Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Voor altijd Oost-Europa in het hart

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor altijd Oost-Europa in het hart

Foka van de Beek

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Zending en theologie werden Foka van de Beek, dochter van een hoogleraar godgeleerdheid, met de paplepel ingegoten. Inmiddels werkt en studeert ze al ruim dertig jaar rond deze aandachtsgebieden. Een gesprek met ‘onze zendelinge in Bulgarije’.

Foka, hoe en wanneer ontstond jouw belangstelling voor zending?

“Die ontstond al jong, door de verhalen op school en in de kerk en door verhalen in boekjes. Ik heb eigenlijk altijd al geweten dat ik de zending in wilde. Toen was dat nog op een kinderlijke manier: ik wilde de mensen over God vertellen. Hierop stemde ik mijn pakket- en studiekeuze af.”

Welke mooie ervaring in het zendingswerk is je altijd bijgebleven?

“Dan denk ik aan die man in Colombia die in een sloppenwijk vol vluchtelingen met plastic en palen een afdakje had gemaakt. Hij hield er kerkdiensten, maar hij en zijn gezin woonden er ook. Van daaruit evangeliseerde hij in deze wijk. Dat deed hij met veel wijsheid, zorg en liefde. Mensen konden altijd bij hem terecht. Bijzonder waren de trouw, volharding en geloofsvreugde van hem en de mensen uit zijn kerk in alle ellende. Toen ik aan hem vroeg wat hij nodig had, zei hij: ‘Bid voor ons.’ Terwijl wij in het Westen meteen denken aan materiële hulp. Het gebeurde twintig jaar geleden, maar tijdens dagen dat ik het niet zie zitten, moet ik daaraan denken. Menselijkerwijs denk je: Geef het hier maar op. Maar God gaf kracht, vreugde en volharding om door te aan. Als je je geroepen weet door God, zie je Zijn zegeningen.”

Vertel eens iets over je drie jaar in Bulgarije.

“Eerst moest ik natuurlijk Bulgaars leren. Net toen ik dat een leuke taal begon te vinden, kwam corona. De taalschool ging dicht, en ik ontmoette minder mensen, waardoor de taalstudie via een natuurlijke manier bijna onmogelijk was. Nu zit ik op een niveau waar ik twee jaar geleden had willen zitten. Gelukkig zit ik nu weer op les en ontmoet ik meer mensen. Qua zendingswerk ga ik met Nataliya Stoykova mee. Zij stichtte de afgelopen dertig jaar zo’n tien kerken in de dorpjes in de regio Burgas, Zuid-Bulgarije. De gemeenteleden hier ervaren de vreugde

Daarnaast heb ik inmiddels contact met een landelijke methodistenkerk, met zo’n 1500 à 2000 leden. Die heeft mij gevraagd toerusting te geven aan de vrouwenbond. Later hoop ik breder in de kerk theologische toerusting te geven en te coördineren.”

Wat hebben ze inhoudelijk nodig?

“De protestantse kerken in Bulgarije zijn heel klein. Voor de vrouwen is het de vraag: hoe leef ik als christenvrouw in een seculiere, moslim of Roma-omgeving? Ze hebben weinig voorbeelden, zeker als ze zelf een moslimachtergrond hebben. Verdieping van de Bijbelkennis is sowieso nodig.”

Je werkte al eerder in Oost-Europa. Waardoor voel je je juist in deze regio thuis?

“In mijn kindertijd was Oost-Europa helemaal gesloten. Je hoorde weinig over het christendom. Dat prikkelde mijn interesse: zo dichtbij en je weet er niets van. Ik wilde daarom een jaar in Oost-Europa studeren. Op mijn 18e viel de Muur. Op mijn 23e heb ik inderdaad een jaar in het Roemeense Cluj-Napoca gestudeerd. De kerk was door het communisme onderdrukt, maar toen weer in opbouw. De liefde voor Oost-Europa is altijd gebleven.

Nu bestudeer ik als dogmaticus de (Roemeens-)orthodoxe theologie. Ik heb vragen bij haar traditie en theologie. Bovendien vormt zij een machtsblok ten opzichte van de protestantse kerken. Toch kunnen wij ook wat van de orthodoxen leren: hun eerbied voor de heiligheid van God en van kerkgebouwen. Wij calvinisten hebben die ook, maar soms lijken we vergeten te zijn hoe heilig God is! Mijn andere zendingsliefde is Latijns-Amerika. Ik heb het daar erg naar mijn zin gehad. De mensen zijn er opener over het geloof dan Oost-Europeanen en Nederlanders.”

Wat kunnen Nederlandse christenen leren van hun zusters en broeders in Bulgarije?

“De volharding en de geloofsvreugde. Moslimvrouwen krijgen veel over zich heen als ze christen worden: problemen met hun man en familie. Toch blijven ze bij het geloof. Als mannen tot geloof komen, gaan ze vaak in plaats van losbandig christelijk leven. En ze blijven bij de kern waar het om gaat: Jezus Christus en dien gekruisigd.”


biografie

Foka van de Beek (51)

UITZENDING In 2019 vanuit de Vredeskerk in Veenendaal uitgezonden naar Bulgarije. VORIGE FUNCTIES Pastoraal werker in Kamperland, regiocoördinator Latijns-Amerika bij de GZB, namens Kerk in Actie docent missiologie en Nederlands op de Hongaarse predikantenopleiding in Cluj-Napoca (Roemenië), stafmedewerker bij de Nederlandse Zendingsraad.

Dit artikel werd u aangeboden door: Gereformeerde Zendingsbond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 augustus 2022

Alle Volken | 24 Pagina's

Voor altijd Oost-Europa in het hart

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 augustus 2022

Alle Volken | 24 Pagina's