Durven wij er woorden aan te geven?

In het ziekenhuis in Malawi waar wij jarenlang werkten, hing in de wachtruimte tussen alle grote voorlichtingsposters een klein, handgeschreven kaartje: “We treat and God heals.” “Wij behandelen en God geneest.” Je zou het zomaar kunnen missen.

Wie besloot ooit een stuk karton te pakken, met een stift dit erop te schrijven en het aan de muur te plakken? Het is de waarheid in elk ziekenhuis, maar ervoer iemand het nu aan den lijve? Het is nooit weggehaald. Het is ook geen deftig bord of poster geworden. Het is een getuigenis dat telkens weer met de hand boven een persoonlijke ervaring geschreven moet worden.

Durven wíj aan dit soort persoonlijke ervaringen woorden te geven? “Fijn dat je weer beter bent.” “Ja, ik ben dankbaar dat God me heeft genezen.” Of misschien zegt u liever: “Ik ben God dankbaar dat Hij mijn fysio de inspiratie gaf om die oefening te bedenken. Ze heeft me daarmee enorm geholpen.”

We zingen in de kerk graag “Looft, looft, verheugd, den HEER’ der heren” of “Tienduizend redenen”. Tegelijk vinden we het spannend om dat thuis in gesprek met de buren ook te doen. Het is een taak van de gemeente om dit te oefenen. En christenen uit de hele wereld inspireren ons tot zulke vrijmoedigheid. Lees hun verhalen in dit prachtige, vernieuwde nummer er maar op na. En als u hun verhaal ‘live’ wilt horen, doe dan – samen met anderen uit uw gemeente – mee aan onze Pinkstercampagne ‘Vertel,’!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen