Davids klacht beantwoord

Christus heeft deze klacht van David overgenomen, toen Hij hing aan het kruis (Matth. 27:46).

Zijn klacht is ongekend diep. Door ons op geen enkele manier te peilen. Tracht het u voor te stellen: alle mensen hebben Hem in de steek gelaten, ze hebben Hem verlaten. Niettemin spreekt de Heere daar niet over. Hij is volkomen op God gericht. Dat mensen ons laten staan, is reeds ondraaglijk. Niemand heeft toch ooit beleefd dat er niemand meer over was, die begrip toonde.

Wat kunnen wij ons beklagen over mensen, die ons vergeten en beledigen. Daarover spreekt de Heiland niet. Hij heeft alleen maar oog voor Zijn God. Deze verlating door God wordt zichtbaar in de duisternis die neerdaalt. Niemand zorgt voor Zijn ziel. De meute van het volk heeft slechts spot en smaad voor Hem; God heeft Hem niet alleen verlaten, maar toornt zelfs tegen Hem.

Nu zullen er mensen zijn die dit ook zo ervaren. Ze kunnen zeggen: Ik heb geen mens, maar ook: ik heb geen God. Maar daar is een groot verschil. Hier hangt de Rechtvaardige, Die geen zonde gekend of gedaan heeft. Er wordt in de psychologie veel gesproken over een vorm van gevoeligheid, die sommige mensen extra ervaren. Ze zijn meer dan anderen gevoelig voor bepaalde invloeden en prikkels. Maar hoe gevoelig is de Heere geweest voor deze indrukken. De mens van nature ervaart dit gevoel niet. De ruwe bast van onze ziel ervaart geen indrukken van God. We zijn ongevoelig en onwetend van dit alles. Eens was ik een vreemdeling voor God en mijn hart.

Jezus is hier gevoelig op een wijze die wij niet kunnen begrijpen. Elke vezel van Zijn gemoed is op God gericht. De kleinste nevel voor de zon van Gods gunst neemt Hij in oneindig vergrote vorm waar. Dat maakt deze klacht zo diep en zwaar.

Dat wordt nog versterkt doordat Hij Zelf wél aan God vasthield. Hij heeft Zijn God niet verlaten. Dat blijkt immers uit Zijn aanhef: Mijn God, Mijn God. Hij houdt in deze woorden klemmend vast aan Zijn God, maar God laat Hem los……

Wat een ongekende duisternis!

Dit maakt het “waarom” des te smartelijker. Hier is geen enkele reden waarom God Hem verlaten zou. Of was er juist wel een heel sterke reden voor deze verlating? Hij wist immers dat Hij als Borg moest lijden? Laten we dan echter beseffen dat de Heere hier lijdt als Mens. En als Mens kende Hij ook zwakheden. Zoals de angst in Gethsemané en deze klacht aan het kruis.

Maar nu is een schaduw van dit besef ook reeds over Davids leven gevallen. Natuurlijk wel in veel mindere mate. Het is ook bij tijden de beleving van Gods kinderen. Ook David heeft ervaren dat God hem verliet, terwijl hij voor eigen besef aan de Heere vasthield. En dat blijkt ook verder uit deze hele psalm.

Er is sprake van verlating door God, omdat hij geen antwoord krijgt. De hemel is gesloten! Terwijl de mensen hem omringen als honden en leeuwen.

Maar er is tussen de Heere Jezus en David een groot verschil. Christus is metterdaad en geheel van Zijn God verlaten, maar dat kan David om Christus’ wil niet zeggen. Hij ervaart in sterke mate die verlating, ook de verlating van mensen. Maar er is er nu, vanuit het Kruisevangelie Eén Die bij hem is. En u begrijpt het: die Ene is Christus!

Door Davids klacht over te nemen, is Hij David geheel nabij en is Hij met hem in zijn eenzaamheid. Als Borg en Middelaar.

Er is over geestelijke verlating veel geschreven. Ik denk aan werken van bijvoorbeeld Voetius en Hoornbeek en anderen. Het zijn donkere nachten als ook u deze verlating ervaart. Dan is het volgende te bedenken:

Wie geen leven kent, kent ook geen verlating. Wie deze klacht uitspreekt, weet ook iets van Gods vriendelijk Aangezicht. Dan mag u er ook van uitgaan dat de Heere de Zijnen nooit voorgoed verlaat.

Vervolgens is onze ervaring en ons gevoel geen onfeilbare thermometer. Zijn er in uw leven geen tekenen die toch aangeven dat de Heere Uw God is? Kunt u het toch zeggen: Mijn God, zoals David deed? Dan is er uitzicht in uw nood. Maar de rijkste wetenschap is dat deze woorden in Jezus’ mond u melden dat Hij van God verlaten is geworden opdat u nimmer van Hem verlaten zou zijn. Het is waar dat de Heere Zich kan terugtrekken voor een tijd, maar na de donkerste nacht breekt toch de nieuwe dag aan. Dat gebeurde ook op Golgotha. Gode zij dank. Niet alleen voor de Borg, maar ook voor al de Zijnen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen