Lees maar

Je moet een leesbare brief van Christus zijn. De gemeente moet missionair zijn. Dit is een gangbare toepassing in preken over deze tekst. Paulus zegt dat echter niet. Wat is zijn boodschap dan wel?

Door Paulus’ apostolische arbeid is er in Korinthe een gemeente van Christus ontstaan. Na zijn vertrek zijn er andere apostelen in de gemeente gekomen. Zij hadden aanbevelingsbrieven bij zich. Tevens vonden zij zichzelf veel betere apostelen dan Paulus. Hij noemt hen echter valse apostelen die een ander evangelie verkondigen.

Paulus kwam zonder aanbevelingsbrief in Korinthe. Aan wie had hij die trouwens moeten geven? Maar inmiddels heeft hij wel een aanbevelingsbrief: de gemeente zelf. Deze brief is geschreven in zijn hart en kan worden gelezen door ieder die ‘lezen’ kan, zeker door andere christenen.

Kortom, de gemeente is een brief van Christus, zegt Paulus in vers 3. Ze is door zijn apostolische bediening geschreven, niet met inkt, maar door de Geest van de levende God. Ze is dus niet vergankelijk, maar duurzaam.

Dat onderstreept hij door een vergelijking te maken tussen deze brief en de wet die God op stenen tafelen had gegrift. Dat Goddelijk geschenk van de wet was kostbaar, maar het bleek ook heel breekbaar. Dat is anders met de brief van Christus, want die is geschreven op tafelen van vlees. Paulus verduidelijkt dat: deze brief is geschreven in de harten. Deze woorden doen denken aan Jeremia 31:31-34: het stenen hart zal worden vervangen door een hart van vlees. De HERE schrijft zijn wet in het hart en geeft zijn Geest in het binnenste. Dat is typerend voor het nieuwe leven met de HERE. Het is de best denkbare aanbeveling.

In deze verzen doet Paulus aan de gemeente dus niet de oproep: jullie moeten een leesbare brief van Christus zijn. Hij doet een uitroep: gemeente, jullie zijn een brief van Christus. Dat bepaalt ons bij de juiste volgorde: 1 Christus, 2 zijn gemeente 3 de leden van de gemeente. Een gelovige heeft slechts een bescheiden plaats in de gemeente. Hij is zelf geen brief, laat staan dat hij dat zou moeten zijn. Alle gelovigen samen zijn slechts de letters in de brief, die Christus’ gemeente is. Dat is zij, net zoals zij zijn lichaam en bruid is.

Kan dat ook van onze gemeente(n) gezegd worden, met klein geloof en ongeloof zelfs? Dat was in Korinthe echt niet anders, zo blijkt uit de brieven aan deze gemeente. Daar zegt Paulus meer dan genoeg over, tot hun vermaning en als oproep tot bekering. Dat doet echter niets af van deze waarheid: de gemeente is een brief van Christus.

D. Visser

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen