Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Onvoorwaardelijke liefde

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Onvoorwaardelijke liefde

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het was een gewone avond in Bogotá. Met wat GZB-collega’s die op bezoek waren, zat ik in een restaurant te wachten op ons eten. De vraag werd gesteld: wat heb je nou eigenlijk geleerd in dit jaar in Colombia?

Inmiddels zit ik achter mijn Nederlandse bureau en laat ik die vraag nog eens de revue passeren.

Het leven is om te leren, vind ik. Ik hou van het gevoel meer dingen te weten te komen. Maar gaat leren om meer weten, elke keer? Eén ding dat ik in Colombia heb geleerd, is dat ik niet alles (zeker) hoef te weten. Ja, de christelijke traditie is breder dan wat we in Nederland tegenkomen. Moet ik uit zien te vinden welke traditie de juiste is? Ja, gelovigen hebben verschillende opvattingen over de Bijbelse manier van leven. Maar is het aan ons om zwart op wit te weten welke waarheid is? Of is leren juist het ruimte geven aan al die verschillende tradities, ze waarderen en – heel postmodern – van elke een klein stukje mee nemen om toe te voegen aan je eigen geloofsleven?

Natuurlijk pleit ik niet voor alles grijs en ongewis, dat niet. Maar ik hoop dat mijn geloofsleven iets minder zeker geworden is. Iets minder leer, iets meer liefde, zogezegd. Want die liefde is de gemene deler in al die tradities: overal gaat het over de onbegrijpelijke onvoorwaardelijke liefde van God, die Zijn enige Zoon gegeven heeft om ons te behouden. Om van ons te houden. Ook al weten we alles zeker, zwart op wit, maar we vergeten die liefde te ontvangen én te delen, dan is al onze kennis niks waard.


Dit is alweer de laatste column van Elise Verschuure. Een jaar lang hielp ze in Colombia mee bij een opvangproject van de kerk voor kinderen in achterstandswijken.

Dit artikel werd u aangeboden door: Gereformeerde Zendingsbond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 februari 2023

Alle Volken | 24 Pagina's

Onvoorwaardelijke liefde

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 februari 2023

Alle Volken | 24 Pagina's