In Libanon geef je nooit een leeg bord terug!

Wat vind je het mooiste aan het werk dat je doet in Libanon?

Dat het ons in verbinding brengt met gelovigen én ongelovigen, uit allerlei lagen van de samenleving.

Tijdens je werk, in de kerk of gewoon thuis eet je vast ook regelmatig samen met anderen. Vertel eens over een grappige of bijzondere ontmoeting rond de maaltijd.

We gingen een keer zelfgebakken koekjes uitdelen bij onze buren. De buurvrouw had op haar beurt net brownies gebakken en ze gaf onze kinderen een stukje. Ze vroeg aan Nathan of hij nog meer wilde én die zei natuurlijk geen nee. Gasten moet je goed verzorgen, dus hij mocht eten zoveel hij wilde. Hij zat propvol toen we thuiskwamen en hoefde onze koekjes niet meer!

Zijn de eetgewoonten in Libanon heel anders dan in Nederland?

De lunch is de belangrijkste maaltijd. Belangrijke ingrediënten zijn verse groenten, kruiden, olijfolie, knoflook en citroen én overal wordt het Libanese platbrood bij gegeten. Bij een buffet voor een feestje zien we soms dat de patat al een half uur op tafel staat voor we gaan eten. Die is dus koud en klef. Libanezen vinden dat niet erg, maar wij worden er niet zo enthousiast van.

Zijn mensen in Libanon gastvrij?

Wij eten eigenlijk niet zo vaak bij anderen, mogelijk mede door de economische crisis in Libanon. Als je gasten uitnodigt, moet je een tafel vol eten klaarzetten en dat is voor velen niet meer te betalen. Wat ik inmiddels ook heb geleerd: als je iemand een taart wilt brengen, zet die dan niet op een mooi bord dat je terug wilt hebben. Je krijgt ‘m wel terug, maar altijd met iets anders erop, liefst nog groter en mooier dan wat je gegeven hebt. Want je geeft geen leeg bord terug! Daarom geef ik het nu altijd op een wegwerpbord of -schaal die ik bijvoorbeeld over heb van eten wat we besteld hebben. Dan weten mensen dat er geen verwachting is om iets terug te krijgen.

Wat is je quilty pleasure?

Voor Kees en de kinderen is dat drop of pure hagelslag. Kroketten opsturen is niet zo’n goed idee, maar daar mag je Esther wel voor wakker maken.

Maak kennis!

Recept van...

WIE Kees en Esther van der Knijff en hun kinderen Hannah, Nathan en Timon

LAND Sinds 2021 in Libanon

FUNCTIE Esther is jeugdarts in een arme wijk van Beiroet en Kees docent aan een predikantenopleiding.

MEER INFO gzb.nl/ lichtvoorlibanon

Batata harra

(Pittige aardappels)

Wat heb je nodig?

- 1,5 kilo aardappels, geschild en in blokjes gesneden

- olijfolie

- 6 tenen knoflook, heel fijn gesneden

- 2 theelepels chilipeperpasta

- sap van 1 citroen

- handvol korianderblaadjes, fijngesneden

- 1 theelepel zout

TIP! Je kunt de chilipeperpasta vervangen door sambal of 2 theelepels tomatenpuree met 2 theelepels chilivlokken.

Wat moet je doen?

1. Meng de aardappelblokjes in een kom met 1-2 eetlepels olijfolie. Spreid ze uit op een bakplaat en rooster ze knapperig en gaar in de oven (220 ^o C, 30-40 minuten).

2. Doe wat olijfolie in een grote pan. Bak de knoflook en de chilipeperpasta zachtjes gedurende een paar minuten.

3. Voeg de aardappelblokjes toe, samen met het zout, het citroensap, de korianderblaadjes en schudt het voorzichtig om tot het goed gemengd is.

serveertip!

Wij eten dit gerecht soms met tabouleh, de Libanese peterseliesalade. In Nederlandse recepten voor tabouleh zie ik vaak maar een klein beetje peterselie. In Libanon zit er juist heel veel peterselie in! Overdrijf dus gerust een beetje met de hoeveelheid peterselie (kies platte peterselie) en snijdt het heel fijn. Dan kom je al wat dichter bij het origineel! Of anders stuur je ons een berichtje voor ons recept…

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen