in Iran dan in Nederland. In Iran maak je één keer de keus om christen te zijn. In Nederland moet je elke dag kiezen.” Christenen leven midden in de wereld en hun zondige hart is gevoelig voor wat de zondige wereld biedt. Daarom zegt Johannes: Hebt de wereld niet lief, noch hetgeen in de wereld is; zo iemand de wereld liefheeft, de liefde des Vaders is niet in hem. Want al wat in de wereld is, namelijk de begeerlijkheid des vleses en de begeerlijkheid der ogen en de grootsheid des levens, is niet uit den Vader, maar is uit de wereld. En de wereld gaat voorbij, en haar begeerlijkheid; maar die den wil van God doet, blijft in der eeuwigheid (1 Johannes 2: 15-17).

Een christen leeft in de wereld als een burger van twee werelden. Hij of zij is in het bezit van een dubbele nationaliteit. Maar als het goed is staat het burgerschap van het Koninkrijk der hemelen voorop, zoals Paulus zegt: Maar onze wandel is in de hemelen (Filippenzen 3: 20). Het is geen goed teken als de week van een christen, met uitzondering van de zondag, precies op de week van een niet-christen lijkt.

Voor een christen is de hemel zijn thuis. Mensen kunnen zich in allerlei omgevingen goed voelen, maar ze hebben maar één plek waar ze zich thuis voelen. Voor een christen is daarom het aardse burgerschap ondergeschikt aan het hemelse.

Hoe ben jij een christen?

Wil jij staande blijven? Dan moet je wel sterk in je schoenen staan. Leven als christen in een niet-christelijke samenleving vraagt om moed en duidelijke keuzes. Elke dag opnieuw. Maar dat is niet het enige. Om rekenschap af te leggen van de hoop die in je is, heb je allereerst geloof nodig. Dit lees je in vraag en antwoord 32 van de Heidelbergse Catechismus. Vanuit het oprechte, levende geloof gaat het vervolgens om belijden, leven uit dankbaarheid en strijd.

Geloof

Allereerst is het nodig dat je als christen met Christus verbonden bent. De Heidelbergse Catechismus werpt een hele belangrijke vraag op: “Waarom wordt gij een christen genaamd?” Het antwoord op deze vraag begint bij de verbinding met Christus: “Omdat ik door het geloof een lidmaat van Christus en alzo Zijner zalving deelachtig ben.” Een waar geloof is onmisbaar. Het vormt de verbinding met de Heere Jezus. De Heilige Geest vernieuwt je hart en leven.

Wat hier in de Catechismus staat, is heel belangrijk. Als christen blijf je uiteindelijk alleen staande als je Christus kent. Door het geloof word je een lidmaat van Christus. Wil je als christen leven in deze samenleving? Zoek dan met Hem verbonden te worden. Doe wat je kunt doen: lees dagelijks je Bijbel, bid aanhoudend tot de Heere, je zult merken dat de Heere doet wat Hij belooft: Die Mij zoeken, zullen Mij vinden.

Belijden

De Catechismus vervolgt met: “Opdat ik Zijn Naam belijde.” We mogen, als daar gelegenheid en tijd voor is, uitkomen voor ons geloof. Geloof is niet iets waarvoor we ons hoeven te schamen. Als je Christus kent, bid je tot Hem, spreek je over Hem. Je komt voor Zijn Naam uit. Je hoeft niet geforceerd te evangeliseren en te pas en te onpas op je werk over het geloof te praten, maar je schaamt je er niet voor. Je probeert wel over God en de Heere Jezus in gesprek te komen met de mensen om je heen. Je kunt bang zijn en denken: Wat zullen ze van mij denken? Je kunt ook zelf vragen stellen aan je collega’s, studiegenoten of vrienden. Ze zijn niet je vijanden. Het zijn medemensen. Hoe kijken zij naar bepaalde dingen. Door zelf ook vragen te stellen, kom je tot de inhoud van het geloof en de betekenis die dit voor jou heeft.

Dankbaarheid

Een christen volgt Christus na. Een kind van God neemt zijn kruis op zich en volgt het Christus vrolijk na, zegt het Doopformulier. Christen-zijn is niet altijd leuk. Het levert je ook in deze wereld geen voordeel op. Je stelt jezelf niet op de eerste plaats. Je probeert oog te hebben voor je naaste. Sterk in je schoenen staan, betekent niet dat je neerkijkt op mensen, of denkt zelf niet in zonden te vallen waar anderen voor vallen. Het betekent niet dat je niet-christenen ziet als totaal andere mensen dan jijzelf. Het gaat erom dat je mensen ziet als medereizigers naar de eeuwigheid. Dan heb je als christen een hoge roeping en plicht om het goede te doen onder de mensen.

Strijden

Zonder strijd is er geen overwinning. Zonder pijn, opperste concentratie, doorzetten en uiterste inspanning haalt geen enkele atleet goud. Het leven kenmerkt zich door strijd tegen de vijanden van God, die door genade ook jouw vijanden zijn geworden. Deze vijanden zijn ons eigen hart, de wereld en de duivel. In de wereld is veel verleiding. Materialisme en rijkdom leiden je af van de rijkdom van Christus. Verkeerde vrienden brengen je op plekken vol zonde. De open toegang tot internet brengt veel seksuele verleiding heel dichtbij. Hoe weerbaar ben je om ‘nee’ te zeggen tegen zonde en verleiding? Uiteindelijk is geen mens weerbaar, maar alleen door een nieuw leven dat de Heilige Geest werkt sta je echt sterk.

Om te lezen

• Ds. W. Visscher, Kom er maar voor uit. Jongeren de samenleving in (Apeldoorn: De Banier 2012).
• Dr. M.J. Kater, Geloof je dat nu echt? Antwoorden op kritische vragen over het christelijk geloof (Apeldoorn: De Banier 2011).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen