Niet ‘voor’ maar ‘bij’

Een dakloze komt op je pad. Je voelt aan: ik moet iets met hem of haar. Wat zou je doen? Je kunt een maaltijd aanbieden. Je kunt hem meenemen naar een opvang van het Leger des Heils zodat hij beter onderdak dan een brugdek heeft en beter bed dan een stuk karton. Of je denkt: hier wordt een maatschappelijk probleem zichtbaar en je onderneemt actie naar de politiek om het probleem van dakloosheid aan te pakken.

Samuel Wells, voorganger van de kerk St. Martinin-the-Fields in Londen en hoogleraar christelijke ethiek, pleit voor een nieuwe manier van maatschappelijke betrokkenheid: niet langer vóór mensen aan de slag gaan, maar mét de mensen zijn. Bovengenoemde benaderingen van de dakloze zijn op zich prima, maar: ga nu eens naast die ander zitten.

Toen Job in diepe ellende gestort was, zochten zijn vrienden hem op. Wat deden ze voor hem? Niets! Wat zeiden ze tegen hem? Niets! Ze waren bij hem. Zeven dagen en nachten lang.

Niet ‘voor’ maar ‘bij’. In een pittig boek werkt Wells dit praktische thema vooral theologisch uit. Hij trekt daarbij lange Bijbelse lijnen en gaat de diepte in.

God is er in zijn scheppingswerk op uit om met de mensen te zijn. Als dit door de zonde verstoord wordt, zoekt Hij de mens op: Mens, waar ben je? God wil het ‘met’ herstellen. Je ziet dat ten diepste als zijn Zoon in de wereld komt. Immanuel heet Hij, ‘God met ons’. En zeker, Jezus heeft veel, alles voor ons gedaan, tot de overgave van zijn leven toe. Maar Hij deed het met het oog daarop dat God met ons is, nu en straks in heerlijkheid; en dat mensen met elkaar zullen leven. De titel van het boek wijst naar de plaats waar Jezus opgroeide. In de evangeliën wordt daarover weinig geschreven. Maar Jezus heeft wel het grootste deel van zijn leven in Nazaret gewoond. Gewoon als mens met mensen.

Wells’ boek wil een oproep zijn om christelijk getuigen en zendingswerk te heroverwegen. Dat zijn grote woorden. Maar m.i. wijst Wells wel iets heel belangrijks aan, dat nogal eens onderbelicht wordt in diaconaal en missionair bezig zijn. Gaat het vaak niet alleen om veel doen voor de ander, in onze daden en woorden? Maar zijn we ook echt mét de ander? En me dunkt, daar kunnen we in de gemeente, ook in het pastoraat en onderling omzien naar elkaar, veel van leren.

Het helpt ons ook om het altijd aanwezige gevaar van hoogmoed te vermijden. Wij kunnen zo gemakkelijk ons beter en groter voelen wanneer wij mensen helpen. Wie mét de ander is, geeft de ander alle ruimte en respecteert wat hij te bieden heeft. Zo is een vluchteling niet een arm hoopje mens die wij veel te geven hebben; het is iemand die door alles wat hij doorstaan heeft ook mij veel te bieden heeft.

Wells verwijst natuurlijk naar de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan. Maar hij laat ons scherp en misschien wel pijnlijk zien dat wij als mensen van de kerk de berooide man aan de kant van de weg zijn, dat wij de eersten zijn die genade nodig hebben.

N.a.v.: Samuel Wells,Een Nazaret-manifest, met God zijn. Uitgeverij Van Wijnen. 2020. 384 blz. € 24,95. ISBN 978-90-519-4569-0. Vertaald uit het Engels, oorspronkelijke titel: A Nazareth Manifesto.

Voor een heel korte samenvatting: Samuel Wells, Niet voor maar bij. Over het belangrijkste woord in de bijbel. Uitgeverij Van Wijnen. 2019. € 5,95. ISBN 978-90-519-4582-9. Zie ook: https://www.youtube.com/ watch?v=w2Zci7KBXms (Engels)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen