“Mijn liefde voor mijn moslimburen is alleen maar gegroeid”

In de schaduw van een mangoboom wacht hij ons op: Edward (30), een bescheiden en vriendelijke man uit Mangochi. Edward woont in een regio van Malawi waar de meeste mensen moslim zijn. Zelf is hij opgevoed in een christelijk gezin. Maar nadat zijn ouders in 2007 overleden, kwam hij al op jonge leeftijd er alleen voor te staan. Op het sterfbed van zijn moeder drukte zij de toen 14-jarige Edward op het hart: “Raak Jezus nooit kwijt. Ook al heb je straks geen ouders meer op aarde, je bent nooit alleen. God Zelf zál voor je zorgen!”

Hemelse Vader

Edward voelde zich echter ontredderd. Hoe moest het nu verder? Hoe kon hij voor zichzelf zorgen? En was het nog wel mogelijk om naar school te gaan? Zijn omgeving kon niets voor hem betekenen. Midden in zijn wanhoop bewees God echter daadwerkelijk een Hemelse Vader te zijn. Juist op dat moment kwam Hastings Phale op zijn pad. Hastings hielp en begeleidde Edward die jaren in alles. Hij was als een vader voor hem. Edwards moeder had gelijk; God is werkelijk goed, genadig en trouw!

Edward studeert af als leraar, trouwt en het huwelijk wordt gezegend met twee kinderen. Het leven is goed! De woorden van zijn moeder is hij echter nooit vergeten. Zijn groeiende liefde voor Jezus kan hij niet langer voor zichzelf houden. Naast zijn baan op school begint hij in zijn vrije tijd te evangeliseren.

Vals beschuldigd

Edward vertelt dat hij onlangs tijdens zijn werk naar het kantoor van de schooldirecteur werd geroepen. “Daar wachtten twee politieagenten, een aantal ouders en leerlingen me op. Ze klaagden me aan: ‘Je hebt deze twee meisjes een huwelijksaanzoek gedaan.’ Vol vertrouwen dacht ik toen nog: ‘Een groot misverstand, ze zien me vast voor de verkeerde aan.’ Maar de meisjes wezen mij aan als de leraar die hen had lastiggevallen.”

Edward moet zijn excuses aanbieden. Dat kan hij niet, want dat zou hetzelfde betekenen als schuld bekennen. De volgende dag zal het onderzoek worden hervat. In ongeloof, als een gebroken man, gaat Edward naar huis. Hij beseft wat de desastreuze gevolgen van deze beschuldiging voor zijn gezin zullen zijn. Bijna thuis wordt hij luidkeels bespot door één van zijn buren: “Ben jij nu een christen? Wat heb jij nog te preken onder moslims? Je bent alles kwijt, je goede naam, je baan…” Dit is het moment waarop Edward voor het eerst beseft dat dit ongelukkige ‘misverstand’ in werkelijkheid een doelbewuste actie is om hem van school te kunnen sturen. Zijn moslimcollega – maar ook hoofd van de buurtpolitie – en verschillende ouders zijn vastberaden om het getuigen van zijn geloof in de buurt te stoppen.

In tranen bidden

Edward put troost en kracht uit het verhaal van de onschuldige Jozef. “Dit is Gods strijd, Hij Zelf zal mijn naam zuiveren.” Die nacht brengen hij en zijn vrouw in tranen door in gebed. Bemoedigd en gesterkt gaat hij de volgende dag weer naar het kantoor van de schooldirecteur. Daar wachten de agenten, meisjes en hun ouders hem al op. De agenten vragen de meisjes opnieuw te bevestigen dat deze leraar hen heeft lastiggevallen. Dan gebeurt er iets bijzonders; plots barst één van de meisjes in huilen uit. Ondanks de druk van haar gemeenschap kan zij haar leraar niet langer vals beschuldigen. Ook het tweede meisje krijgt gewetenswroeging.

Vergeving vragen

De agenten proberen hen de mond te snoeren, maar het is te laat. De beschuldigingen blijken als los zand aan elkaar te hangen. Uit angst dat Edward aangifte zal doen, valt zijn moslimcollega op zijn knieën en vraagt hem vergeving. Edward reageert daarop met de woorden: “Dit is Gods strijd, niet de mijne, Hij Zelf zal het voleinden.” Zo wordt – net zoals bij Jozef – Edwards goede naam op school en in de gemeenschap op wonderlijke wijze gezuiverd. Edward mag zijn baan behouden, maar zijn collega is inmiddels overgeplaatst naar een andere school.

Liefde voor mijn moslimburen

“Deze gebeurtenis heeft mijn geloof enorm verdiept en mij meer dan ooit bevestigd dat het mijn roeping is om het Evangelie te delen. In deze ellendige situatie mocht ik opnieuw Gods trouw en liefde ervaren. Hij zorgt voor ons en geeft uitkomst. Mijn liefde voor mijn moslimburen is alleen maar gegroeid. Hoe kan ik het hen kwalijk nemen, zij kennen God immers niet? Ze gaan naar de moskee, maar verstaan de Arabische prediking niet. Ze kunnen niet tot hun god bidden, omdat ze de taal niet spreken. Ik zie een grote honger in deze gemeenschap; ze hebben het Goede Nieuws, het Evangelie nodig. Het is mijn grote droom dat ik mij fulltime kan toeleggen op het werk in Gods Koninkrijk. Er is veel te doen! Ik zou daarom graag een theologische opleiding willen volgen waardoor mijn Bijbelkennis zal toenemen én ik nog beter in staat ben om mensen van alle leeftijden en opleidingsniveaus op een passende manier het Evangelie te verkondigen.”

Met zachte stem en stralende ogen besluit Edward zijn verhaal: “Zoals niemand Stefanus kon stoppen, zal niemand mij kunnen stoppen het Goede Nieuws te delen. Tot de dood toe.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen