Langszij komen

Op Urk, een vissersdorp, staan geen Mariabeelden in de kerk, wel kotters. Je vindt ze in verschillende formaten: klein en groot. Zoveel als mogelijk staan of hangen ze zo dat hun steven gericht is op de kansel, waar het Woord van God, de drieënige God, open ligt. Dat er in de kerkzaal een kotter te vinden is, heeft meer betekenis in zich dan dat het een herinnering is dat veel mannen door de week op een kotter werkzaam zijn. Het is ook een beeld van wat de juiste richting dient te zijn van ons levensschip: gericht op het Woord van de levende God. Zowel zondags als door de week.

Het Woord mag op zondag verkondigd worden en staat centraal in de eredienst. Maar ook op maandag en woensdag wil het Woord van God gezag hebben in ons leven. Als ambtsdrager zet je je daarom in zodat het Woord z’n voortgang zal hebben in alle facetten van het gemeentelijk leven. Je probeert langszij te komen, aan boord te komen bij anderen en hen te wijzen op het betrouwbare Kompas dat er is. De omstandigheden verschillen.

De ene keer kom je in aanraking met een jongere die het roer niet uit handen wil geven maar stevig vasthoudt ondanks dat hij of zij uit koers vaart en dreigt af te drijven.

Een andere keer begint het je te duizelen als je deelgenoot wordt gemaakt van een zware storm die in iemands leven is opgestoken. De wind buldert. Er zijn donkere wolken, de zee is onstuimig. Grote golven beuken tegen het schip aan. Het schip kraakt en kreunt. Er zijn geliefde bemanningsleden weggevallen. Er is rouw, eenzaamheid, verdriet, een zwaar kruis.

Iemand anders is verdwaald en dobbert stuurloos rond.

Anderen worden aangevochten en zijn bang: een tienkoppig monster zwemt rond het schip en wil het schip laten zinken.

Je komt ook jonge stellen tegen die samen de haven zijn uitgevaren, een onbekende toekomst tegemoet.

Er zijn er die in rustige wateren varen. De zon schijnt. Het schip ziet er imponerend en sterk uit. Er is een gunstige wind. Er is voorspoed, allerlei zegeningen zijn te tellen. Men is goedsmoeds. Slingers worden opgehangen, de taart wordt aangesneden.

Wat is het een voorrecht om dán, in allerlei verschillende situaties ‘langszij’ te komen.

Je mag de goede weg wijzen.

Je werpt een reddingsboei toe.

Je reikt het anker van de hoop aan.

Je wijst op Gods beloften die in Christus Jezus ja en amen zijn.

Je verkondigt de sterke handen van de grote Stuurman.

Je hanteert het kompas dat betrouwbaar is en naar de veilige haven wil leiden.

De grote, trouwe, machtige God wil nietige, kleine, zondige mensen veilig leiden naar de hemelse haven. Wat een genadig wonder!

Hij wil, óók in 2022, beperkte ambtsdragers, mensjes uit het stof verrezen (Calvijn), daarbij inschakelen.

Laat zulken eer bewijzen

Aan ‘s HEEREN gunst en macht

En al Zijn wond’ren prijzen,

Voor ‘t menselijk geslacht;

W.A. Capellen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen