Een evangelische refo!? (1)

Binnen de reformatorische kerken vormt de Bijbel als het onfeilbare en gezaghebbende Woord van God de basis. Ook worden de Drie Formulieren van Enigheid aanvaard als waardevolle en betrouwbare bronnen, waarin de Bijbel wordt weergegeven en wordt samengevat. Als reformatorische kerken staan we voor en achter deze belijdenisgeschriften: de Heidelbergse Catechismus, de Nederlandse Geloofsbelijdenis en de Dordtse Leerregels. We onderschrijven deze! Het is niet voor niets, dat ambtsdragers er hun handtekening onder zetten nadat ze in het ambt zijn bevestigd. Hier ligt juist ook een deel van onze moeiten met de PKN en de Nederlandse Gereformeerde Kerken, waar een lossere omgang met de belijdenisgeschriften geen probleem lijkt te zijn.

Waar de gereformeerde gezindte pal staat achter de belijdenisgeschriften worden deze binnen de evangelische beweging juist onnodig geacht. De belijdenisgeschriften zouden een eerlijke en onbevangen uitleg van de Bijbel in de weg staan. Deze menselijke geschriften zouden het Woord van God tekort doen!

Juist die evangelische stroming zien we in Nederland groeien. Hun aantal neemt toe. De kerken krijgen ermee te maken. Al enkele decennia geleden heeft de Bethelgemeente in Drachten de gevestigde kerken in Friesland “leeggezogen”. Momenteel vindt er een “herverkaveling” plaats in de Biblebelt. Alleen al op Urk zijn de afgelopen tien jaar enkele honderden leden uit de gevestigde kerken vertrokken naar een evangelische gemeente. Nieuwe gemeenten rijzen als paddenstoelen uit de grond: de refo-baptisten, de vergadering der gelovigen, het Leger des heils. Urk staat daarin ook niet alleen. Zo zijn “De Doorbrekers” neergestreken in Barneveld, Alblasserdam, Zeeland en Amersfoort.

In Veenendaal groeit Mozaiek0318 enorm. We kunnen ons hoofd hiervoor niet in het zand steken. Het is de realiteit, dat de evangelische beweging een bepaalde aantrekkingskracht heeft op onze jongeren en jongvolwassenen. Het evangelische denken is in opkomst. Kerkelijk gezien is de scheiding tussen evangelische en reformatorische christenen er nog steeds. Wie zich heeft laten overdopen kan geen lid meer blijven van een Christelijke Gereformeerde Kerk. Aan de andere kant is het overdopen noodzakelijk om volwaardig lid te zijn van menige evangelische gemeente. Toch dringt het evangelisch geluid de gereformeerde gezindte wel naar binnen. Ook in ons eigen kerkverband zijn er gemeenten, die qua invulling van de eredienst veel overeenkomsten vertonen met een evangelische gemeente. Op papier zijn ze nog reformatorisch. De praktijk is echter evangelisch. Het is vaak alleen de kinderdoop nog, dat het verschil uitmaakt met een evangelische gemeente. En zelfs dit begint hier en daar onder druk te staan.

Het evangelische geluid dringt dus wel degelijk onze kerken naar binnen. Dat kan niet worden tegengehouden. Juist ook omdat het evangelische denken in de lucht hangt. We ademen het in: door evangelische literatuur, evangelische muziek, evangelische contacten.

Dat doet ook wat met ons. Het zet aan het denken. Het beïnvloedt. Het geeft roering en beweging binnen de gereformeerde gezindte. De één vreest voor assimilatie, terwijl een ander vurig hoopt op toenadering. De één ziet kansen. Een ander vooral bedreigingen. Nuchterheid is in elk geval gewenst.

Het roept wel een aantal vragen op:

1. Hoe reformatorisch zijn we nog binnen onze Christelijke Gereformeerde Kerken?

2. Hoe evangelisch wordt het binnen onze Christelijke Gereformeerde Kerken?

Oftewel: is de evangelisering van de refo nu winst of verlies? In een aantal bijdragen wil ik op deze vraag ingaan.

Het is daarbij ook goed om kritisch naar onszelf te kijken. Vroeger zei men het al: “sekten zijn de onbetaalde rekening van de kerk”. De opkomst van het evangelische gedachtengoed noopt tot zelfonderzoek. Op één of andere wijze wordt er in onze prediking, onze leer en onze kerken iets gemist, wat ze wel lijken te vinden in de evangelische gemeenten. We moeten maar niet te snel zeggen, dat dit vijandschap tegen de waarheid is. In hun kritiek zou gerust een kern van waarheid – beter gezegd: een leerpunt – kunnen zitten.

Tegelijk hoeven we ook niet deemoedig in een hoekje weg te kruipen, alsof we ons zouden moeten schamen voor de gereformeerde leer. Integendeel! Het is juist de opkomst van de evangelische beweging, die ons des te meer mag aansporen om de aloude schatten van de gereformeerde leer op te delven en in pasklare munt uit te betalen aan onze jongeren. Want met onze gereformeerde belijdenis hebben we zogezegd “goud in handen”. Iets, wat de evangelische beweging ook mist. Onze Belijdenisgeschriften zijn namelijk veel meer dan menselijke, kerkelijke geschriften. Ze zijn voluit gebaseerd op de Schrift. Het tilt ons bovendien uit boven de oppervlakkige tijdsgeest en boven het feit, dat we allemaal kinderen van de tijd zijn. We hoeven vandaag niet het wiel uit te vinden. We mogen kerk zijn in verbondenheid met ons voorgeslacht.

Zelfbewust kunnen we daarom de confrontatie met het evangelische gedachtengoed aangaan.

Dat hopen we de volgende keer dan ook te doen …

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen