Kippen en oliebollen
Genesis 45:21 Zo gaf Jozef hun wagens naar Farao’s bevel; ook gaf hij hun teerkost op den weg.
Ik herinner mij, als jongen in de kerk van Dordrecht, dat onze dominee H.C. van der Ent op zijn karakteristieke manier eens een preek begon met de vraag of er van de feestdagen nog wat overgeschoten was. Hij zei: “Er is veel gegeten en er is veel gedronken. En nu zijn de kippen op. En de oliebollen zijn op. Maar is er nog wat van de feestdagen overgeschoten? Nee, niet van het eten, maar van het Woord dat we gehoord hebben?” Dat was een terechte vraag. Want we zijn zo vaak naar de kerk geweest. Eerste Kerstdag, Tweede Kerstdag, Oudejaarsdag, Nieuwjaarsmorgen. Wat zou het droevig zijn als het met het Woord net zo gaat als met de kippen en de oliebollen. Dat er niets van overschiet. Dat we dezelfde gebleven zijn. Onbekeerd het oude jaar uit. En onbekeerd het nieuwe jaar in. En als we dan zo moeten sterven? Wat dan?
Of mochten wij teerkost op de weg meenemen? Zoals de broers?
Als Jozef zich bekend maakt, besterven de broers het van angst. Want wat hebben ze hem aangedaan? En nu staat hij hier als onderkoning van Egypte! O wat zijn ze bang voor zijn wraak!
Als Jozef hun schrik ziet, stelt hij hen gerust. Hij zegt: ‘Nadert tot mij! Wees niet bang.’ Jozef wil ze van zijn liefde overtuigen. Nadrukkelijk noemt hij zich daarom hun broeder.
In de natuur zien we dat na een hevige storm de zee nog een tijd onrustig is. De wind is gaan liggen, de zon schijnt, maar de golven kunnen maar zo moeilijk tot bedaren komen. En zo is het ook in de praktijk van het geestelijke leven. Er is niet altijd direct een blijvende vrede in het hart van een zondaar. Als je iets van de schrik des Heeren en je strafwaardigheid hebt ingeleefd. En als de Heere Jezus Zich dan door Woord en Geest voor het eerst aan je hart openbaart, dan kan er nog zoveel verwarring zijn. De vrede wil nog niet direct doorbreken. Het is soms te groot en te heerlijk om waar te zijn. Maar de Heere Jezus weet zo’n ziel gerust te stellen. Hoe vriendelijk en ontfermend spreekt Jezus tot een verbroken en verslagen hart. Wat een vrijmoedigheid geeft Hij aan schuchtere zielen. Nadert tot mij!
Is dat onze ervaring geweest op het Kerstfeest? Hebben wij net als de herders van Efratha het Kindeke gevonden? Hebben wij met de wijzen uit het Oosten onze knieën gebogen voor de geboren Koning der Joden? Of bestond Kerstfeest 2017 alleen uit kippen en oliebollen? Uit gezelligheid en godsdienstigheid? Dan blijft er niets van over en zijn we niet beter dan de wereld die leeft voor eten en drinken en vrolijk zijn.
Misschien was er een momentje dat we werden aangesproken. We werden een ogenblik gevoelig, misschien wel door een psalmregel of omdat de dominee het zo mooi zei. Maar we bleven onbekeerd. Even een rimpeling in de vijver van onze ziel. Maar daarna werd het weer helemaal stil.
Dan is het wel Kerstfeest geweest. En dan is het Woord gepredikt. Maar het heeft geen kracht gedaan. En als God het niet voorkomt, gaan we voor eeuwig verloren. Vanwege de hardheid van ons hart.
Of hebben we net als de broers iets mogen beleven van het wonder, dat mensen in hun verlorenheid genade ontvangen? En dat je iets mocht beginnen te begrijpen van wat de Naam Jezus inhoudt: de HEERE maakt zalig. Als het zo Kerstfeest werd. Dat je de Heere Jezus in het gewaad van Zijn Woord mocht ontmoeten. Misschien slechts van verre en door de nevels heen. En kun je het nog niet helemaal bevatten. Maar dan wordt het toch stil van binnen. En dan kun je verder, ook het jaar 2018 in. Een jaar waar je misschien wel tegenop ziet. Vanwege ziekten en zorgen die je leven zijn binnengekomen.
Maar als Bethlehem voor ons echt een broodhuis mocht zijn. En we hebben het Brood dat uit de hemel is neergedaald (Johannes 6:50) uit de kribbe mogen eten. Als een groot beest bij God (Psalm 73:22), net als de broers. Dan schiet er zeker wat van over. Dan zijn we dat zomaar niet kwijt. Dan krijg je ‘teerkost op de weg’. Zeg maar, een lunchpakketje voor onderweg. Zoals psalm 84 dat zegt: ‘Zij gaan van kracht tot kracht steeds voort, elk hunner zal in het zalig oord van Sion haast voor God verschijnen.’
M.A. Kempeneers www.bewaarhetpand.nl
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 9 januari 2018
Bewaar het pand | 12 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 9 januari 2018
Bewaar het pand | 12 Pagina's