“Help! Wie redt mij uit mijn fuik?”

Tijdens de Pinkstercampagne gaan we met elkaar in gesprek over hoe we als christelijke gemeente het vuur brandend kunnen houden. We lezen daarvoor samen Romeinen 12. Als één van de eerste dingen schrijft Paulus: “En word niet aan deze wereld gelijkvormig; maar word veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid” (vers 2). Het Griekse woord voor ‘gezindheid’ dat hij gebruikt, heeft te maken met onze manier van denken, kijken en aanvoelen. Soms wordt het zelfs vertaald als ‘intuïtie’.

Paulus zegt dus dat verandering begint met dat je op een nieuwe manier kijkt, dat je dingen op een nieuwe manier aanvoelt, dat je op een nieuwe manier denkt. Meer dan ooit zijn we ons bewust hoe snel we gevangen kunnen zitten in een ‘kijk-fuik’, al dan niet beïnvloed door een algoritme op social media of door onze eigen keuze van zender, krant of tijdschrift. We horen en zien dan alleen nog verhalen en filmpjes van wat we al wisten en dachten. Alleen een ontmoeting met of verhaal van iemand uit een hele andere hoek kan ons uit die fuik redden.

Bescheidenheid

Het is opvallend dat dat precies ook is waar Romeinen 12 vervolgens op ingaat: op de diversiteit in de kerk van Christus. Die diversiteit hebben we nodig om als één lichaam te functioneren, maar ook om elkaar uit een ‘kijk-fuik’ te halen. Belangrijk is dan dat we bescheiden zijn over onszelf (vers 3). En dat we beseffen dat we als klein onderdeel van het wereldwijde lichaam van Christus heel hard de genadegaven nodig hebben die aan andere delen van datzelfde lichaam zijn gegeven (vers 4-8).

Ons beeld van zending is vaak dat we als Nederlandse gemeenten wereldwijd delen van wat we ontvangen hebben. Zo gaan veel zendingswerkers op pad: om het Evangelie te delen, om hun gaven en talenten in te zetten. We worden blij van de verhalen die we daarover van hen terug horen: hoe onze inzet, direct of indirect, anderen helpt om tot Christus te komen of als christen te leven.

Maar als we als GZB iets geleerd hebben in onze 120 jaar betrokkenheid bij zending is het wel dat het net zo belangrijk is om ook andersom te denken: wat hebben wij nodig aan genadegaven die aan andere christenen in de wereldkerk zijn gegeven. Wie redt ons uit onze ‘kijk-fuik’, onze ‘denk-fuik’, onze ‘doen-fuik’?

Spiegels uit Zuid-Soedan

In het materiaal van #daaromzijnwekerk* deelden we drie spiegels van christenen uit Zuid-Soedan die al jaren ‘in lockdown’ leven in een vluchtelingenkamp in Oeganda, zonder uitzicht op terugkeer naar een oud of nieuw ‘normaal’. Zij stellen vragen bij drie van onze ‘fuiken’: onze drang om ons leven zo zelfstandig en onafhankelijk mogelijk te leven, zodat we niemand om hulp hoeven te vragen. Onze zelfrechtvaardiging dat je eerst goed voor jezelf moet zorgen voor je omziet naar anderen, omdat je het anders niet volhoudt. Ons rechtvaardigheidsgevoel dat pas aan vergeving toe is als iemand ‘sorry’ heeft gezegd.

Dat zijn scherpe vragen, maar hoe laat je ze echt binnenkomen? En vervolgens: durven we ons ook door christenen uit de wereldkerk te laten helpen om een antwoord te vinden op deze vragen? Mijn eigen ervaring is dat het lezen van een verhaal vaak maar heel beperkte impact heeft. Een bezoek aan ds. Jonathan Soro in het vluchtelingenkamp in Oeganda zou natuurlijk veel meer doen, maar is voor bijna niemand haalbaar. Is er niet iets te bedenken dat er tussenin zit? Hoe zorg je dat mensen uit de wereldkerk echt onze gesprekspartners worden, dat we iets kunnen ontvangen van hun genadegaven om ons vuur brandend te houden?

In gesprek met de wereldkerk

Ik ben geïnteresseerd in uw eigen antwoorden op deze vragen. In elk geval biedt de Pinkstercampagne u een aantal mogelijkheden om te experimenteren met verschillende werkvormen. Op club, op kring, in de eredienst, in uw gezin, of met vrienden in uw eigen tuin (als dat weer kan). Laat ons vooral weten wat u aansprak en hoe u op uw beurt het vuur van het geloof weer wilt doorgeven. En ik hoor natuurlijk ook graag welke ideeën of initiatieven u heeft om op andere manieren in gesprek te zijn met mensen in de wereldkerk, gebruikmakend van live of online mogelijkheden. We helpen u dan graag om ze concreet vorm te geven. Reageren kan via vuur@gzb.nl.

De kern daarbij is wat mij betreft: dat we onszelf bewust zijn dat er wereldwijd medegelovigen zijn die genadegaven hebben waarmee ze ons graag willen dienen. De vraag is: laten we ons door hen helpen?

* Kijk voor meer informatie op www.daaromzijnwekerk.nl/materiaal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen