Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Vivit!

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vivit!

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Genesis 45:28 En Israël zeide: Het is genoeg, mijn zoon Jozef leeft nog; ik zal gaan en hem zien, eer ik sterve.

De reformator Maarten Luther was nogal eens depressief. Dan zat hij soms dagen zwijgend voor zich uit te staren. Op een dag toen Luther weer zo moedeloos was, sloot zijn vrouw Katharina de luiken voor de ramen. Dat deden de mensen als er iemand gestorven was, als een teken van rouw. Verbaasd vroeg Luther aan zijn vrouw wie er overleden was? Katharina antwoordde: ‘De God van Maarten Luther is dood!’ Verbijsterd keek hij haar aan en zei: ‘Maar God is helemaal niet dood!’ Katharina zei: ‘Zoals jij je gedraagt, lijkt het er wel op.’ In grote ontroering riep Luther uit: ‘Vivit! Vivit!’ In het Latijn betekent dat: ‘Hij leeft! Hij leeft!’

Bepakt en beladen met de schatten van Jozef gaan de broers op weg. Allemaal getuigen van de boodschap dat Jozef nog leeft. En dan komen ze in Kanaän. En je ziet het voor je. De oude vader Jakob, 130 jaar oud. Wat denk je, hoe zal hij daar gezeten hebben? Denk nog maar eens terug aan de woorden waarmee hij afscheid nam van zijn jongens: en mij aangaande, als ik van kinderen beroofd ben, zo ben ik beroofd. Maar op een dag wordt gezegd dat er een karavaan in aantocht is. Misschien is Juda wel vooruitgereden, en heeft hij de boodschap overgebracht: Jozef leeft nog!

En we kunnen het begrijpen wat we dan lezen. Toen bezweek zijn hart, want hij geloofde hen niet. Dat was te onwaarschijnlijk. Jozef leeft nog? En hij is regeerder in gans Egypteland? Jakob werd helemaal koud van die woorden. Want dit was zo groot, dit was té groot. Hij kon, hij durfde het niet te geloven. Zovele jaren heeft hij gedacht dat Jozef door een wild dier verscheurd was. Zoveel jaren heeft hij verdriet gehad en rouw bedreven over zijn jongen. En dan nu dit bericht!

Hoe vaak kom je het tegen in de Bijbel dat de boodschap zo groot is, dat mensen moeite hebben om het te kunnen geloven. Denk maar aan de oude Zacharias in Lukas 1, die van Gabriël te horen krijgt dat hij een zoon zal krijgen. Of denk aan de discipelen in Lukas 24, toen de Heere Jezus gestorven was. Ze zaten samen bedroefd in huis, met de deur op slot. En als Jezus dan ineens in hun midden staat, dan lezen we dat zij het van blijdschap niet konden geloven.

Dat gebeurt in het geestelijke leven nog steeds. Als je eens helemaal vastloopt met jezelf en diep in de schuld komt. Of dat het verdriet in je leven zo zwaar is. Die ziekte, die eenzaamheid, het gemis. Psychisch en geestelijk totaal gebroken. Dat je niet meer kunt geloven. En dat je jezelf hebt afgeschreven. En als dan de belofte gepredikt wordt, dat er bij de Heere vergeving is en dat Hij nabij is, de ziel die tot Hem zucht. Dan kan het weleens zo zijn dat je het niet durft te geloven. Want het is zo groot!

Dat heeft ook geleefd in het hart van de oude Jakob. Toen bezweek zijn hart, want hij geloofde hen niet.

Maar dan gaan ze vertellen en dan nemen ze hem mee en ze laten die Jozefs paarden en wagens en knechten zien. Ja, en dan moet Jakob zijn ongeloof opgeven. Toen werd de geest van Jakob hun vader, levendig. En Israël zeide: Het is genoeg! mijn zoon Jozef leeft nog! ik zal gaan, en hem zien, eer ik sterve!

Wat een ontroerend ogenblik! Er komt een glans op zijn gerimpelde gezicht. En de oude ogen worden naar de hemel opgeslagen en hij fluistert: mijn zoon Jozef leeft nog! En nu hij dát mag geloven, nu wordt Jakob weer Israël. Want die naamsverandering staat er niet voor niets.

En zo is het ook als het Evangelie van de Heere Jezus Christus wordt geopenbaard en verklaard in je hart. Dat het in de prediking zo op je hart wordt gebonden, dat Gods genade er niet alleen voor andere mensen is, maar ook voor jou. Of dat je bijvoorbeeld bij een Doopsbediening er heel kennelijk op gewezen wordt dat het bloed van Jezus Christus van alle zonde reinigt. Dan springt je hart op. Dan krijg je lucht. Dan mag je weleens geestelijk ademhalen. Als Zijn Naam wordt verkondigd. Jezus - Zaligmaker. O dan kan het! Dan kan het ook voor jou!

M.A. Kempeneers www.bewaarhetpand.nl

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 23 januari 2018

Bewaar het pand | 12 Pagina's

Vivit!

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 23 januari 2018

Bewaar het pand | 12 Pagina's